100th Post

ကၽြန္မရဲ့ ဘေလာဂ့္ေလးကို 2007 ခုႏွစ္ August လရဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာ စတင္ေရး သားခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေန႔ရယ္ လို႔ေတာ့ ကၽြန္မေသခ်ာ မွတ္မထားမိပါဘူး။ ပို႔စ္စတင္တဲ့ရက္ကို ျပန္လိုက္ရင္ ရေပမယ့္လို႔ ေကာ္နက္ရွင္ အခက္အခဲေၾကာင့္ ကၽြန္မလည္း ျပန္ရွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးရွင့္။ ထားပါေတာ့ေလ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ေလးက ေနျပီး ကၽြန္မဘေလာဂ့္ေရး ျဖစ္ခဲ့တာ ခုဆုိရင္ 6 လနီးပါးေေတာင္ သက္တမ္းၾကာရွည္ေနျပီး ဒီပိုစ့္ေလးဟာ ကၽြန္မရဲ့ ပိုစ့္ 100 ေျမာက္ေရးသား ခ်က္ေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရေလး အေနနဲ႔ ကၽြန္မ ထူးထူးျခားျခားေလး ေရးေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မပဲ စိတ္ကူး စိတ္သန္း ည့ံဖ်င္းတာလားေတာ့ မသိဘူးရွင့္ ဘာအေၾကာင္းကို ဘယ္လို သီကံုးရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္မစဥ္းစားလို႔ မရခဲ့ပါဘူး။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ ပိုစ့္100 ေျမာက္ အေနနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္မ တစ္ခုခုကို ၾကိဳးစားေရးေပးမွာပါ။

စစခ်င္း အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီဘေလာဂ့္ေလးကို ရွင္သန္ေအာင္ အသက္သြင္းေပးခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ဟာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ (အမ္.. မယ္ပင့္ဂိုလ္း.. တစ္မ်ိဳးပါလား ဟိ)။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ ဘေလာဂ့္ဖတ္ ပရိတ္သတ္ေတြ၊ ပံုမွန္ အားေပးေနက် ဘေလာဂ့္ ေလာကမွ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြသာ မဖတ္ရင္ ကၽြန္မ ဘယ္ေလာက္ေရးေရး ဒီဘေလာဂ့္ေလး အသက္၀င္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မကို နည္းပညာပိုင္းမွာ ကူညီေပးခဲ့ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ဘေလာဂ့္ေလာကမွ စီနီယာ မ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္မေလးစား အားက် အတုယူရတဲ့ ဘေလာဂ့္မ်ား ျဖစ္တဲ့ ကိုရန္ေအာင္၊ မေလးအိမ့္၊ ကိုညီလင္းဆက္၊ ကိုေကာင္းကင္ကို၊ ကိုမင္းတေစ၊ မမမယ္လိုဒီ၊ ကိုေနဘုန္းလတ္ စတဲ့ ဘေလာဂ့္ဂါေတြကိုလည္း ေလးစား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာပါရေစရွင္။ ကၽြန္မရဲ့ ဘေလာဂ့္ေလးကို ကၽြန္မဂ်ီက်တိုင္း တစ္ခုခုေျပာင္းလဲ လုပ္ခ်င္တိုင္းမွာ မညည္းမညဴ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့ၾကေသာ ကိုထိုက္၊ ကိုေဇယ်ာ၊ မိုးတိမ္ စတဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္။ MBS မွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေပးတဲ့ ဘေလာဂ့္ဂါ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာ့ ေျပာစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲ.. စာေရးဖို႔ အိုင္ဒီယာ မရတိုင္း ေက်းဇူးပဲ လိမ့္တင္ေနတာ ခုေတာ့ အေတြးတစ္ခု ထြက္လာျပီရွင့္.. Yo Yo!

ကၽြန္မဟာ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ Brand Executive တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနတာပါ။ Brand Leader တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္နဲ႔ ေလ်ာ္ညီစြာ Staff Interview မ်ားကိုလည္း မၾကာခဏ ဆိုသလို လုပ္ေပးရေလ့ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္တာကေတာ့ မ်ားေသာ အားျဖင့္ Sales Staff ပိုစ့္ေတြ အတြက္ပါ။ အဲေတာ့ ကၽြန္မ အင္တာဗ်ဴးလုပ္သမွ်မွာ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ စိတ္ညစ္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို ေရးသားပါရေစေနာ္။

အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုထဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေျဖၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို တစ္ခုထဲ အေနနဲ႔ ေရးေပးလိုက္တာပါရွင္။

သမီး နာမည္ဘယ္လို ေခၚလဲ

***** ပါရွင့္

သမီးက ဘယ္ကေန လာတာလဲ။ ကားစီးလာရတာေကာ အဆင္ေျပရဲ့လား သမီး။ ဘယ္ျမိဳ႕နယ္က လာတာလဲဟင္

ဟုတ္၊ ေျပါပါတယ္ မမ. ေျမာက္ဥကၠလာ ကပါရွင့္

အိုေကပါ.. သမီးက ဒီအလုပ္ကို ဘယ္လိုသိျပီး လာေလွ်ာက္တာလဲ

Opportunity Journal မွာေၾကာ္ျငာေတြ႔လို႔ပါ အမ

ဟုတ္လား၊ သမီးက အေရာင္း၀န္ထမ္း လာေလွ်ာက္တယ္ ဆိုေတာ့ ဒီအလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားမယ့္ ပံုပဲေနာ္

ဟုတ္ စိတ္၀င္စားပါတယ္ မမ၊ သမီး အေရာင္း သမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။

သမီးရဲ့ ပညာအရည္ အခ်င္းေေလး ေျပာပါအံုး

သမီး 10 တန္းကို ဆက္မေျဖေတာ့ပါဘူး အမ

ဘယ္လို ဘယ္လို၊ သမီးရယ္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဆက္မေျဖခ်င္ေတာ့တာလဲ.. အခု အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ

သမီး 21 ႏွစ္ပါ အမ

ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတာပဲ သမီးရယ္ ဘာလုိ႔မ်ား ဆက္မေျဖခ်င္ရတာတုန္း ဆယ္တန္းေအာင္ဖို႔ မခက္ခဲပါဘူး

ပညာေရးကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ လို႔ပါအမ

အဲေတာ့.. ပညာေရးကုိ စိတ္မ၀င္စားဘူး ဆိုရင္ သမီးဘ၀ကို ဘယ္လိုေရ့ွဆက္မွာတုန္း

ၾကီးလာရင္ေတာ့ စီးပြားေရး တစ္ခုခုလုပ္မွာေပ့ါ အမရယ္.. အေရာင္း အ၀ယ္ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္။ ေနပါအံုး ဒီအလုပ္က 10 တန္းေအာင္မွ ခန္႔တာလား

ဘယ္အလုပ္ရယ္ မဆိုပါ။ ကိုယ့္ကုမၸဏီက ၀မ္ထန္းတစ္ေယာက္ကို အလားအလာရွိတဲ့ တက္လမ္းရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတာပဲေလ

သမီးကေတာ့ စာကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး အမရဲ့

အမကေတာ့ သမီးကို ဆယ္တန္းေအာင္ေအာင္ ေျဖစခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘြဲ႔တစ္ခုရေအာင္ ၾကိဳးစားေစခ်င္တယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ဘြဲ႔ရဖို႔ အရမ္းခက္တယ္။ အမတို႔ ျမန္မာျပည္မွာ အေ၀းသင္ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ကို 10 ရက္ေလာက္ ေက်ာင္းတက္ရံုနဲ႔ ဘြဲ႔ရျဖစ္တယ္။ ဒီေလာက္ ေပါေလာေနတာ သမီးရယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အသိအမွတ္ျပဳ ဘြဲ႔တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ရထားသင့္တာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား

ဟုတ္.. အဲဒါေတာ့ အဲဒါေပါ့

ထားပါေတာ့ေလ.. သမီးရဲ့ မိဘေတြကေကာ ဘာလုပ္ၾကလဲ.. ေမာင္ႏွမေရာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိလဲဟင္

အေဖကေတာ့ ကုန္သည္ လုပ္ပါတယ္ အမ။ အေမကေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ အိမ္မွာ ေနပါတယ္။ အကိုတစ္ေယာက္ကေတာ့ မေလးရွားမွာ အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။

ေၾသာ္.. သမီးကေရာ မေလးရွားေတြ ဘာေတြ ထြက္ဖို႔ စိတ္မကူးဘူးလား..

ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ မထြက္ျဖစ္ေသးပါဘူး.. အဲမွာလုပ္ေတာ့ ပင္ပန္းမွာေပါ့..

အဲေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာ သက္သာတယ္ မ်ားထင္ေနလားဟင္.. ဒီမွာလည္း အေရာင္းသမား တစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေနကုန္ ေကာင္တာမွာ မတ္တပ္ရပ္ျပီးေရာင္း၊ customer ေတြကို အာေပါက္ေအာင္ ေျပာျပီးေရာင္းရတာပဲေလ

အင္ တစ္ေနကုန္ၾကီး မတ္တပ္ရပ္ရတာလား ထိုင္လို႔ ရဘူးေပါ့ ဟုတ္လား

အမတို႔မွာ စညး္ကမ္းရွိတယ္ သမီး. ဘယ္အေရာင္း သမားကိုမွ ထိုင္ခြင့္ မေပးဘူး.. သူဟာ အျမဲတမ္း sweet ျဖစ္ေနရမယ္.. ၾကည့္လိုက္ရင္ Uniform ကလည္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရွိျပီး အျမဲ smart ျဖစ္ေနရမယ္ေလ.. ျပီးေတာ့ အမတို႔ရဲ့ customer ေတြက ျမန္မာေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူး ႏိုင္ငံျခားသားေတြလည္း လာေတာ့ အဂၤလိပ္လိုေတြလည္း ေျပာျပီးေရာင္းရတယ္.. အဲေတာ့ အမတုိ႔က ပညာအရည္အခ်င္း မျပည့္စံုတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ခန္႔လို႔ သင့္ေတာ္ပါ့မလား သမီး လည္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေလ။

ေၾသာ္ .. ဒါကေတာ့ သင္ရင္တတ္ပါတယ္

သင္ရင္ေတာ့ တတ္တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ သမီးရဲ့ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေၾကာင့္ အမတုိ႔က Promotion ေပးလိုက္ျပီပဲထား။ သမီးေအာက္က ဘြဲ႔ရျပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အငယ္ေတြက 10 တန္းေတာင္ မေအာင္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ အထက္လူၾကီးကို ဘယ္ေလာက္မ်ား ရိုေသႏိုင္မွာတဲ့လဲဟင္… ငယ္ပါေသးတယ္ သမီးရယ္ 10 တန္းေလးေတာ့ ေအာင္ေအာင္ ေျဖလိုက္ပါေနာ္။

ဟီးဟီး… ( သူရယ္ေနတာပါ)

ထားပါေတာ့ေလ.. သမီး အားလပ္ခ်ိန္ေတြကို ဘယ္လို အသံုးခ်လဲ

စာဖတ္ပါတယ္ အမ၊ ဗဟုသုတ ရေစမယ့္ စာမ်ိဳးေတြေပါ့

ဟုတ္လား ေတာ္လိုက္တာ ဘယ္လိုစာအုပ္မ်ိဳး ဖတ္တာလဲဟင္

လြန္းထားတား တို႔ မီကိုဇူးဇင္တို႔ ရွင္မိုး တို႔ရဲ့ ၀တၳဳေတြကို ဖတ္ပါတယ္ အမ

အဲေတာ့.. သူတို႔ ၀တၳဳေတြ ဖတ္ေတာ့ သမီး ဘာဗဟုသုတ ေတြမ်ား ရပါသလဲ

သူတို႔ေတြေရးတဲ့ မင္းသမီး မင္းသားေတြက မိုက္တယ္ အမရဲ့.. တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဆင္းရဲတယ္ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ခ်မ္းသာျပီး ကုန္တိုက္ၾကီးေတြ ပိုင္ၾကတယ္.. မင္းသမီးနဲ႔ မင္းသား မာနေတြျပိဳင္ၾကတာ မိုက္တယ္ အမ..

အမေလး အမေလးေနာ္.. ေနာက္ေရာ ဘာစာေတြ ဖတ္ေသးလဲ

အိမ္က အေမကေတာ့ ဖတ္စရာ စာအုပ္ေတြေပးပါတယ္.. ခ်စ္စံ၀င္းဆိုလား ဘာဆိုလား မသိပါဘူး.. ပ်င္းတယ္ မဖတ္ခ်င္ဘူး…

ေၾသာ္ ထားပါေတာ့ေလ.. သမီးရဲ့ အနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲ

ဘယ္လိုေျပာရမလဲ.. ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိေသးပါဘူး.. ေနာက္ေတာ့မွ ေပါ့ .. အေရာင္း အ၀ယ္ေတာ့ လုပ္ခ်င္ပါတယ္.

ဟုတ္လား ဘယ္လို အေရာင္း အ၀ယ္မ်ိဳး လုပ္ခ်င္တာလဲ ဟင္

အေရာင္းအ၀ယ္ဆိုမွ အေရာင္းအ၀ယ္ပဲေပါ့
( လွ်ာရွည္ မိတာ ကၽြန္မ အျပစ္.. ကၽြန္မ ဆက္ရွည္လိုက္ပါေသးတယ္)

အေရာင္းအ၀ယ္က အမ်ိဳးမ်ိဴးရွိတယ္ေလ.. စားေသာက္ကုန္လား၊ ကားေရာင္းမွာလား၊ အလွကုန္ေတြလား

အင္း အလွကုန္ေတြေတာ့ စိတ္၀င္စားသား.. မသိေသးပါဘူး လုပ္ေတာ့မွ ၾကည့္လုပ္ရမွာေပါ့ေလ

ေၾသာ္ အရင္တုန္းကေရာ အလုပ္ေတြဘာေတြ လုပ္ဖူးလား ဘာအေတြ႔အၾကံဳေတြ ရွိလဲဟင္

ဟုတ္ လုပ္ဖူးပါတယ္ အမ.. အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွာလည္း အထည္ေတြ ညွပ္ဖူးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ခုမွာလည္း ၀ါယာၾကိဳးေတြ ျဖတ္ရ ပတ္ရတဲ့ အလုပ္လုပ္ဖူးပါတယ္

အင္း..ေပါ့ သမီးရယ္. သမီးသာ 10 တန္းမေအာင္ဘူးဆိုရင္ သမီးရဲ့ ဘ၀က ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီလိုအလုပ္ေတြနဲဲပဲ စခန္းသြားေနမွာပါပဲ.. ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ေနအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပညာကို ဆက္သင္ေစခ်င္တယ္.. ဒါမွ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း ရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား

ဟုတ္ကဲ့

အင္း သမီးရဲ့ ေမွ်ာမွန္း လစာကေကာ

35000- 40000 ေလာက္ဆိုရင္ ျဖစ္ပါတယ္ အမ

အိုေကေလ အမတို႔ ဖုန္းျပန္ဆက္ေပးမယ္ေနာ္.. သမီးျပန္လို႔ရပါျပီ

ဒီလို အေျဖေတြ ေျဖသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မ အလုပ္ခန္႔ဖို႔ စိတ္မကူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ စကားေတြ ဆက္မ်ားေနမိတယ္.. အင္တာဗ်ဴးနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးေနမိတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ သူတို႔ကို အားေပးခ်င္တာပါ။ ပညာဆက္သင္ေစခ်င္တာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြဆို ကိုယ္က စိတ္၀င္စားပါလ်က္နဲ႔ မိဘဆင္းရဲလို႔၊ ေက်ာင္းလခ မတတ္ႏိုင္လို႔ ေက်ာင္းဆက္မတက္ရတဲ့ သူေတြရွိပါတယ္။ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြဟာ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အမ်ားၾကီးရွိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးေလးေတြ ပညာမသင္ႏိုင္ပဲ ၀မ္းစာေရး အတြက္ လံုးပန္းေနရတာလည္း အမ်ားၾကီးပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကကို စိတ္မ၀င္စားလို႔ မိဘက အားေပးပါလ်က္၊ ေက်ာင္းလခ တတ္ႏိုင္ပါလ်က္ ေလေနတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ မ်ားသထက္ မ်ားလာေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ့ အနာဂတ္ဟာ ဘယ္လိုမ်ား ရွိေနမွာပါလဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြဆို ကၽြန္မထက္ အသက္ၾကီးတယ္ 25၊ 26 ေတာင္ ျဖစ္ေနျပီ။ ဘ၀ကို ေပါ့ေပါ့ေတြးေနၾကတုန္းပဲ။ အသက္ၾကီးတဲ့ လူေတြကို အင္တာဗ်ဴးရတာ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ကသီလင္တ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ၾကီးခ်င္ဟန္ ေဆာင္ျပီး ခပ္တည္တည္ဗ်ဴး ရတာေပါ့ေလ။ ကၽြန္မလည္း အရမ္းေတာ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ရင္ေမာမိပါတယ္။

ကၽြန္မ လမ္းမွာ အမိႈက္ေတြ လိုက္ေကာက္တဲ့ စည္ပင္သာယာက ၀န္ထမ္းေတြကို အားအား ယားယား ေမးဖူးပါတယ္။ အန္တီတို႔ တစ္ရက္ဘယ္ေလာက္ ရလဲလို႔။ တစ္ရက္ကို 1500 ရပါတယ္တဲ့။ အိမ္မွာလည္း ေယာက်ၤားနဲ႔ ကေလးေတြ ရွိေနပါတယ္တဲ့။ တစ္ေန႔ကို ေယာက်ၤားေရာ အန္တီပါ လုပ္လို႔ 3000 ေလာက္ရမွ စားေလာက္တယ္ အမေလးေရတဲ့။ ကၽြန္မတို႔ Company ေတြမွာ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္ရဲ့ လစာက 35000 ပါ။ သူသာ ဒီပိုက္ဆံကို တစ္ေယာက္ထဲ သံုးမယ္လို႔ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ထမင္းဖိုး ေတာင္ မေလာက္ပါဘူးရွင္။ အ၀တ္ အစားေတြ ၀ယ္၀တ္ရဖို႔ မဆိုထားနဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ Company တစ္ခုမွ Resign Turnover ေတြ အရမ္းမ်ားလာရတယ္။ သူေဌးကလည္း သူ႔အတြက္ပဲ စဥ္းစားသလို၊ ၀န္ထမ္းေတြကလည္း ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနၾကရတယ္။ ဒီလိုေျပာင္ေရႊ႔မႈေတြ မ်ားေနတဲ့ Company ေတြနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြရဲ့ အနာဂတ္ ဘယ္လိုရွိမလဲ။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြဟာ လုပ္ေနစဥ္ကာလအတြင္းမွာ လစာနည္းနည္းနဲ႔ သူေဌးအတြက္ မ်ားမ်ား ေပးဆပ္ရတယ္။ သူေဌးေတြကေတာ့ လစာတိုးေပးဖို႔ကို ေသမေလာက္စဥ္းစားၾကျပီး ၀န္ထမ္းေတြဆီက အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ယူၾကတယ္။ ေနရာတို္င္းကို ကၽြန္မ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒီလို ဒီလို ျဖစ္ေနတဲ့ Company တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ၀န္ထမ္း တစ္ခ်ိဳ႕ကို သာ ဆိုလိုေၾကာင္းပါရွင္။