ၾကယ္ေၾကြသတို႔သား
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ ယံုၾကည္ရာကို
ရင္ေသြးလိုလည္း ေမြးခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ ဒဏ္ရာေတြကို
ဆီမီးလိုလည္း ထြန္းခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္းမင္းဟာ
ကိုယ့္အနာကိုယ့္လွ်ာနဲ႔ ျပန္သပ္
႐ွင္တတ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။
သူငယ္ခ်င္းမင္းဟာ
ကိုယ့္အေရျပား
ကိုယ္လႊာကိုယ့္အ႐ိုးကို
အပ္လိုေသြးကိုယ့္၀တ္စံု
ကိုယ္ခ်ဳပ္လို႔က်က်နန လွခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။
သူငယ္ခ်င္းသြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ၾကယ္အစင္းစင္း
ေၾကြတဲ့ေဟာဒီကမၻာေျမရဲ႕
အနာတရေတြကိုစြမ္းသမွ်
ကုစားဖို႔ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေနအစင္းစင္းပူတဲ့
ကမၻာေျမရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို
လက္ဖ၀ါးေတြနဲ႔ ကာကြယ္ဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ကမၻာေျမရဲ႕ ေၾကကြဲျခင္း
ဓာတ္ျပားထဲမင္းရဲ႕ ကဗ်ာေတြ
မာတိကာစီဖို႔ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေက်ာင္းနံရံတ၀ိုက္
ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္တဲ့တစ္ေန႔ငါတို႔ .......... ။
မင္းကိုႏိုင္
ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ ့စ်ာပနမွာကိုမင္းကိုႏိုင္ရြတ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးၿဖစ္ပါတယ္။
ၾကိဳက္လြန္းလို႔ သူငယ္ခ်င္း ဆီကေန ေကာ္ပီကူးလာတာပါ။ တင္မယ္ေနာ္...
No comments:
Post a Comment