My "First Things"

ေျပာလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ကယ္က ေသေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနတာ။ Miss People ပြဲ အတြက္ေလ။ မနက္ျဖန္လည္း မႏၱေလးကို သြားေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ ပ်ားတုပ္ၿပီး တိုင္ပတ္ေနတယ္။ ဘိုဘို ကိုေတာင္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ေအာက္တိုဘာ 15 ေလာက္ထိ ငါမအားေတာ့ဘူး လို႔။ ေယာက်ၤား မရလည္း ေနပါေစေတာ့လို႔။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ပဲ ခ်က္ခ်င္း ေရးျဖစ္သြားတယ္။ Designer တစ္ေယာက္ရဲ႕ Design ကို ေစာင့္ေနတုန္း အခ်ိန္ေလး နည္းနည္းပိုေနတာနဲ႔ ဒါကို ေရးျဖစ္သြားတယ္။ ဘိုဘို ကၽြန္မကို ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ tag လုပ္တဲ့ "ပထမဆံုးမ်ား" ကို ေရးခြင့္ႀကံဳသြားတယ္။

ပထမဆံုး ေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ — ရခိုင္ျပည္နယ္၊ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ (မာန္ေအာင္ကၽြန္း ေပၚမွာရွိတယ္)

ပထမဆံုး တက္ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္း — အ.လ.က ဟင္းစနဲ (မာန္ေအာင္ကၽြန္းေပၚမွာပဲ)

ပထမဆံုး အတန္း — ပထမတန္း (တစ္ကယ္က 88 တုန္းက ေလးႏွစ္ေလ။ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ သူငယ္တန္း စတက္မယ္ဆိုၿပီး အေဖက စာေတြ အကုန္သင္ထားတာ၊ ေက်ာင္းလည္း ဖြင့္ေရာ သူငယ္တန္းမွာ တစ္ေယက္တည္း ထူးၿပီး ခၽြန္ေနလို႔တဲ့ ဆရာေတြက ရႈပ္တယ္ ဒီကေလးဆိုၿပီး ပထမတန္း တင္လိုက္တာ။ အဲဒါေၾကင့္ အသက္ ငယ္ငယ္နဲ႔ 10 တန္းကို 99 မွာ ေအာင္လာတာေပါ့။ တစ္ကယ္က 2000 မွာမွ ေအာင္ရမွာ)

ပထမဆံုး သူငယ္ခ်င္း - ထြန္းထြန္း၀င္းႏိုင္တဲ့ ( ရြကပဲ.. ကၽြန္မကို ေမြးတဲ့ ရြာက.. ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ သံခဲ လို႔ေခၚတယ္)

ပထမဆံုး ရတဲ့ ေက်ာင္းသူငယ္ခ်င္း — ေအာင္ေအာင္ ( ေတာ္ေတာ္ ခင္ၾကတယ္.. ခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ သိဘူး.. မာန္ေအာင္မွာပဲ ထင္တယ္၊ သူငယ္တန္းစတက္ေတာ့ သူနဲ႔အရင္ စသိတာ၊ သူကပဲ ေက်ာင္းေနမေပ်ာ္တဲ့ ကၽြန္မကို ေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာ)

ပထမဆံုး ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ — ေက်ာင္းစာအုပ္လား၊ တစ္ျခား စာအုပ္လား (ေက်ာင္းစာအုပ္ဆိုရင္ေတာ့ သူငယ္တန္းစာအုပ္ေပါ့၊ တစ္ျခား အျပင္စာအုပ္ဆိုရင္ေတာ့ မဂၤလာေမာင္မယ္ မဂၢဇင္း .. ငယ္ငယ္တုန္းက လစဥ္ဖတ္တယ္)

ပထမဆံုး အလြတ္ရတဲ့ ေက်ာင္းစာ — က၊ ခ၊ ဂ။ ေက်ာင္းမတက္ခင္ကတည္းက အိမ္ကလူႀကီးေတြက ႀကိဳသင္ေပးေနတာေလ။

ပထမဆံုး အ႐ိုက္ခံရျခင္း — မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ အက်င့္ကလည္း ပုတ္တဲ့အျပင္၊ ဆိုးလည္းဆိုးလို႔ အေဖက ခဏ ခဏ ရိုက္တယ္

ပထမဆံုး ရတဲ့ဆု — ပထမဆု (ႀကြားအံုးမယ္.. သူငယ္တန္းကေန ကိုးတန္းထိ ပထမဆုပဲ ရတာ.. 10 တန္းေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ပထမ ပါပဲ)

ပထမဆံုး သြားဖူးတဲ့ခရီး — မာန္ေအာင္ကေန ရန္ကုန္ကိုလာတာ (2001 ခုႏွစ္မွာေပါ့)

ပထမဆံုး စီးဖူးတဲ့ကား — ကၽြန္မတို႔ဆီမွာ လိုင္းဆြဲတဲ့ ဒိုင္နာကား (အမ်ိဳးေတြရွိတဲ့ ရြာကို သြားလည္ရင္း စီးဖူးတာ)

ပထမဆံုး ဆုိတဲ့သီခ်င္း — ဘလက္အိုင္ ဆူးဇင္၊ ဘလက္အိုင္ဆူးဇင္၊ ေဟာင္းအာယူ၊ ေဟာင္းအာယူရ္၊ ဗဲရီး၀ဲလ္ အ္ိုင္ သင့္ခယူ၊ ဗဲရီး၀ဲလ္ အ္ိုင္ သင့္ခယူ၊ ေဟာင္းအာယူ၊ ေဟာင္းအာယူ။

ပထမဆံုး ေရးတဲ့ကဗ်ာ — ကဗ်ာနာမည္က "ဆႏၵ" တဲ့.. စာသားေလးက

"မင္းနဲ႔အတူ

မခြဲမခြာ

ထာ၀ရ ေနခ်င္တာ

ငါ့ဆႏၵပါ"

"It's my desire,

Parting from you never,

Living with you together"

အဲဒီ ကဗ်ာကို The Best English မဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပခံရတယ္။ ၾကြားတာ ဟဲဟဲ

ပထမဆံုး ေရးခဲ့ေသာ ရည္းစားစာ — ေရးဖူး ေသး ဘူး ရွင့္။

ပထမဆံုး ရည္းစားထားခဲ့ဖူးေသာႏွစ္ — မရွိပါဘူးဆိုေနာ္

ပထမဆံုး ခ်စ္သူ — ေၾသာ္ ကဲ ေျပာ ၿပီး ပါ ၿပီ ေကာ၊ ရွိေသးပါဘူးဆို။

ပထမဆံုး ၀ယ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ — ေကာင္းသန္႔ (သမီးေလး ဖတ္ဖို႔)

ပထမဆံုး ၀ယ္တဲ့သီခ်င္းေခြ — ေအးခ်မ္းေမရဲ႕ တစ္စစီက်ိဳးပဲ့ေနတယ္

ပထမဆံုး တကၠသုိလ္ေရာက္တဲ့ေန႔ — ေန႔ေတာ့မသိေတာ့ဘူး။ ခုႏွစ္ေတာ့သိတယ္။ ၂၀၀၁ မွာတကၠသိုလ္ စတက္တာ။

ပထမဆံုး ရဖူးတဲ့လက္ေဆာင္ — မမွတ္မိေတာ့ဘူး

ပထမဆံုး အလုပ္ — Blazon မွာ Purchaser လုပ္တာ

ပထမဆံုး တစ္ေယာက္ထဲခရီးသြားျခင္း — Second Year တုန္းက ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္ (ရန္ကုန္ကေန မာန္ေအာင္ကို သြားတာ အေ၀းႀကီးပဲ.. မွတ္မိေသးတယ္ အဲတုန္းက ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ေနတယ္. ကားေပၚမွလည္း အသိေတြ မပါလို႔)

ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးတဲ့ေဆးလိပ္၊ ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးတဲ့အရက္ — အေတာ္ရိုးတဲ့ မယ္ပင့္ဂိုလ္းပါရွင္။ ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္တတ္၀ူး

ပထမဆံုး တက္ဖူးေသာ ေဆး႐ံု — ေနမေကာင္းေတြ ဟဲဗီးျဖစ္ေပမယ့္ ေဆးရံုဘယ္ေတာ့မွ မတက္ဘူး။ အသက္ တစ္ႏွစ္ေလာက္တုန္းကေတာ့ ညဘက္ႀကီး အျပင္းဖ်ားလို႔ ရြာကေန ၿမိဳ႕ေပၚက ေဆးရံုကို ေျပးရဖူးတယ္လို႔ အေဖကေျပာတယ္ (မာန္ေအာင္ ၿမိဳ႔နယ္ ေဆးရံုေပါ့)

ပထမဆံုး ဘေလာ့ပို႔စ္ — The Value of Smile

ပထမဆံုး ခင္တဲ့ ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြ — ျမန္မာတီးေရွာပ့္ ဖိုရမ္ကေန ဘေလာဂ့္ဂါေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ခင္လာတာ ဆိုေတာ့ ပထမဆံုးဆိုတာ ေျပာဖို႔ ခက္တယ္။ ပထမဆံုး အခင္ဆံုး ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြဆိုရင္ေတာ့ ကိုထိုက္ ေပါ့

ပထမဆုံး ကုိယ္ရွာတဲ့ပုိက္ဆံကုိယ္သံုးျခင္း — 10 တန္းၿပီးလို႔ Guide ျပန္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္

ပထမဆံုး အၾကိမ္ ရန္ၿဖစ္ၿခင္း — 2 တန္းတုန္းကထင္တယ္။ အတန္းထဲက တစ္ေယာက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္တာ၊ စာေမးပြဲေျဖတုန္း ကၽြန္မဆီက စာခိုးခ်လို႔ ဆိုၿပီးေတာ့

ပထမဆုံး အၾကိမ္ ထီေပါက္ျခင္း — (2) လံုးထီစေပါက္တာ.. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခံစား မိတဲ့ 63 ဆိုတာေလးကို မ၀ံ့မရဲ ထိုးလိုက္တုန္းက (50 ဖိုးေပါက္တာကြ ဘာမွတ္လဲ ဟြန္း ဟြန္း)

ပထမဆံုး ရင္ခုန္ဖူးျခင္း — ေမြးကတည္းက ရင္ခုန္လာတာေလ.. ဟုတ္ဘူးလား

ပထမဆံုး တီးဖူးတဲ့ဂစ္တာ — မတီးတတ္ပါ (တူရိယာ ဆိုလို႔ ၀ါးလက္ခုတ္ပဲ တီးတတ္တယ္)

ပထမဆံုး ေရာက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံရပ္ျခား — နယ္စပ္ေတာင္ မေရာက္ဖူးဘူး။

ကၽြန္မလည္း ထပ္ tag မယ္။ လာထား.. ကိုသင္ကာ၊ ကိုသီဟန္၊ ကိုထြန္းေတာက္ေန၊ ကိုေကာင္းကင္ကုိ၊ ခိုင္သဥၹာ၊ စည္သူ တို႔ကို တက္ပါတယ္။ ေရးေပးၾကပါ၊ ေရးေပးၾကပါ။

My "First Things"

ေျပာလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ကယ္က ေသေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနတာ။ Miss People ပြဲ အတြက္ေလ။ မနက္ျဖန္လည္း မႏၱေလးကို သြားေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ ပ်ားတုပ္ၿပီး တိုင္ပတ္ေနတယ္။ ဘိုဘို ကိုေတာင္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ေအာက္တိုဘာ 15 ေလာက္ထိ ငါမအားေတာ့ဘူး လို႔။ ေယာက်ၤား မရလည္း ေနပါေစေတာ့လို႔။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ပဲ ခ်က္ခ်င္း ေရးျဖစ္သြားတယ္။ Designer တစ္ေယာက္ရဲ႕ Design ကို ေစာင့္ေနတုန္း အခ်ိန္ေလး နည္းနည္းပိုေနတာနဲ႔ ဒါကို ေရးျဖစ္သြားတယ္။ ဘိုဘို ကၽြန္မကို ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ tag လုပ္တဲ့ "ပထမဆံုးမ်ား" ကို ေရးခြင့္ႀကံဳသြားတယ္။

ပထမဆံုး ေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ — ရခိုင္ျပည္နယ္၊ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕ (မာန္ေအာင္ကၽြန္း ေပၚမွာရွိတယ္)

ပထမဆံုး တက္ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္း — အ.လ.က ဟင္းစနဲ (မာန္ေအာင္ကၽြန္းေပၚမွာပဲ)

ပထမဆံုး အတန္း — ပထမတန္း (တစ္ကယ္က 88 တုန္းက ေလးႏွစ္ေလ။ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ သူငယ္တန္း စတက္မယ္ဆိုၿပီး အေဖက စာေတြ အကုန္သင္ထားတာ၊ ေက်ာင္းလည္း ဖြင့္ေရာ သူငယ္တန္းမွာ တစ္ေယက္တည္း ထူးၿပီး ခၽြန္ေနလို႔တဲ့ ဆရာေတြက ရႈပ္တယ္ ဒီကေလးဆိုၿပီး ပထမတန္း တင္လိုက္တာ။ အဲဒါေၾကင့္ အသက္ ငယ္ငယ္နဲ႔ 10 တန္းကို 99 မွာ ေအာင္လာတာေပါ့။ တစ္ကယ္က 2000 မွာမွ ေအာင္ရမွာ)

ပထမဆံုး သူငယ္ခ်င္း - ထြန္းထြန္း၀င္းႏိုင္တဲ့ ( ရြကပဲ.. ကၽြန္မကို ေမြးတဲ့ ရြာက.. ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ သံခဲ လို႔ေခၚတယ္)

ပထမဆံုး ရတဲ့ ေက်ာင္းသူငယ္ခ်င္း — ေအာင္ေအာင္ ( ေတာ္ေတာ္ ခင္ၾကတယ္.. ခုေတာ့ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ သိဘူး.. မာန္ေအာင္မွာပဲ ထင္တယ္၊ သူငယ္တန္းစတက္ေတာ့ သူနဲ႔အရင္ စသိတာ၊ သူကပဲ ေက်ာင္းေနမေပ်ာ္တဲ့ ကၽြန္မကို ေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာ)

ပထမဆံုး ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ — ေက်ာင္းစာအုပ္လား၊ တစ္ျခား စာအုပ္လား (ေက်ာင္းစာအုပ္ဆိုရင္ေတာ့ သူငယ္တန္းစာအုပ္ေပါ့၊ တစ္ျခား အျပင္စာအုပ္ဆိုရင္ေတာ့ မဂၤလာေမာင္မယ္ မဂၢဇင္း .. ငယ္ငယ္တုန္းက လစဥ္ဖတ္တယ္)

ပထမဆံုး အလြတ္ရတဲ့ ေက်ာင္းစာ — က၊ ခ၊ ဂ။ ေက်ာင္းမတက္ခင္ကတည္းက အိမ္ကလူႀကီးေတြက ႀကိဳသင္ေပးေနတာေလ။

ပထမဆံုး အ႐ိုက္ခံရျခင္း — မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ အက်င့္ကလည္း ပုတ္တဲ့အျပင္၊ ဆိုးလည္းဆိုးလို႔ အေဖက ခဏ ခဏ ရိုက္တယ္

ပထမဆံုး ရတဲ့ဆု — ပထမဆု (ႀကြားအံုးမယ္.. သူငယ္တန္းကေန ကိုးတန္းထိ ပထမဆုပဲ ရတာ.. 10 တန္းေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ပထမ ပါပဲ)

ပထမဆံုး သြားဖူးတဲ့ခရီး — မာန္ေအာင္ကေန ရန္ကုန္ကိုလာတာ (2001 ခုႏွစ္မွာေပါ့)

ပထမဆံုး စီးဖူးတဲ့ကား — ကၽြန္မတို႔ဆီမွာ လိုင္းဆြဲတဲ့ ဒိုင္နာကား (အမ်ိဳးေတြရွိတဲ့ ရြာကို သြားလည္ရင္း စီးဖူးတာ)

ပထမဆံုး ဆုိတဲ့သီခ်င္း — ဘလက္အိုင္ ဆူးဇင္၊ ဘလက္အိုင္ဆူးဇင္၊ ေဟာင္းအာယူ၊ ေဟာင္းအာယူရ္၊ ဗဲရီး၀ဲလ္ အ္ိုင္ သင့္ခယူ၊ ဗဲရီး၀ဲလ္ အ္ိုင္ သင့္ခယူ၊ ေဟာင္းအာယူ၊ ေဟာင္းအာယူ။

ပထမဆံုး ေရးတဲ့ကဗ်ာ — ကဗ်ာနာမည္က "ဆႏၵ" တဲ့.. စာသားေလးက

"မင္းနဲ႔အတူ

မခြဲမခြာ

ထာ၀ရ ေနခ်င္တာ

ငါ့ဆႏၵပါ"

"It's my desire,

Parting from you never,

Living with you together"

အဲဒီ ကဗ်ာကို The Best English မဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပခံရတယ္။ ၾကြားတာ ဟဲဟဲ

ပထမဆံုး ေရးခဲ့ေသာ ရည္းစားစာ — ေရးဖူး ေသး ဘူး ရွင့္။

ပထမဆံုး ရည္းစားထားခဲ့ဖူးေသာႏွစ္ — မရွိပါဘူးဆိုေနာ္

ပထမဆံုး ခ်စ္သူ — ေၾသာ္ ကဲ ေျပာ ၿပီး ပါ ၿပီ ေကာ၊ ရွိေသးပါဘူးဆို။

ပထမဆံုး ၀ယ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ — ေကာင္းသန္႔ (သမီးေလး ဖတ္ဖို႔)

ပထမဆံုး ၀ယ္တဲ့သီခ်င္းေခြ — ေအးခ်မ္းေမရဲ႕ တစ္စစီက်ိဳးပဲ့ေနတယ္

ပထမဆံုး တကၠသုိလ္ေရာက္တဲ့ေန႔ — ေန႔ေတာ့မသိေတာ့ဘူး။ ခုႏွစ္ေတာ့သိတယ္။ ၂၀၀၁ မွာတကၠသိုလ္ စတက္တာ။

ပထမဆံုး ရဖူးတဲ့လက္ေဆာင္ — မမွတ္မိေတာ့ဘူး

ပထမဆံုး အလုပ္ — Blazon မွာ Purchaser လုပ္တာ

ပထမဆံုး တစ္ေယာက္ထဲခရီးသြားျခင္း — Second Year တုန္းက ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္ (ရန္ကုန္ကေန မာန္ေအာင္ကို သြားတာ အေ၀းႀကီးပဲ.. မွတ္မိေသးတယ္ အဲတုန္းက ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ေနတယ္. ကားေပၚမွလည္း အသိေတြ မပါလို႔)

ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးတဲ့ေဆးလိပ္၊ ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးတဲ့အရက္ — အေတာ္ရိုးတဲ့ မယ္ပင့္ဂိုလ္းပါရွင္။ ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္တတ္၀ူး

ပထမဆံုး တက္ဖူးေသာ ေဆး႐ံု — ေနမေကာင္းေတြ ဟဲဗီးျဖစ္ေပမယ့္ ေဆးရံုဘယ္ေတာ့မွ မတက္ဘူး။ အသက္ တစ္ႏွစ္ေလာက္တုန္းကေတာ့ ညဘက္ႀကီး အျပင္းဖ်ားလို႔ ရြာကေန ၿမိဳ႕ေပၚက ေဆးရံုကို ေျပးရဖူးတယ္လို႔ အေဖကေျပာတယ္ (မာန္ေအာင္ ၿမိဳ႔နယ္ ေဆးရံုေပါ့)

ပထမဆံုး ဘေလာ့ပို႔စ္ — The Value of Smile

ပထမဆံုး ခင္တဲ့ ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြ — ျမန္မာတီးေရွာပ့္ ဖိုရမ္ကေန ဘေလာဂ့္ဂါေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ခင္လာတာ ဆိုေတာ့ ပထမဆံုးဆိုတာ ေျပာဖို႔ ခက္တယ္။ ပထမဆံုး အခင္ဆံုး ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြဆိုရင္ေတာ့ ကိုထိုက္ ေပါ့

ပထမဆုံး ကုိယ္ရွာတဲ့ပုိက္ဆံကုိယ္သံုးျခင္း — 10 တန္းၿပီးလို႔ Guide ျပန္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္

ပထမဆံုး အၾကိမ္ ရန္ၿဖစ္ၿခင္း — 2 တန္းတုန္းကထင္တယ္။ အတန္းထဲက တစ္ေယာက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္တာ၊ စာေမးပြဲေျဖတုန္း ကၽြန္မဆီက စာခိုးခ်လို႔ ဆိုၿပီးေတာ့

ပထမဆုံး အၾကိမ္ ထီေပါက္ျခင္း — (2) လံုးထီစေပါက္တာ.. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခံစား မိတဲ့ 63 ဆိုတာေလးကို မ၀ံ့မရဲ ထိုးလိုက္တုန္းက (50 ဖိုးေပါက္တာကြ ဘာမွတ္လဲ ဟြန္း ဟြန္း)

ပထမဆံုး ရင္ခုန္ဖူးျခင္း — ေမြးကတည္းက ရင္ခုန္လာတာေလ.. ဟုတ္ဘူးလား

ပထမဆံုး တီးဖူးတဲ့ဂစ္တာ — မတီးတတ္ပါ (တူရိယာ ဆိုလို႔ ၀ါးလက္ခုတ္ပဲ တီးတတ္တယ္)

ပထမဆံုး ေရာက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံရပ္ျခား — နယ္စပ္ေတာင္ မေရာက္ဖူးဘူး။

ကၽြန္မလည္း ထပ္ tag မယ္။ လာထား.. ကိုသင္ကာ၊ ကိုသီဟန္၊ ကိုထြန္းေတာက္ေန၊ ကိုေကာင္းကင္ကုိ၊ ခိုင္သဥၹာ၊ စည္သူ တို႔ကို တက္ပါတယ္။ ေရးေပးၾကပါ၊ ေရးေပးၾကပါ။

Present for Love!

♥ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ၏ အျပန္အလွန္ လက္ေဆာင္ ေပးတက္ေစဖုိ႔♥

( ကိုယ့္ကို အၿမဲ သတိရေနပါ )

အလွစုိက္သစ္ပင္ ---------- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

ဦးထုပ္ ---------- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

(မင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ )

စကၠဴ ၾကိဳးၾကာရုပ္ တစ္ေထာင္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

စကၠဴ ေရာင္စုံ ၾကယ္ပြင့္ တစ္ေထာင္-------- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


(ကိုယ့္ကိုေမ့လုိက္ပါေတာ့ = ခ်စ္သူအျဖစ္မွ ျပတ္စဲ လုိသည့္အခါ )

မီးျခစ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

ျပာခြက္ ---- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသိုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


( အေနေ၀းလုိ႔ ေမ့မသြားနဲ႔ေနာ္ = ရက္လရွည္မ်ားခြဲခြါရရင္ )

ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေဘာလ္ပင္ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

(ဂုဏ္ယူပါတယ္ =ခ်စ္သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈ႕ တစ္ခု အတြက္ )

ဓာတ္ပုံမွန္ေဘာင္လွလွေလး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
၀ုိင္ပုလင္း ----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

(လြမ္းခဲ့ရသမွ် ေမ့ပစ္ၾကစုိ႔ =ငိုေၾကြးခဲ့ေသာ ကာလ မ်ား ၿပီးဆုံးၿပီ )

လက္ကိုင္ပု၀ါ ----- ေယာက်ာၤးေလးမွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

စားပြဲတင္ျပကၡတိန္ ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလး သို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


(ခ်စ္သူကိုစိတ္ဆုိးေျပေအာင္ေခ်ာ့တဲ့ အခါ )

အ၀ါေရာင္ပန္းပြင့္ ပန္းစည္း ----ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

သီခ်င္းဓာတ္ျပာ အယ္ဘမ္----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


(ကြယ္ရာမွာ သစၥာမ ေဖာက္နဲ႔ေနာ္ )

ၾကည့္မွန္ေသး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

ေသာ့ခ်ိတ္ေလး ----- မိန္းကေလးမွေယာက်ာၤေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

( လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ )

လက္စြပ္တစ္ကြင္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
လက္ပတ္နာရီ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

( ကိုယ့္ကို သစၥာမဲ့တယ္လုိ႔ အထင္မလြဲပါနဲ႔ )

ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆုိးေဆး----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

အက်ၤီ အ၀တ္အစား -----မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လကိေဆာင္ေပးရန္

(တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲ ပါေစ )

ဖဲ ၾကိဳးလွလွေလးခ်ည္ထားတဲ့ပန္းစည္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေခ်ာကလက္ဘူး ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

( ခ်စ္တာကို ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ မ၀င့္မရဲျဖစ္ေနရင္ )

အေမႊးပြပြ ၀က္၀ံရုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔လက္ေဆာင္ေပးရန္

ေရေမႊး ပုလင္း ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


ဒါေလးကို ဖတ္ၿပီ: သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းတုိ႔လည္း ခ်စ္သူနဲ႔
အစဥ္ေျပေခ်ာေမြ႕ပါေစ လုိ႔ ဆုေတာင္း လုိက္ပါတယ္

ကၽြန္မ ဒါေလးကို ဖတ္ဖူးတာ ၀တၳဳစာအုပ္ တစ္ခုထဲမွာပဲရွင့္.. တာရာမင္းေ၀ ေရးတာလား၊ မင္းခိုက္စိုးစံ ေရးတာလား ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယက္က ေမလ္းပို႔လာတာနဲ႔ ကၽြန္မလည္း အမွတ္ရၿပီး ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

Miss People Style Competition and Me!

Miss People ဆိုတာ စတိုင္လ္ကိုဦးစားေပးတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲႀကီးတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ စတိုင္လ္မိုက္တဲ့ အေခ်ာအလွေလးေတြကို ျမန္မာမွာသာမက ကမၻာမွာပါ နာမည္ႀကီးေက်ာ္ၾကားေစဖို႔ People Magazine ကေဖာ္ထုတ္ေပးမယ့္ပြဲတစ္ခုပါ။ ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းပညာရွင္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး Stylist အေနနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အဖြဲ႕လိုက္ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္တိုင္ေမာ္ဒယ္လ္လုပ္ၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖက္ရွင္နဲ႔စတိုင္လ္ကိုအသားေပးလို႔ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္မယ့္ တစ္ခုတည္းေသာ ပြဲႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ Miss People ၿပိဳင္ပြဲႀကီးကို 2006ခုႏွစ္ေလာက္မွစၿပီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲက်င္းပခဲ့တာ အခုဆိုရင္ သံုးႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ 2006 ခုႏွစ္ရဲ႕ Miss People ေရြးခ်ယ္ပြဲကိုေတာ့ Traders Hotel မွာ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ 2007 ခုႏွစ္မွာေတာ့ The Strand မွာ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ Miss People Style Competition မွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ဆုမ်ားရရွိခဲ့ၾကေသာ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြဟာလည္း ယခုအခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာ ေမာ္ဒယ္လ္မ်ားအျဖစ္ ေမာ္ဒယ္လ္ေလာကမွာ ရည္တည္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ People Magazine ရဲ့ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ Miss People 2008 ၿပိဳင္ပြဲႀကီးကိုေတာ့ ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၱေလး ၿမိဳ႕မ်ားမွာ တခမ္းတနား က်င္းပျပဳလုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပြဲရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ စတိုင္လ္ အမိုက္ဆံုး၊ အေခ်ာဆံုး၊ အေျဖာင့္ဆံုး မဒီေလးမ်ားကို ျမန္မာမွာသာမက ကမၻာမွာပါ ေက်ာ္ၾကားသြားေအာင္ People Magazine မွ ေဖာ္ထုတ္ ေပးလိုပါတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြကလိုပဲ ဖက္ရွင္နဲ႔ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ေတြဟာ Stylist အေနနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာ္ဒယ္လ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး အဖြဲ႔လိုက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္တိုင္ ေမာ္ဒယ္လ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖက္ရွင္နဲ႔ စတိုင္လ္ကို အသားေပးလို႔ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ျခင္းဟာ ဒီပြဲရဲ့ ထူးျခားခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလွအပခံစားတတ္တဲ့၊ ဖက္ရွင္ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ လူေတြအားလံုး လာလို႔ရေအာင္ ပြဲ၀င္ေၾကးကို မသတ္မွတ္ပဲ အခမဲ့ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားေလာက္ေအာင္ ထူးျခားရင္ခုန္ေစမယ့္ အစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း ဖန္တီးတင္ဆက္ေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တက္ေရာက္လာတဲ့ ဧည့္ပရိတ္သတ္အားလံုး ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ေစမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

တစ္ကယ္ေတာ့ Miss People ေရြးခ်ယ္ပြဲ ဆိုတာနဲ႔ ရင္းႏွီးေနတာ 2006 ကတည္းကေပါ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ People Magazine က ႀကီးမွဴးၿပီး လုပ္တဲ့ ဒီပြဲႀကီးကို ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သြားအားေပးခဲ့တယ္ေလ။ Traders Hotel မွာ တစ္ျခားပြဲ ေတြနဲStage အျပင္အဆင္႒၊ အံ့မခန္းေလာက္တဲ့ ပရိတ္သတ္အင္အား၊ လာၿပိဳင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ စတိုင္လ္ အမိုက္စားေလးေတြကို ေငးၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ ပြဲႀကီးပါလားလို႔လည္း မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္။ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဒါရိုက္တာႀကီးေတြ၊ တစ္ျခား နာမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္လ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အေတာ္ေလးကို စည္ကားတဲ့ ပြဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီပြဲက ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြကလည္း နာမည္ႀကီးသြားခ်ည္းပဲ။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္တဲ့ သူေတြအတြက္ေကာ၊ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ေတြ အတြက္ပါ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့ ပြဲမို႔လို႔ 2006 မွာကတည္းက ကၽြန္မဒီပြဲၾကည့္ရတာကို ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့တယ္။

2007 ကိုေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္မပါ၀င္ဆင္ႏႊဲပံုက တစ္မ်ိဳးရွင့္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မက TONI&GUY မွာ Brand Executive တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့တာေလ။ Miss People 2007 ၿပိဳင္ပြဲမွာ စပြန္စာ ေပးခဲ့လို႔ VIP တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီပြဲႀကီးကို တက္ေရာက္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက Miss People ပြဲကို The Strand Hotel မွာ က်င္းပခဲ့တယ္။ 2007 တုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ပြဲကေတာ့ ကၽြန္မမွတ္မိသေလာက္ သိပ္အဆင္ေျပလွတဲ့ ပြဲမဟုတ္ဘူးရွင့္။ ပြဲကို သတ္မွတ္ခ်ိန္မွာ မစတင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ Lighting Sound System ေတြ မေကာင္းဘူး။ Presenter ျဖစ္တဲ့ သဇင္နဲ႔ ညီနႏၵ စကားေျပာတာ အခ်ိဳးမေျပဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အလွအပ၊ တစ္ျခား ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္ေတြၾကားမွာ ဒါေတြဟာလည္း ေျပာစရာ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အရမ္းေတာ္တဲ့ Dancer ေတြ၊ နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္ေတြ၊ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြရဲ႕ လွပမႈေတြေၾကာင့္ အဆင္မေျပမႈေတြဟာ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ေဟာ ခု Miss People 2008 Style Competition ႀကီးကို ရန္ကုန္မွာသာမက၊ မႏၱေလးမွာပါ ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္။ ဒီတစ္ခါ ပြဲအတြက္ ကၽြန္မ ပိုၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မဟာ ပြဲ Organizer ေတြထဲ႕ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ People Magazine ကိုေမြးဖြားေပးရာ Inforithm-Maze Co.Ltd မွာ အလုပ္၀ငိခဲ့တဲ့ ကၽြန္မဟာ ခုေတာ့ Miss People ပြဲရဲ႕ အေရးပါတဲ့ ေနရာတစ္ခုကေန ပါ၀င္စီမံေနရၿပီေလ။ Miss People နဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ေရစက္ကေတာ့ ကုန္ပဲ မကုန္ႏိုင္ပါလားရွင္။ ထူးျခားတဲ့ ေရစက္လုိ႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့ေနာ္။ စက္တင္ဘာလ 28 ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔မွာ မႏၱေလးမွာရွိတဲ့ Hotel Mandalay မွာ Miss People Mandalay ေရြးခ်ယ္ပြဲကို ကၽြန္မတို႔ သြားေရာက္ျပဳလုပ္ရေတာ့မယ္၊ တဖန္ ေအာက္တိုဘာက (11) ရက္ေန႔၊ စေနေန႔မွာ ရန္ကုန္က The Strand Hotel မွာ Miss People Yangon ေရြးခ်ယ္ပြဲအတြက္ ျပန္လည္းစီမံရအံုးမယ္။

ဒီပြဲအတြက္ ကၽြန္မတို႔ရံုးက ၀န္ထမ္းေတြ အကုန္လံုးနီးပါး အလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားထက္ ထူးျခားေအာင္၊ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေအာင္ Idea ေတြ ေမြးထုတ္ခဲ့ရတယ္၊ Meeting ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ေန႔လည္စာလြတ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြကလည္း မနည္းေတာ့ဘူးေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ အတြက္ ရင္ခုန္ရမယ့္ ေန႔လည္း မၾကာခင္ေရာက္လာေတာ့မယ္။ ကၽြန္မလည္း 26 ရက္ေန႔ မွာ ရံုးအဖြဲ႕နဲ႔ မႏၱေလးတက္ၿပီး စီစဥ္စရာေတြ စီစဥ္ရေတာ့မယ္။ ဒီမတိုင္ခင္ 3 လအလိုေလာက္ကတည္းကလည္း တစ္လ တစ္ေခါက္ မႏၱေလးသြားၿပီး လုပ္စရာေတြကို ေလ့လာၿပီး လုပ္ခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ တစ္ကယ္လုပ္ရေတာ့မယ္၊ အားလံုး အဆင္ေျပဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႔ကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။ People အဖြဲ႔သားေတြ အကုန္လံုးရဲ႕ အစြမ္းအစကို ဒီပြဲမွာ ခ်ျပၾကမွာလည္း ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မေလ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ Miss People 2008 ဟာ မႏၱေလးအတြက္၊ ကၽြန္မအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလး တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မွတ္ယူထားလို႔ပါပဲ။

Winners of Miss People 2006

Miss Style – Aye Myat Thu (She is now at the leading role in Myanmar Model Society)


Miss People – M. Khar Yar



Miss Charming – Zin Sandar Htun



Best Stylist – Su Su Aung



Winners 2007!

Jar San - Miss People



Chan Chan - 1st Runner Up and People's Choice (Now she is very popular both as a model and a singer)



Soe Pyae Pyae San - Second Runner Up ( She is now also a popular Model in Myanmar)

Miss People 2008 ေတြဟာ ဘယ္သူေတြ ျဖစ္မလဲ၊ သူတို႔ေတြဟာ ေမာ္ဒယ္လ္ေလာကမွ ဘယ္လို ေအာင္ျမင္လာမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့ရွင္။

Miss People Mandalay
- 28-Sep-08
- Hotel Mandalay
- Free Entrance (ႀကိဳတင္လက္မွတ္ယူပါ)

Miss People Yangon
- 11-Oct-08
- The Strand Hotel
- Free Entrance (ႀကိဳတင္လက္မွတ္ ယူပါ)

Miss People 2008 Official Website ကိုေတာ့ ဒီေနရာေလးမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ရွင္။

Present for Love!

♥ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ၏ အျပန္အလွန္ လက္ေဆာင္ ေပးတက္ေစဖုိ႔♥

( ကိုယ့္ကို အၿမဲ သတိရေနပါ )

အလွစုိက္သစ္ပင္ ---------- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

ဦးထုပ္ ---------- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

(မင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ )

စကၠဴ ၾကိဳးၾကာရုပ္ တစ္ေထာင္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

စကၠဴ ေရာင္စုံ ၾကယ္ပြင့္ တစ္ေထာင္-------- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


(ကိုယ့္ကိုေမ့လုိက္ပါေတာ့ = ခ်စ္သူအျဖစ္မွ ျပတ္စဲ လုိသည့္အခါ )

မီးျခစ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

ျပာခြက္ ---- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသိုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


( အေနေ၀းလုိ႔ ေမ့မသြားနဲ႔ေနာ္ = ရက္လရွည္မ်ားခြဲခြါရရင္ )

ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေဘာလ္ပင္ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

(ဂုဏ္ယူပါတယ္ =ခ်စ္သူ၏ ေအာင္ျမင္မႈ႕ တစ္ခု အတြက္ )

ဓာတ္ပုံမွန္ေဘာင္လွလွေလး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
၀ုိင္ပုလင္း ----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလး သုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

(လြမ္းခဲ့ရသမွ် ေမ့ပစ္ၾကစုိ႔ =ငိုေၾကြးခဲ့ေသာ ကာလ မ်ား ၿပီးဆုံးၿပီ )

လက္ကိုင္ပု၀ါ ----- ေယာက်ာၤးေလးမွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

စားပြဲတင္ျပကၡတိန္ ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလး သို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


(ခ်စ္သူကိုစိတ္ဆုိးေျပေအာင္ေခ်ာ့တဲ့ အခါ )

အ၀ါေရာင္ပန္းပြင့္ ပန္းစည္း ----ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

သီခ်င္းဓာတ္ျပာ အယ္ဘမ္----- မိန္းကေလးမွ ေယာက်ာၤးေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


(ကြယ္ရာမွာ သစၥာမ ေဖာက္နဲ႔ေနာ္ )

ၾကည့္မွန္ေသး ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

ေသာ့ခ်ိတ္ေလး ----- မိန္းကေလးမွေယာက်ာၤေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

( လက္ထပ္ခ်င္ၿပီ )

လက္စြပ္တစ္ကြင္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
လက္ပတ္နာရီ ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

( ကိုယ့္ကို သစၥာမဲ့တယ္လုိ႔ အထင္မလြဲပါနဲ႔ )

ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆုိးေဆး----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

အက်ၤီ အ၀တ္အစား -----မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လကိေဆာင္ေပးရန္

(တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲ ပါေစ )

ဖဲ ၾကိဳးလွလွေလးခ်ည္ထားတဲ့ပန္းစည္း ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္
ေခ်ာကလက္ဘူး ----- မိန္းကေလး မွ ေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္

( ခ်စ္တာကို ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ မ၀င့္မရဲျဖစ္ေနရင္ )

အေမႊးပြပြ ၀က္၀ံရုပ္ ----- ေယာက်ာၤးေလး မွ မိန္းကေလးသို႔လက္ေဆာင္ေပးရန္

ေရေမႊး ပုလင္း ----- မိန္းကေလး မွေယာက်ာၤးေလးသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးရန္


ဒါေလးကို ဖတ္ၿပီ: သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းတုိ႔လည္း ခ်စ္သူနဲ႔
အစဥ္ေျပေခ်ာေမြ႕ပါေစ လုိ႔ ဆုေတာင္း လုိက္ပါတယ္

ကၽြန္မ ဒါေလးကို ဖတ္ဖူးတာ ၀တၳဳစာအုပ္ တစ္ခုထဲမွာပဲရွင့္.. တာရာမင္းေ၀ ေရးတာလား၊ မင္းခိုက္စိုးစံ ေရးတာလား ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယက္က ေမလ္းပို႔လာတာနဲ႔ ကၽြန္မလည္း အမွတ္ရၿပီး ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

Miss People Style Competition and Me!

Miss People ဆိုတာ စတိုင္လ္ကိုဦးစားေပးတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲႀကီးတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ စတိုင္လ္မိုက္တဲ့ အေခ်ာအလွေလးေတြကို ျမန္မာမွာသာမက ကမၻာမွာပါ နာမည္ႀကီးေက်ာ္ၾကားေစဖို႔ People Magazine ကေဖာ္ထုတ္ေပးမယ့္ပြဲတစ္ခုပါ။ ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္းပညာရွင္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး Stylist အေနနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အဖြဲ႕လိုက္ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္တိုင္ေမာ္ဒယ္လ္လုပ္ၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖက္ရွင္နဲ႔စတိုင္လ္ကိုအသားေပးလို႔ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္မယ့္ တစ္ခုတည္းေသာ ပြဲႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ Miss People ၿပိဳင္ပြဲႀကီးကို 2006ခုႏွစ္ေလာက္မွစၿပီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲက်င္းပခဲ့တာ အခုဆိုရင္ သံုးႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ 2006 ခုႏွစ္ရဲ႕ Miss People ေရြးခ်ယ္ပြဲကိုေတာ့ Traders Hotel မွာ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ 2007 ခုႏွစ္မွာေတာ့ The Strand မွာ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ Miss People Style Competition မွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ဆုမ်ားရရွိခဲ့ၾကေသာ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြဟာလည္း ယခုအခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာ ေမာ္ဒယ္လ္မ်ားအျဖစ္ ေမာ္ဒယ္လ္ေလာကမွာ ရည္တည္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ People Magazine ရဲ့ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ Miss People 2008 ၿပိဳင္ပြဲႀကီးကိုေတာ့ ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၱေလး ၿမိဳ႕မ်ားမွာ တခမ္းတနား က်င္းပျပဳလုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပြဲရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ စတိုင္လ္ အမိုက္ဆံုး၊ အေခ်ာဆံုး၊ အေျဖာင့္ဆံုး မဒီေလးမ်ားကို ျမန္မာမွာသာမက ကမၻာမွာပါ ေက်ာ္ၾကားသြားေအာင္ People Magazine မွ ေဖာ္ထုတ္ ေပးလိုပါတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြကလိုပဲ ဖက္ရွင္နဲ႔ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ေတြဟာ Stylist အေနနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာ္ဒယ္လ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး အဖြဲ႔လိုက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္တိုင္ ေမာ္ဒယ္လ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖက္ရွင္နဲ႔ စတိုင္လ္ကို အသားေပးလို႔ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ျခင္းဟာ ဒီပြဲရဲ့ ထူးျခားခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလွအပခံစားတတ္တဲ့၊ ဖက္ရွင္ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ လူေတြအားလံုး လာလို႔ရေအာင္ ပြဲ၀င္ေၾကးကို မသတ္မွတ္ပဲ အခမဲ့ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားေလာက္ေအာင္ ထူးျခားရင္ခုန္ေစမယ့္ အစီအစဥ္မ်ားကိုလည္း ဖန္တီးတင္ဆက္ေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တက္ေရာက္လာတဲ့ ဧည့္ပရိတ္သတ္အားလံုး ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ေစမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

တစ္ကယ္ေတာ့ Miss People ေရြးခ်ယ္ပြဲ ဆိုတာနဲ႔ ရင္းႏွီးေနတာ 2006 ကတည္းကေပါ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ People Magazine က ႀကီးမွဴးၿပီး လုပ္တဲ့ ဒီပြဲႀကီးကို ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သြားအားေပးခဲ့တယ္ေလ။ Traders Hotel မွာ တစ္ျခားပြဲ ေတြနဲStage အျပင္အဆင္႒၊ အံ့မခန္းေလာက္တဲ့ ပရိတ္သတ္အင္အား၊ လာၿပိဳင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ စတိုင္လ္ အမိုက္စားေလးေတြကို ေငးၾကည့္ခဲ့ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ ပြဲႀကီးပါလားလို႔လည္း မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္။ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဒါရိုက္တာႀကီးေတြ၊ တစ္ျခား နာမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္လ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အေတာ္ေလးကို စည္ကားတဲ့ ပြဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီပြဲက ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြကလည္း နာမည္ႀကီးသြားခ်ည္းပဲ။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္တဲ့ သူေတြအတြက္ေကာ၊ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ေတြ အတြက္ပါ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့ ပြဲမို႔လို႔ 2006 မွာကတည္းက ကၽြန္မဒီပြဲၾကည့္ရတာကို ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့တယ္။

2007 ကိုေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္မပါ၀င္ဆင္ႏႊဲပံုက တစ္မ်ိဳးရွင့္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္မက TONI&GUY မွာ Brand Executive တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့တာေလ။ Miss People 2007 ၿပိဳင္ပြဲမွာ စပြန္စာ ေပးခဲ့လို႔ VIP တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီပြဲႀကီးကို တက္ေရာက္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက Miss People ပြဲကို The Strand Hotel မွာ က်င္းပခဲ့တယ္။ 2007 တုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ ပြဲကေတာ့ ကၽြန္မမွတ္မိသေလာက္ သိပ္အဆင္ေျပလွတဲ့ ပြဲမဟုတ္ဘူးရွင့္။ ပြဲကို သတ္မွတ္ခ်ိန္မွာ မစတင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ Lighting Sound System ေတြ မေကာင္းဘူး။ Presenter ျဖစ္တဲ့ သဇင္နဲ႔ ညီနႏၵ စကားေျပာတာ အခ်ိဳးမေျပဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အလွအပ၊ တစ္ျခား ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္ေတြၾကားမွာ ဒါေတြဟာလည္း ေျပာစရာ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အရမ္းေတာ္တဲ့ Dancer ေတြ၊ နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္ေတြ၊ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြရဲ႕ လွပမႈေတြေၾကာင့္ အဆင္မေျပမႈေတြဟာ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ေဟာ ခု Miss People 2008 Style Competition ႀကီးကို ရန္ကုန္မွာသာမက၊ မႏၱေလးမွာပါ ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္။ ဒီတစ္ခါ ပြဲအတြက္ ကၽြန္မ ပိုၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မဟာ ပြဲ Organizer ေတြထဲ႕ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ People Magazine ကိုေမြးဖြားေပးရာ Inforithm-Maze Co.Ltd မွာ အလုပ္၀ငိခဲ့တဲ့ ကၽြန္မဟာ ခုေတာ့ Miss People ပြဲရဲ႕ အေရးပါတဲ့ ေနရာတစ္ခုကေန ပါ၀င္စီမံေနရၿပီေလ။ Miss People နဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ေရစက္ကေတာ့ ကုန္ပဲ မကုန္ႏိုင္ပါလားရွင္။ ထူးျခားတဲ့ ေရစက္လုိ႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့ေနာ္။ စက္တင္ဘာလ 28 ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြေန႔မွာ မႏၱေလးမွာရွိတဲ့ Hotel Mandalay မွာ Miss People Mandalay ေရြးခ်ယ္ပြဲကို ကၽြန္မတို႔ သြားေရာက္ျပဳလုပ္ရေတာ့မယ္၊ တဖန္ ေအာက္တိုဘာက (11) ရက္ေန႔၊ စေနေန႔မွာ ရန္ကုန္က The Strand Hotel မွာ Miss People Yangon ေရြးခ်ယ္ပြဲအတြက္ ျပန္လည္းစီမံရအံုးမယ္။

ဒီပြဲအတြက္ ကၽြန္မတို႔ရံုးက ၀န္ထမ္းေတြ အကုန္လံုးနီးပါး အလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားထက္ ထူးျခားေအာင္၊ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေအာင္ Idea ေတြ ေမြးထုတ္ခဲ့ရတယ္၊ Meeting ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို ေန႔လည္စာလြတ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြကလည္း မနည္းေတာ့ဘူးေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ အတြက္ ရင္ခုန္ရမယ့္ ေန႔လည္း မၾကာခင္ေရာက္လာေတာ့မယ္။ ကၽြန္မလည္း 26 ရက္ေန႔ မွာ ရံုးအဖြဲ႕နဲ႔ မႏၱေလးတက္ၿပီး စီစဥ္စရာေတြ စီစဥ္ရေတာ့မယ္။ ဒီမတိုင္ခင္ 3 လအလိုေလာက္ကတည္းကလည္း တစ္လ တစ္ေခါက္ မႏၱေလးသြားၿပီး လုပ္စရာေတြကို ေလ့လာၿပီး လုပ္ခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ တစ္ကယ္လုပ္ရေတာ့မယ္၊ အားလံုး အဆင္ေျပဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတြ ေအာင္ျမင္ဖို႔ကို ျမင္ေယာင္မိတယ္။ People အဖြဲ႔သားေတြ အကုန္လံုးရဲ႕ အစြမ္းအစကို ဒီပြဲမွာ ခ်ျပၾကမွာလည္း ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မေလ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ Miss People 2008 ဟာ မႏၱေလးအတြက္၊ ကၽြန္မအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလး တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မွတ္ယူထားလို႔ပါပဲ။

Winners of Miss People 2006

Miss Style – Aye Myat Thu (She is now at the leading role in Myanmar Model Society)


Miss People – M. Khar Yar



Miss Charming – Zin Sandar Htun



Best Stylist – Su Su Aung



Winners 2007!

Jar San - Miss People



Chan Chan - 1st Runner Up and People's Choice (Now she is very popular both as a model and a singer)



Soe Pyae Pyae San - Second Runner Up ( She is now also a popular Model in Myanmar)

Miss People 2008 ေတြဟာ ဘယ္သူေတြ ျဖစ္မလဲ၊ သူတို႔ေတြဟာ ေမာ္ဒယ္လ္ေလာကမွ ဘယ္လို ေအာင္ျမင္လာမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့ရွင္။

Miss People Mandalay
- 28-Sep-08
- Hotel Mandalay
- Free Entrance (ႀကိဳတင္လက္မွတ္ယူပါ)

Miss People Yangon
- 11-Oct-08
- The Strand Hotel
- Free Entrance (ႀကိဳတင္လက္မွတ္ ယူပါ)

Miss People 2008 Official Website ကိုေတာ့ ဒီေနရာေလးမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ရွင္။

Good Tips for Life!

ဒီေလာကမွာရွိတဲ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႔မွ သင့္ကိုယ္သင္ ယွဥ္မၾကည့္လိုက္ပါနဲ႔.. ယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေစာ္ကားတဲ့ သေဘာပါပဲ။

ေသာ့မရွိပဲ ဖြင့္လို႔ရတဲ့ lock ကို ဘယ္သူကမွ မတီထြင္ခဲ့ပါဘူး။ ထိုနည္းတူပါပဲ.. ဘုရားသခင္ကလည္း အေျဖမရွတဲ့ ျပသနာေတြကို ဖန္ဆင္းေပးေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။

သင္စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့အခါ ေလာကႀကီးက သင့္ကိုေလွာင္ေျပာင္လိမ့္မယ္၊ သင္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ သင့္ကိုၿပံဳးျပေနလိမ့္မယ္။ သင္ကတစ္ျခားသူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်ိန္မွာေတာ့ သင့္ကို ေလာကႀကီးက အေလးျပဳေနမွာေပါ့။

ေအာင္ျမင္တဲ့ လူသားတိုင္းမွာ နာၾကည္းစရာေကာင္းတဲ့ ဇတ္လမ္းေလးေတြ ရွိေနတတ္ၾကတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ၊ နာၾကည္းစရာ ပံုျပင္ေတြ၊ ဇတ္လမ္းေတြဟာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာ နိဂံုးေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့.. နာက်င္စရာေတြကို လက္ခံၿပီး ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနပါေစ။

တစ္ပါးသူေတြရဲ႕အမွားကို ေထာက္ျပဖို႔ သိပ္ကိုလြယ္ကူတယ္၊ ကိုယ့္အမွားကို ကိုယ္ သေဘာေပါက္လက္ခံဖို႔ က်ေတာ့ ခက္ခဲတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္ ဖိနပ္နဲ႔ လံုျခံဳေအာင္ ကာကြယ္ထားႏိုင္ေပမယ့္ ကမၻာႀကီးကိုက်ေတာ့ ေကာ္ေဇာတစ္ခ်ပ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ လံုေအာင္ဖံုးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဆိုး၀ါးတဲ့ အတိတ္ကို ဘယ္သူကမွ ျပန္ၿပီးေျပာင္းလဲလို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းဟာ အနာဂတ္မွာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ခုကတည္းက စတင္ႏိုင္တယ္။

ျပသနာတစ္ခုကို ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘာမွေတြးပူေနစရာ မလိုဘူး။ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းေတြေၾကာင့္သာ ျပသနာေတြကို ေျဖရွင္းလို႔မရ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။

အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္လိုက္ရရင္လည္း ငိုေၾကြးမေနပါနဲ႔၊ သင့္ေရ့ွမွာ ပိုေကာင္းတဲ့ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ရွိေနပါေသးတယ္။

ရင္ဆိုင္ရမွာေတြကို ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းက ဘာကိုမွ ျဖစ္မလာေစဘူး။ အေျပာင္းအလဲေတြကို ရင္ဆိုင္လိုက္မွသာ အရာရာကို ေျပာင္းလဲသြားေစမွာပါ။

တစ္ျခားလူေတြကို နားပူနားဆာ လုပ္မေနပါနဲ႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို လိုခ်င္ရင္ သင့္ကိုယ္သင္ ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ပါ။

အမွားဆိုတာ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္စရာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေတြၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အမွားေတြစုေ၀းၿပီး အေတြ႔အႀကံဳဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ပဲ ေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိေစတယ္။

သင္ရံႈးနိမ့္တဲ့အခါ ရဲရင့္ပါ.. ေအာင္ျမင္တဲ့အခါက်ေတာ့ တည္ၿငိမ္တတ္ပါေစ။

Good Tips for Life!

ဒီေလာကမွာရွိတဲ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႔မွ သင့္ကိုယ္သင္ ယွဥ္မၾကည့္လိုက္ပါနဲ႔.. ယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေစာ္ကားတဲ့ သေဘာပါပဲ။

ေသာ့မရွိပဲ ဖြင့္လို႔ရတဲ့ lock ကို ဘယ္သူကမွ မတီထြင္ခဲ့ပါဘူး။ ထိုနည္းတူပါပဲ.. ဘုရားသခင္ကလည္း အေျဖမရွတဲ့ ျပသနာေတြကို ဖန္ဆင္းေပးေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။

သင္စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့အခါ ေလာကႀကီးက သင့္ကိုေလွာင္ေျပာင္လိမ့္မယ္၊ သင္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ သင့္ကိုၿပံဳးျပေနလိမ့္မယ္။ သင္ကတစ္ျခားသူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်ိန္မွာေတာ့ သင့္ကို ေလာကႀကီးက အေလးျပဳေနမွာေပါ့။

ေအာင္ျမင္တဲ့ လူသားတိုင္းမွာ နာၾကည္းစရာေကာင္းတဲ့ ဇတ္လမ္းေလးေတြ ရွိေနတတ္ၾကတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ၊ နာၾကည္းစရာ ပံုျပင္ေတြ၊ ဇတ္လမ္းေတြဟာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာ နိဂံုးေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့.. နာက်င္စရာေတြကို လက္ခံၿပီး ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနပါေစ။

တစ္ပါးသူေတြရဲ႕အမွားကို ေထာက္ျပဖို႔ သိပ္ကိုလြယ္ကူတယ္၊ ကိုယ့္အမွားကို ကိုယ္ သေဘာေပါက္လက္ခံဖို႔ က်ေတာ့ ခက္ခဲတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္ ဖိနပ္နဲ႔ လံုျခံဳေအာင္ ကာကြယ္ထားႏိုင္ေပမယ့္ ကမၻာႀကီးကိုက်ေတာ့ ေကာ္ေဇာတစ္ခ်ပ္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ လံုေအာင္ဖံုးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဆိုး၀ါးတဲ့ အတိတ္ကို ဘယ္သူကမွ ျပန္ၿပီးေျပာင္းလဲလို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းဟာ အနာဂတ္မွာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ခုကတည္းက စတင္ႏိုင္တယ္။

ျပသနာတစ္ခုကို ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘာမွေတြးပူေနစရာ မလိုဘူး။ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းေတြေၾကာင့္သာ ျပသနာေတြကို ေျဖရွင္းလို႔မရ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။

အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္လိုက္ရရင္လည္း ငိုေၾကြးမေနပါနဲ႔၊ သင့္ေရ့ွမွာ ပိုေကာင္းတဲ့ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ရွိေနပါေသးတယ္။

ရင္ဆိုင္ရမွာေတြကို ေျပာင္းလဲလိုက္ျခင္းက ဘာကိုမွ ျဖစ္မလာေစဘူး။ အေျပာင္းအလဲေတြကို ရင္ဆိုင္လိုက္မွသာ အရာရာကို ေျပာင္းလဲသြားေစမွာပါ။

တစ္ျခားလူေတြကို နားပူနားဆာ လုပ္မေနပါနဲ႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို လိုခ်င္ရင္ သင့္ကိုယ္သင္ ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ပါ။

အမွားဆိုတာ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္စရာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေတြၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အမွားေတြစုေ၀းၿပီး အေတြ႔အႀကံဳဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ပဲ ေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိေစတယ္။

သင္ရံႈးနိမ့္တဲ့အခါ ရဲရင့္ပါ.. ေအာင္ျမင္တဲ့အခါက်ေတာ့ တည္ၿငိမ္တတ္ပါေစ။

The 4 wives of our lives

ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္စေရးတုန္းက ဒီပံုျပင္ေလးကို အဂၤလိပ္လို တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေမလ္းထဲကို ေရာက္လာတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ခုကို ယူတင္ခဲ့တာလို႔ပဲ ထင္တယ္ရွင့္။ ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီအေဟာင္းေလးကိုပဲ ဘာသာျပန္ၿပီး ထပ္တင္ေပးလိုက္ပါမယ္ေနာ္။ စိတ္ညစ္ေနတုန္းေလး အပ်င္းေျပေပါ့..

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ မိဘုရားေလးေယာက္ ရွိၿပီး သိပ္ကို ခ်မ္းသာႀကြယ္၀တဲ့ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါး ရွိသတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကိုေတာ့ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆံုး၊ အႏုညံ့ဆံုး၊ အခ်ိဳမိန္ဆံုး ဆက္ဆံပါသတဲ့။ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ခ်စ္တာပါပဲ။ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္ေတြကိုလည္း တတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ႀကြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိဘုရားဟာ သူ႔ကို တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ထားသြားခဲ့မွာကိုေတာ့ သူစိုးရိမ္ေနတတ္ပါတယ္။

ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ခ်စ္တာက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး.. အဲဒီမိဘုရားကို သူ႔ရဲ႔တိုင္ပင္ေဖာ္၊ တိုင္ပင္ဖက္၊ ယံုၾကည္အားကိုရာအျဖစ္ ဘုရင္ႀကီးက မွတ္ယူတယ္။ ျပသနာေတြ ျဖစ္လာတိုင္းမွာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားနဲ႔ တိုင္ပင္ေလ့ရွိၿပီး မိဘုရားကလည္း အၿမဲကူညီေျဖရွင္းေပးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး မိဘုရားကေတာ့ ဘုရင္ႀကီးအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္သစၥာရွပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပိုင္းေတြမွာ ပါ၀င္ကိုင္တြယ္ေပးၿပီး ဘုရင္ႀကီးကိုလည္း ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ကို တစ္ျခား မိဘုရားေတြေလာက္ မခ်စ္ပါဘူး။

တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးစာ အသဲအသန္ကို နာမက်န္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘ၀သက္တမ္း ကုန္ဆံုးေတာ့မွာကို သိေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မႈေတြ၊ ဇိမ္ရွိရွိ ေနခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ျပန္လည္စဥ္းစားမိၿပီး "ငါ့မွာ မိဘုရား ေလးေယာက္ရွိတယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါေသရေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲပါလား" လို႔ ေတြးေတာ့မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူက သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚၿပီး ေမးလိုက္တယ္..

"အခ်စ္ေရ.. ကိုယ္မင္းကို အခ်စ္ဆံုးပဲ ဆိုတာ မင္းသိတယ္ေနာ္.. မင္းကို ေကာင္းေပ့၊ လွေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္၊ မင္းကိုလည္း ငါ အရမ္းဂရုစိုက္ခဲ့တယ္.. မင္း ငါနဲ႔ အတူတူလိုက္ေသႏိုင္မလား" ။ "လံုး၀ပဲ" လို႔ မိဘုရားက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ စကားတစ္လံုး တစ္ပါတမွ မေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕အေျဖစကားဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔မႊန္းသလိုပဲ ခံစားရေစပါတယ္။

၀မ္းနည္းသြားတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚျပန္တယ္။ "ငါဟာ မင္းကို ငါ့ဘ၀နဲ႔ ခ်ီၿပီးခ်စ္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ငါေသရေတာ့မယ္.. မင္း ငါနဲ႔တူတူ လိုက္ေသႏိုင္မလား"။ "မေသႏိုင္ပါဘူးရွင္... ဘ၀ဆိုတာ ေကာင္းတာေတြကို ခံစားဖို႔ ျဖစ္လာတာ..ရွင္ေသရင္ ကၽြန္မ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္မွာေပါ့" လို႔ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေအးစက္ေတာင့္တင္းသြားေလရဲ႕။

ေနာက္ေတာ့ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ေခၚလိုက္တယ္။ "ငါဟာ အျမဲတမ္းပဲ မင္းရဲ႕ အကူအညီေတြကို ယူခဲ့တယ္.. မင္းကလည္း ျပသနာေတြကို ငါနဲ႔အတူတူရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ငါနဲ႔ တူတူလိုက္ေသႏိုင္မလား အခ်စ္ရယ္"။ "၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္.. ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္မ ရွင့္ကို မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး.. အဲ ဒါေပမယ့္ ရွင့္ရဲ႕ အသုဘကိုေတာ့ ကၽြန္မ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္.. ရွင့္ရဲ႕ အုတ္ဂူဆီသို႔လည္း ကၽြန္မ လာပါ့မယ္" လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ အေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲသြားတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ "ကၽြန္မ ရွင္နဲ႔ အတူတူလိုက္ေသမယ္.. ရွင္ဘယ္သြားသြား ရွင့္ေနာက္က ကၽြန္မလိုက္ဖို႔ အသင့္ပါပဲ" ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး မိဘုရားကို သူေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူမဟာ အေတာ္ေလးကို ပိန္လွီးေနၿပီး ေ၀ဒနာ ခံစားေနရပံု ေပါက္ေနတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ သူမကို ေျပာလိုက္တယ္ "ငါ မင္းကို ပိုဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာ.. ေနာက္ ဘ၀မွာ အခြင့္အေရး ရွိမယ္ဆိုရင္ ငါျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲရွင္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ ဇနီးေလးေယာက္ရွိပါတယ္...

စတုတၳေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာပါပဲ.. သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ေကၽြးေမြး ျပဳစုခဲ့ပါေစ.. ေသသြားတဲ့ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ထားခဲ့ရတာပါပဲ။

တတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြပါ။ ကိုယ္ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ပါးသူ လက္ထဲေရာက္သြားတာပဲေလ။

ဒုတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ အသက္ရွင္ေနစဥ္မွာ အနားမွာရွိၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းခဲ့ ေကာင္းခဲ့၊ သူတို႔ေတြ ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားဆံုး လုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ ကိုယ္ေသသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အသုဘ လိုက္ပို႔မယ္.. ေနာက္ေတာ့ အုတ္ဂူေလးဆီလာၾကမယ္.. ဆုေတာင္းေပးၾကမယ္။

အဲ. ပထမဆံုး ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႕ေတြရဲ႕ ၀ိညာဥ္.. စိတ္ပဲေပါ့ရွင္။ သူ တစ္ခုတည္းကသာ ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သြားရာေနာက္ကို လိုက္ႏိုင္တဲ့ သူေတြေပါ့။

အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ေတြ လုပ္သင့္တာက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ စိတ္အင္အားကို ခုကတည္းက ေတာင့္တင္းခိုင္မာေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔ပါပဲ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေသခ်ိန္မွာ ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ ခုကတည္းက ျပင္ဆင္ထားသင့္တာေပါ့။ ကၽြန္တို႔ က်င္လည္ရာ သံသရာမွာ သူကသာ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ယန္ေတြရဲ႕ အလိုေတာ္အရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားသခင္က ျပန္လည္ရွင္သန္ထေျမာက္ဖို႔ရာ အခြင့္အေရးေပးတဲ့ တစ္ေန႔မွာ ကိုယ္ဟာ ဒီအတြက္ အဆင္သင့္နဲ႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနမွာပဲေပ့ါ။

The 4 wives of our lives

ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္စေရးတုန္းက ဒီပံုျပင္ေလးကို အဂၤလိပ္လို တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေမလ္းထဲကို ေရာက္လာတဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ခုကို ယူတင္ခဲ့တာလို႔ပဲ ထင္တယ္ရွင့္။ ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီအေဟာင္းေလးကိုပဲ ဘာသာျပန္ၿပီး ထပ္တင္ေပးလိုက္ပါမယ္ေနာ္။ စိတ္ညစ္ေနတုန္းေလး အပ်င္းေျပေပါ့..

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ မိဘုရားေလးေယာက္ ရွိၿပီး သိပ္ကို ခ်မ္းသာႀကြယ္၀တဲ့ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါး ရွိသတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကိုေတာ့ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆံုး၊ အႏုညံ့ဆံုး၊ အခ်ိဳမိန္ဆံုး ဆက္ဆံပါသတဲ့။ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ခ်စ္တာပါပဲ။ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္ေတြကိုလည္း တတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ႀကြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိဘုရားဟာ သူ႔ကို တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ထားသြားခဲ့မွာကိုေတာ့ သူစိုးရိမ္ေနတတ္ပါတယ္။

ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ခ်စ္တာက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး.. အဲဒီမိဘုရားကို သူ႔ရဲ႔တိုင္ပင္ေဖာ္၊ တိုင္ပင္ဖက္၊ ယံုၾကည္အားကိုရာအျဖစ္ ဘုရင္ႀကီးက မွတ္ယူတယ္။ ျပသနာေတြ ျဖစ္လာတိုင္းမွာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားနဲ႔ တိုင္ပင္ေလ့ရွိၿပီး မိဘုရားကလည္း အၿမဲကူညီေျဖရွင္းေပးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး မိဘုရားကေတာ့ ဘုရင္ႀကီးအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္သစၥာရွပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပိုင္းေတြမွာ ပါ၀င္ကိုင္တြယ္ေပးၿပီး ဘုရင္ႀကီးကိုလည္း ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ကို တစ္ျခား မိဘုရားေတြေလာက္ မခ်စ္ပါဘူး။

တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးစာ အသဲအသန္ကို နာမက်န္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘ၀သက္တမ္း ကုန္ဆံုးေတာ့မွာကို သိေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မႈေတြ၊ ဇိမ္ရွိရွိ ေနခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ျပန္လည္စဥ္းစားမိၿပီး "ငါ့မွာ မိဘုရား ေလးေယာက္ရွိတယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါေသရေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲပါလား" လို႔ ေတြးေတာ့မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူက သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚၿပီး ေမးလိုက္တယ္..

"အခ်စ္ေရ.. ကိုယ္မင္းကို အခ်စ္ဆံုးပဲ ဆိုတာ မင္းသိတယ္ေနာ္.. မင္းကို ေကာင္းေပ့၊ လွေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္၊ မင္းကိုလည္း ငါ အရမ္းဂရုစိုက္ခဲ့တယ္.. မင္း ငါနဲ႔ အတူတူလိုက္ေသႏိုင္မလား" ။ "လံုး၀ပဲ" လို႔ မိဘုရားက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ စကားတစ္လံုး တစ္ပါတမွ မေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕အေျဖစကားဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔မႊန္းသလိုပဲ ခံစားရေစပါတယ္။

၀မ္းနည္းသြားတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚျပန္တယ္။ "ငါဟာ မင္းကို ငါ့ဘ၀နဲ႔ ခ်ီၿပီးခ်စ္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ငါေသရေတာ့မယ္.. မင္း ငါနဲ႔တူတူ လိုက္ေသႏိုင္မလား"။ "မေသႏိုင္ပါဘူးရွင္... ဘ၀ဆိုတာ ေကာင္းတာေတြကို ခံစားဖို႔ ျဖစ္လာတာ..ရွင္ေသရင္ ကၽြန္မ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္မွာေပါ့" လို႔ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေအးစက္ေတာင့္တင္းသြားေလရဲ႕။

ေနာက္ေတာ့ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ေခၚလိုက္တယ္။ "ငါဟာ အျမဲတမ္းပဲ မင္းရဲ႕ အကူအညီေတြကို ယူခဲ့တယ္.. မင္းကလည္း ျပသနာေတြကို ငါနဲ႔အတူတူရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ငါနဲ႔ တူတူလိုက္ေသႏိုင္မလား အခ်စ္ရယ္"။ "၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္.. ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္မ ရွင့္ကို မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး.. အဲ ဒါေပမယ့္ ရွင့္ရဲ႕ အသုဘကိုေတာ့ ကၽြန္မ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္.. ရွင့္ရဲ႕ အုတ္ဂူဆီသို႔လည္း ကၽြန္မ လာပါ့မယ္" လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ အေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲသြားတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ "ကၽြန္မ ရွင္နဲ႔ အတူတူလိုက္ေသမယ္.. ရွင္ဘယ္သြားသြား ရွင့္ေနာက္က ကၽြန္မလိုက္ဖို႔ အသင့္ပါပဲ" ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး မိဘုရားကို သူေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူမဟာ အေတာ္ေလးကို ပိန္လွီးေနၿပီး ေ၀ဒနာ ခံစားေနရပံု ေပါက္ေနတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ သူမကို ေျပာလိုက္တယ္ "ငါ မင္းကို ပိုဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာ.. ေနာက္ ဘ၀မွာ အခြင့္အေရး ရွိမယ္ဆိုရင္ ငါျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲရွင္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ ဇနီးေလးေယာက္ရွိပါတယ္...

စတုတၳေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာပါပဲ.. သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ေကၽြးေမြး ျပဳစုခဲ့ပါေစ.. ေသသြားတဲ့ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ထားခဲ့ရတာပါပဲ။

တတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြပါ။ ကိုယ္ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ပါးသူ လက္ထဲေရာက္သြားတာပဲေလ။

ဒုတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ အသက္ရွင္ေနစဥ္မွာ အနားမွာရွိၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းခဲ့ ေကာင္းခဲ့၊ သူတို႔ေတြ ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားဆံုး လုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ ကိုယ္ေသသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အသုဘ လိုက္ပို႔မယ္.. ေနာက္ေတာ့ အုတ္ဂူေလးဆီလာၾကမယ္.. ဆုေတာင္းေပးၾကမယ္။

အဲ. ပထမဆံုး ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္မတို႕ေတြရဲ႕ ၀ိညာဥ္.. စိတ္ပဲေပါ့ရွင္။ သူ တစ္ခုတည္းကသာ ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သြားရာေနာက္ကို လိုက္ႏိုင္တဲ့ သူေတြေပါ့။

အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ေတြ လုပ္သင့္တာက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ စိတ္အင္အားကို ခုကတည္းက ေတာင့္တင္းခိုင္မာေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔ပါပဲ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေသခ်ိန္မွာ ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ ခုကတည္းက ျပင္ဆင္ထားသင့္တာေပါ့။ ကၽြန္တို႔ က်င္လည္ရာ သံသရာမွာ သူကသာ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ယန္ေတြရဲ႕ အလိုေတာ္အရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားသခင္က ျပန္လည္ရွင္သန္ထေျမာက္ဖို႔ရာ အခြင့္အေရးေပးတဲ့ တစ္ေန႔မွာ ကိုယ္ဟာ ဒီအတြက္ အဆင္သင့္နဲ႔ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနမွာပဲေပ့ါ။

A New Quotable Woman

ခုတစ္ေလာ ကြၽန္မလည္း ဦးတင့္ေျပာသလို ကံနိမ့္ေနတယ္ထင္တယ္။ ေျပာလိုက္သမွ်၊ ေရးလိုက္သမွ်ေတြက အေႏွာင့္အသြားကို မလြတ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တမင္တကာ ရည္ရြယ္တာလည္း မဟုတ္ရပါပဲနဲ႔ လူေျပာသူေျပာ မ်ားခ်င္စရာ ျဖစ္ေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကလည္း အေတြးအေခၚေတြ အျမင္ေတြ မတူႏိုင္ၾကေတာ့ ပဋိပကၡေတြမ်ားၾကတာလည္း ဆန္းေတာ့ မဆန္းပါဘူးေလ။ ထားပါေတာ့။ ကြၽန္မ မေန႔က စာအုပ္ဆိုင္မွာ ၀င္ေမႊရင္း မွတ္မွတ္သားသား မိန္းမတို႔ ေျပာေသာစကားဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးကို ေတြ႔ေတာ့ သေဘာက်ၿပီး ၀ယ္လာမိတယ္ရွင့္။ အဲဒီထဲက တစ္ခ်ိဳ႕စာသားေလးေတြကို ႀကိဳက္တာနဲ႔ ဒီမွာျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

ေနာက္ခံုျမင့္ ဖိနပ္ေတြသာ အံ့ၾသစရာ ျဖစ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ပုရိသေတြ စီးေနၾကဦးမွာပဲ။
(ဆူး ဂရပ္ဖ္တန္ - အေမရိကန္ စာေရးဆရာမ)

မိမိရဲ႕ နဖူးထက္မွာ အတြန္႔ေတြ အေရးေၾကာင္းေတြ ထင္ခ်င္ထင္ေနပါေစ၊ ႏွလံုးသားေပဓမွာေတာ့ အေရးေၾကာင္းေတြ မထင္ေစနဲ႔၊ စိတ္ဓါတ္ကို အိုမင္းရင့္ေရာ္ မသြားပါေစနဲ႕။
(တယ္လင္ ရိုလင္ )

အသက္ဘယ္ေလာက္ႀကီးၿပီဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူး၊ ဘယ္လိုအသက္ႀကီးေနလဲဆိုတာ အေရးႀကီးတယ္။
(ေမရီ ဒရက္ဆလာ - အေမရိကန္ အသံတိတ္ရုပ္ရွင္ မင္းသမီး)

လွပတဲ့ မိန္းကေလးေတြအေၾကာင္းပဲ ေျပာခဲ့ၾကတယ္၊ ေတးဖြဲ႔ခဲ့ၾကတယ္၊ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕အလွကို စာဖြဲ႔ဖို႔ စိတ္ကူးမရၾကဘူးလား။
(ဟာရိယက္ ဘီခ်ာစတိုဗီ - အေမရိကန္ ေငြ၀ယ္ကြၽန္ ပေပ်ာက္ေရး စာရးဆရာမႀကီး)

ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ တစ္ခုခုေျပာခ်င္ရင္ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကို သြားေမးပါ၊ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေမးေပေတာ့။
(မာဂရက္ သက္ခ်ာ - ၿဗိတိန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း)

ဘ၀ဆိုနာ စြန္႔စားမႈကို ျဖစ္ေပၚေစမယ့္ ဆႏၵ တိုက္ပြဲတစ္ရပ္ ျဖစ္သင့္တယ္။ အဲဒီစြန္႔စားမႈေတြရဲ႕ ျမင့္ျမတ္မႈဟာ ၀ိညာဥ္ခြန္အားကို ဖြ႔ံၿဖိဳးျဖစ္ေပၚေစႏိုင္တယ္။
(ရီဘက္ကာ ၀က္စ္ - အိုင္းရစ္စာေရးဆရာႏွင့္ သတင္းစာ ဆရာမ)

သူရဲေကာင္းႀကီးေတြႇ ႏိုင္ငံေရး သုခမိန္ႀကီးေတြ၊ ဒသနပညာရွင္ႀကီးေတြ ေပၚေပါက္လာေစရန္ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ျပည့္စံုေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရွိေနရန္ လိုအပ္သည္။
(အာဘီေဂး အဒမ္းစ္ - အေမရိကန္ သမတ ကေတာ္ေဟာင္း)

အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးအား ပညာသင္ေပးျခင္းသည္ အိမ္ေထာင္စု တစ္စုအား ပညာသင္ေပးလိုက္ ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
(ဂ်ီဗီတာ အီတာ - အေမရိကန္ သတင္းစာဆရာမ)

ဆက္ပါဦးမယ္ရွင္။ အဲဒီစကားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿငိစရာပါတယ္ ဆိုရင္လည္း သက္ဆိုင္ရာ လူေတြကိုပဲ ျပသနာ သြားရွာလိုက္ၾကပါေတာ့ ေနာ္။

A New Quotable Woman

ခုတစ္ေလာ ကြၽန္မလည္း ဦးတင့္ေျပာသလို ကံနိမ့္ေနတယ္ထင္တယ္။ ေျပာလိုက္သမွ်၊ ေရးလိုက္သမွ်ေတြက အေႏွာင့္အသြားကို မလြတ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တမင္တကာ ရည္ရြယ္တာလည္း မဟုတ္ရပါပဲနဲ႔ လူေျပာသူေျပာ မ်ားခ်င္စရာ ျဖစ္ေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကလည္း အေတြးအေခၚေတြ အျမင္ေတြ မတူႏိုင္ၾကေတာ့ ပဋိပကၡေတြမ်ားၾကတာလည္း ဆန္းေတာ့ မဆန္းပါဘူးေလ။ ထားပါေတာ့။ ကြၽန္မ မေန႔က စာအုပ္ဆိုင္မွာ ၀င္ေမႊရင္း မွတ္မွတ္သားသား မိန္းမတို႔ ေျပာေသာစကားဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးကို ေတြ႔ေတာ့ သေဘာက်ၿပီး ၀ယ္လာမိတယ္ရွင့္။ အဲဒီထဲက တစ္ခ်ိဳ႕စာသားေလးေတြကို ႀကိဳက္တာနဲ႔ ဒီမွာျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

ေနာက္ခံုျမင့္ ဖိနပ္ေတြသာ အံ့ၾသစရာ ျဖစ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ပုရိသေတြ စီးေနၾကဦးမွာပဲ။
(ဆူး ဂရပ္ဖ္တန္ - အေမရိကန္ စာေရးဆရာမ)

မိမိရဲ႕ နဖူးထက္မွာ အတြန္႔ေတြ အေရးေၾကာင္းေတြ ထင္ခ်င္ထင္ေနပါေစ၊ ႏွလံုးသားေပဓမွာေတာ့ အေရးေၾကာင္းေတြ မထင္ေစနဲ႔၊ စိတ္ဓါတ္ကို အိုမင္းရင့္ေရာ္ မသြားပါေစနဲ႕။
(တယ္လင္ ရိုလင္ )

အသက္ဘယ္ေလာက္ႀကီးၿပီဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူး၊ ဘယ္လိုအသက္ႀကီးေနလဲဆိုတာ အေရးႀကီးတယ္။
(ေမရီ ဒရက္ဆလာ - အေမရိကန္ အသံတိတ္ရုပ္ရွင္ မင္းသမီး)

လွပတဲ့ မိန္းကေလးေတြအေၾကာင္းပဲ ေျပာခဲ့ၾကတယ္၊ ေတးဖြဲ႔ခဲ့ၾကတယ္၊ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕အလွကို စာဖြဲ႔ဖို႔ စိတ္ကူးမရၾကဘူးလား။
(ဟာရိယက္ ဘီခ်ာစတိုဗီ - အေမရိကန္ ေငြ၀ယ္ကြၽန္ ပေပ်ာက္ေရး စာရးဆရာမႀကီး)

ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ တစ္ခုခုေျပာခ်င္ရင္ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကို သြားေမးပါ၊ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေမးေပေတာ့။
(မာဂရက္ သက္ခ်ာ - ၿဗိတိန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း)

ဘ၀ဆိုနာ စြန္႔စားမႈကို ျဖစ္ေပၚေစမယ့္ ဆႏၵ တိုက္ပြဲတစ္ရပ္ ျဖစ္သင့္တယ္။ အဲဒီစြန္႔စားမႈေတြရဲ႕ ျမင့္ျမတ္မႈဟာ ၀ိညာဥ္ခြန္အားကို ဖြ႔ံၿဖိဳးျဖစ္ေပၚေစႏိုင္တယ္။
(ရီဘက္ကာ ၀က္စ္ - အိုင္းရစ္စာေရးဆရာႏွင့္ သတင္းစာ ဆရာမ)

သူရဲေကာင္းႀကီးေတြႇ ႏိုင္ငံေရး သုခမိန္ႀကီးေတြ၊ ဒသနပညာရွင္ႀကီးေတြ ေပၚေပါက္လာေစရန္ ဥာဏ္ပညာျဖင့္ ျပည့္စံုေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရွိေနရန္ လိုအပ္သည္။
(အာဘီေဂး အဒမ္းစ္ - အေမရိကန္ သမတ ကေတာ္ေဟာင္း)

အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးအား ပညာသင္ေပးျခင္းသည္ အိမ္ေထာင္စု တစ္စုအား ပညာသင္ေပးလိုက္ ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
(ဂ်ီဗီတာ အီတာ - အေမရိကန္ သတင္းစာဆရာမ)

ဆက္ပါဦးမယ္ရွင္။ အဲဒီစကားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၿငိစရာပါတယ္ ဆိုရင္လည္း သက္ဆိုင္ရာ လူေတြကိုပဲ ျပသနာ သြားရွာလိုက္ၾကပါေတာ့ ေနာ္။

Belated Birthday Wish (2)

9-Sep-08

တစ္ကယ္က အဲဒီေန႔ဟာ ကိုတက္စ္ရဲ႕ ေမြးေန႔မွန္း ကၽြန္မ မသိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေန႔ည 9 နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္မွာမွ သိခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီေန႔ဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ေပ်ာ္စရာအလြန္ေကာင္းၿပီး အမွတ္တရျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေလး တစ္ေန႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ႀကီး.. ကၽြန္မ ထမင္းစားခန္းးထဲမွာ ထမင္းစားေနတုန္း ဧည့္သည္လာတယ္ဆိုလို႔ သြားလည္းေတြေရာ ကိုဘလာေဂါက္တို႔ ဖိုးသူေတာ္တို႔ကို ဧည့္ခန္းထဲ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ထိုင္ေနတာ ေတြလိုက္ရပါရဲ႕။ သူတို႔နဲ႔အတူ အမႀကီးတစ္ေယာက္လည္း ပါလာတယ္။

"ပင့္ကူ ဒါမႏိုင္ႏိုင္းစေနေလ " လို႔ ကိုဘလာေဂါက္လည္း မိတ္ဆက္ေပးရာ.. ဟာ အမ ဆိုၿပီး လက္ကေလး ေျပးကိုင္မိတယ္။ မႏိုင္းကို ဓါတ္ပံုထဲမွာေတာ့ ေတြ႔ဖူးေပမယ့္ ရုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့ အျပင္မွာ မမွတ္မိလိုက္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ "ပင့္ကူေလးကို ညေန M3 လိုက္ခဲ့ဖို႔ လာေခၚတာ၊ ပင့္ကူက အျပင္မွာ ဓါတ္ပံုထက္မွာထက္ ႀကီးတယ္ေနာ္" တဲ့။ ပင့္ကူ နင္ဘာေတြ လုပ္ထားလဲ လို႔ေတာင္ ကၽြန္မကို ၀ိုင္းေနာက္ၾကပါေသးတယ္။ " လာခဲ့မွာေပါ့ အမရယ္.. ရံုးဆင္းတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း လိုက္ခဲ့မယ္လို႔" ကၽြန္မျပန္ေျဖအၿပီးမွာေတာ့ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တယ္ ေကာ္ဖီတိုက္လို႔ လူဆိုးႀကီးေတြက ေျပာလို႕ ေကာ္ဖီတိုက္လိုက္ရေသးတယ္.. ဟြန္း။

အဲဒီေန႔က ေက်ာင္းဖ်က္ၿပီး M3 လိုက္သြားလိုက္တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ သိပ္မရွာလိုက္ရပါဘူး။ အကိုႀကီးေတြေလ အမႀကီးတစ္ေယာက္ပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ Waiter ေလးက ခ်က္ခ်င္းကို သိတာပါပဲ။ သူတို႔သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ အခန္းနားကို ေရာက္ေတာ့ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သီခ်င္းသံေၾကာင့္ အခန္းမ်ားမွားၿပီးလား လို႔ေတာင္ေတြးမလိုက္မိပါေသးတယ္။ သီခ်င္းႀကီးကလည္း ဇတ္သီခ်င္းႀကီး.. " အိုေဒ၀စၦာရာ.. အို အို အို ေဒ၀စၦာရာ အိုး အိုး အုိး အို ေဒ၀စၦာရာ.. တဲ့"။ ကၽြန္မတို႔ေတြ M3 မွာ ခဏ ခဏ ကာရာအိုေက သြားဆိုေနက်ပါ။ တစ္ခါမွ ဘယ္သူမွ ဒီလိုသီခ်င္း မဆိုဖူးဘူး။ မထူးပါဘူးေလဆိုၿပီး တံခါးေလးလည္း ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အား ပါး ပါး ကိုဘလာေဂါက္က အပီအျပင္ကိုဟဲေနၿပီး က်န္တဲ့ သူေတြကလည္း ေကြးေနေအာင္ကို ကေနၾကပါတယ္ရွင့္။ ကၽြန္မလည္း ဘယ္ေနလိမ့္မတုန္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ၀င္ႏႊဲလိုက္တာေပါ့။ ကိုတက္စလာ၊ ကိုမ်က္စိ တို႔လည္းေရာက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ကိုတက္စ္ကေတာ့ မ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္သီခ်င္းေတြနဲ႔ ရက္ပါ လုပ္ပါတယ္။ ကိုမိုးလိႈင္ညကေတာ့ ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေတြကို ကန္ထရိုက္ဆြဲတယ္၊ ကိုမ်က္စိကလည္း မ်ိဳးႀကီးမွ မ်ိဳးႀကီးပါပဲ၊ ဖိုးသူေတာ္ကေတာ့ Yo Yo နဲ႔ Hip Hop ေတြဟဲေနေလရဲ႕။ ကိုဘာလာေဂါက္လည္း ေလးျဖဴ သီခ်င္းေတြ အျပတ္ဆိုလို႔၊ ခဏေနေတာ့ စိုးေဇယ် ေရာက္လာၿပီး "ေရာဂါ ေရာဂါ" နဲ႔ စဆိုပါေတာ့တယ္။ သူ႕မွာပါလာတဲ့ SLR Camera ႀကီးနဲ႔ လူေတြကို ရုပ္ မဆိုး ဆိုးေအာင္လည္း ဓါတ္ပံုေတြ လိုက္ရိုက္ေနေသးတယ္။ Blogger Gossip မွာထည့္မလို႔တဲ့ေလ။ မႏိုင္ႏိုင္းကလည္း တရုတ္သီခ်င္းေတြ ဟဲပါတယ္ "ခ်န္ေကာ္လိုင္ ခ်န္းေကာ္လိုင္" ဆိုတာပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့ သူေတြ တရုတ္သီခ်င္းမွ မရတာ ၀ူး၀ါး ၀ူး၀ါး လိုက္ေအာ္ၾကတာေပါ့။

ခဏလည္းေနေရာ "ေအးျမတဲ့ ေဆာင္းတစ္ညမွာ မီးေရာင္စံုစံု… " ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလည္းလာေရာ အကုန္လံုး ရွမ္းအက ထက ၾကပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မကလား…မကပါဘူး.. သီခ်င္းပဲဆိုေပးတာ.. တစ္ကိုယ္လံုး ခါၿပီးေတာ့ေလ.. ဟား ဟား။

M3 မွာသီခ်င္းဆိုၿပီးေတာ့ ထြက္လည္းလာေရာ ကိုညီလင္းဆက္က ေဟ့ေကာင္ေတြ ငါလာေနၿပီ ဘယ္ကို လိုက္ခဲ့ရမတုန္း လို႔ ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ အင္းလ်ားလမ္းက ကၽြန္မတို႔ စားေသာက္ေနက် Friendship မွာပဲ ညစာစားရင္း ဆံုဖို႔သတ္မွတ္လိုက္ၾကၿပီး ဒုတိယပိုင္း အစီအစဥ္ အေနနဲ႔ အဲကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔လည္းေရာက္ ကိုညီလင္းဆက္လည္းေရာက္ပါပဲ။ အဲမွာ အစာစားရင္း စကားမ်ားရင္းေပါ့ရွင္။ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္ပိတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းေတြေရာ၊ တစ္ျခား ႏိုင္ငံေရးဓ၊ စီးပြားေရး၊ အခ်စ္ေရး ဘာညာ ဘာညာ ေျပာၾကဆိုၾက ျငင္းၾကနဲ႔ ျပန္ၾကမယ္ ပိုက္ဆံရွင္းၾကမယ္လည္း ဆိုေရာ မႏိုင္းက ထေအာ္ပါတယ္.. ဒီေန႔တက္ဆလာ ေမြးေန႔ဆိုတဲ့။ အဲေတာ့ မွ ေဟးးးးးးးးးးးး ဟုတ္သားပဲ ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားၾက။ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးၾက၊ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ကိုညီလင္းဆက္က တစ္၀က္စိုက္ေပးလိုက္တယ္.. ကိုတက္စ္ကို သနားလို႔တဲ့.. အဟားးးးးးးးးး။ Happy Belated Birthday ပါ ကိုတက္စ္ေရ။ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိႏိုင္ပါေစရွင္။ အဲဒီေန႔က ကိုတက္စ္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းက အမွတ္ရစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္အေၾကာင္းကေန ဘယ္လိုဆက္စပ္ၿပီး ေျပာမိတာလဲ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မလည္း မမွတ္မိေတာ့ဘူးရွင့္။ သူေျပာခဲ့တာေလးက..

"ေလာကမွာ ကိုယ့္ကို အမွန္တစ္ကယ္ ေလးစားတဲ့သူ၊ ကိုယ့္ရဲ႕မိတ္ေဆြစစ္ျဖစ္သူ၊ ကိုယ့္ကိုအမွန္တစ္ကယ္ ယံုၾကည္သူေတြဟာ ကိုယ္တစ္ခုလုပ္လိုက္ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ ဘာကိုေျပာခ်င္တယ္ဆိုတာ နားလည္ လိမ့္မယ္.. က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ အျမင္ေစာင္းၾကမယ္.. နားလည္မႈလြဲၾကမယ္.. ကိုယ့္စကားအလံုး တစ္ေထာင္မွ 999 လံုးကမွန္ၿပီး 1 လံုးေလး လြဲေနရင္ေတာင္ ဒါကိုပဲ တက္နင္းၿပီး ျပသနာရွာၾကလိမ့္မယ္.. သူတို႔ကိုရွင္းျပရင္ ေလကုန္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္.. ရွင္းျပေနမယ့္အစား ကိုယ့္လုပ္စရာကိုဆက္လုပ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိလာၾကလိမ့္မယ္" ဆိုတဲ့ စကားေလးကို ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိပါရဲ႕။

Belated Birthday Wish (1)

06-Sep-08.. ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ 26 ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ပါ။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခုခ်ိန္မွာမွ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးတာဟာ ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တရားလြန္ရာေရာက္မွန္းေတာ့ ကၽြန္မသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ဆံုးရဲ႕ေမြးေန႔တုန္းက ကၽြန္မစိတ္ေတြ အရမ္းညစ္ေနခဲ့တယ္။ မေျပာခ်င္ပဲ ေျပာလိုက္ရတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ဘေလာဂ့္ေလာကႀကီး ေျဗာင္းဆန္သြားခဲ့သလို ကၽြန္မလည္း ထိခ်က္ေတြ ေတာ္ေတာ္ျပင္းျပင္း ခံခဲ့ရတယ္။ "ေအးေဆးေနပါဟာ ေမာရင္ပါးစပ္ပိတ္သြားလိမ့္မယ္.. နင္စိတ္မေကာင္း မျဖစ္နဲ႔ေနာ္လို႔" ကၽြန္မကို ျပန္အားေပးေနခဲ့တဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္မိရံုမက ပိုၿပီးေတာင္ ခ်စ္မိသြားေသးတယ္ေလ။ "Happy Birthday Chit Sone" ဆိုတဲ့ စကားေလးကိုေတာင္ ည 11 နာရီေက်ာ္.. သူ႔ေမြးေန႔ၿပီးဆံုးခါနီးမွ ကၽြန္မ သြားေျပာမိတာပါ။ "နင္ ငါ့ေမြးေန႔ကို ေမ့မေနတာပဲ ေတာ္ပါၿပီ" လို႔ ကၽြန္မကို ျပန္ေျပာခဲ့ေပမယ့္.. ကၽြန္မစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတုန္းပါပဲ။ ကၽြန္မ ေမြးေန႔တုန္းကဆို သူမ်ားထက္ ေစာၿပီးဆုေတာင္းခ်င္လို႔ဆိုၿပီး မနက္အေစာႀကီး လာဆုေတာင္းေပးခဲ့တာေလ။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္က အြန္လိုင္းေပၚမွာ ရင္းႏွီးခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ အျပင္က သူငယ္ခ်င္းေတြထက္ကို ပိုၿပီးခ်စ္ခင္မိၾကတယ္။ သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူခ်င္လို႔ဆိုၿပီး "လဒေရ" လို႔ ေနာက္ေျပာင္ေခၚတတ္ၾကတယ္။ တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းေတြဆို ဂ်ဴဂ်ဴးနဲ႔ နင္နဲ႔က တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လဒေရ လို႔ေခၚတယ္ဆို ဆိုၿပီး တအံ့တႀသ ေမးၾကတိုင္း ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ ရီလိုက္ရတာ။ မွတ္မွတ္ရရ နာဂစ္တိုက္တဲ့ညတုန္းက သူကလည္း ဘန္ေကာက္ကျပန္ေရာက္ေနခ်ိန္၊ ကၽြန္မကလည္း သူ႔အိမ္မွာ သြားအိပ္တဲ့ေန႔နဲ႔ ႀကံဳေနခဲ့တယ္ေလ။ အိပ္ရာေပၚမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတင္းဖက္ၿပီး ေၾကာက္ေနခဲ့တာကို အမွတ္ရေနေသးတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ သူ႔အိမ္မွာ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေသာင္တင္ေနခဲ့ပါေသးတယ္။

အဲဒီကၽြန္မရဲ႕ အခင္ဆံုး၊ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ "လတ္တေလာ ခံယူခ်က္မ်ား" မွာတုန္းက

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက………… ထိုင္းမွာေလ၊ ABAC မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတယ္…

လို႔ေရးခဲ့ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကၽြန္မကို ဂ်ီေတာ့မွာ လာေမးပါတယ္။ ဘယ္သူတုန္း၊ ဘယ္ကတုန္းေပါ့။ ဟုတ္ကဲ့ အခုကၽြန္မ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း ေရးေပးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါရွင္။ ဂ်ဴဂ်ဴးေရ နင့္ရဲ႕ 26 ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္ေအာင္ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနထိုင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ (ငါ့လို) ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မ်ားမ်ားရပါေစဟာ။ ငါနဲ႔လည္း တစ္သက္လံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနသြားႏိုင္ပါေစ။

Belated Birthday Wish (2)

9-Sep-08

တစ္ကယ္က အဲဒီေန႔ဟာ ကိုတက္စ္ရဲ႕ ေမြးေန႔မွန္း ကၽြန္မ မသိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေန႔ည 9 နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္မွာမွ သိခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီေန႔ဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ေပ်ာ္စရာအလြန္ေကာင္းၿပီး အမွတ္တရျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေလး တစ္ေန႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ႀကီး.. ကၽြန္မ ထမင္းစားခန္းးထဲမွာ ထမင္းစားေနတုန္း ဧည့္သည္လာတယ္ဆိုလို႔ သြားလည္းေတြေရာ ကိုဘလာေဂါက္တို႔ ဖိုးသူေတာ္တို႔ကို ဧည့္ခန္းထဲ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ထိုင္ေနတာ ေတြလိုက္ရပါရဲ႕။ သူတို႔နဲ႔အတူ အမႀကီးတစ္ေယာက္လည္း ပါလာတယ္။

"ပင့္ကူ ဒါမႏိုင္ႏိုင္းစေနေလ " လို႔ ကိုဘလာေဂါက္လည္း မိတ္ဆက္ေပးရာ.. ဟာ အမ ဆိုၿပီး လက္ကေလး ေျပးကိုင္မိတယ္။ မႏိုင္းကို ဓါတ္ပံုထဲမွာေတာ့ ေတြ႔ဖူးေပမယ့္ ရုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့ အျပင္မွာ မမွတ္မိလိုက္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ "ပင့္ကူေလးကို ညေန M3 လိုက္ခဲ့ဖို႔ လာေခၚတာ၊ ပင့္ကူက အျပင္မွာ ဓါတ္ပံုထက္မွာထက္ ႀကီးတယ္ေနာ္" တဲ့။ ပင့္ကူ နင္ဘာေတြ လုပ္ထားလဲ လို႔ေတာင္ ကၽြန္မကို ၀ိုင္းေနာက္ၾကပါေသးတယ္။ " လာခဲ့မွာေပါ့ အမရယ္.. ရံုးဆင္းတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း လိုက္ခဲ့မယ္လို႔" ကၽြန္မျပန္ေျဖအၿပီးမွာေတာ့ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တယ္ ေကာ္ဖီတိုက္လို႔ လူဆိုးႀကီးေတြက ေျပာလို႕ ေကာ္ဖီတိုက္လိုက္ရေသးတယ္.. ဟြန္း။

အဲဒီေန႔က ေက်ာင္းဖ်က္ၿပီး M3 လိုက္သြားလိုက္တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ သိပ္မရွာလိုက္ရပါဘူး။ အကိုႀကီးေတြေလ အမႀကီးတစ္ေယာက္ပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ Waiter ေလးက ခ်က္ခ်င္းကို သိတာပါပဲ။ သူတို႔သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ အခန္းနားကို ေရာက္ေတာ့ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သီခ်င္းသံေၾကာင့္ အခန္းမ်ားမွားၿပီးလား လို႔ေတာင္ေတြးမလိုက္မိပါေသးတယ္။ သီခ်င္းႀကီးကလည္း ဇတ္သီခ်င္းႀကီး.. " အိုေဒ၀စၦာရာ.. အို အို အို ေဒ၀စၦာရာ အိုး အိုး အုိး အို ေဒ၀စၦာရာ.. တဲ့"။ ကၽြန္မတို႔ေတြ M3 မွာ ခဏ ခဏ ကာရာအိုေက သြားဆိုေနက်ပါ။ တစ္ခါမွ ဘယ္သူမွ ဒီလိုသီခ်င္း မဆိုဖူးဘူး။ မထူးပါဘူးေလဆိုၿပီး တံခါးေလးလည္း ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အား ပါး ပါး ကိုဘလာေဂါက္က အပီအျပင္ကိုဟဲေနၿပီး က်န္တဲ့ သူေတြကလည္း ေကြးေနေအာင္ကို ကေနၾကပါတယ္ရွင့္။ ကၽြန္မလည္း ဘယ္ေနလိမ့္မတုန္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ၀င္ႏႊဲလိုက္တာေပါ့။ ကိုတက္စလာ၊ ကိုမ်က္စိ တို႔လည္းေရာက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ကိုတက္စ္ကေတာ့ မ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္သီခ်င္းေတြနဲ႔ ရက္ပါ လုပ္ပါတယ္။ ကိုမိုးလိႈင္ညကေတာ့ ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေတြကို ကန္ထရိုက္ဆြဲတယ္၊ ကိုမ်က္စိကလည္း မ်ိဳးႀကီးမွ မ်ိဳးႀကီးပါပဲ၊ ဖိုးသူေတာ္ကေတာ့ Yo Yo နဲ႔ Hip Hop ေတြဟဲေနေလရဲ႕။ ကိုဘာလာေဂါက္လည္း ေလးျဖဴ သီခ်င္းေတြ အျပတ္ဆိုလို႔၊ ခဏေနေတာ့ စိုးေဇယ် ေရာက္လာၿပီး "ေရာဂါ ေရာဂါ" နဲ႔ စဆိုပါေတာ့တယ္။ သူ႕မွာပါလာတဲ့ SLR Camera ႀကီးနဲ႔ လူေတြကို ရုပ္ မဆိုး ဆိုးေအာင္လည္း ဓါတ္ပံုေတြ လိုက္ရိုက္ေနေသးတယ္။ Blogger Gossip မွာထည့္မလို႔တဲ့ေလ။ မႏိုင္ႏိုင္းကလည္း တရုတ္သီခ်င္းေတြ ဟဲပါတယ္ "ခ်န္ေကာ္လိုင္ ခ်န္းေကာ္လိုင္" ဆိုတာပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့ သူေတြ တရုတ္သီခ်င္းမွ မရတာ ၀ူး၀ါး ၀ူး၀ါး လိုက္ေအာ္ၾကတာေပါ့။

ခဏလည္းေနေရာ "ေအးျမတဲ့ ေဆာင္းတစ္ညမွာ မီးေရာင္စံုစံု… " ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလည္းလာေရာ အကုန္လံုး ရွမ္းအက ထက ၾကပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မကလား…မကပါဘူး.. သီခ်င္းပဲဆိုေပးတာ.. တစ္ကိုယ္လံုး ခါၿပီးေတာ့ေလ.. ဟား ဟား။

M3 မွာသီခ်င္းဆိုၿပီးေတာ့ ထြက္လည္းလာေရာ ကိုညီလင္းဆက္က ေဟ့ေကာင္ေတြ ငါလာေနၿပီ ဘယ္ကို လိုက္ခဲ့ရမတုန္း လို႔ ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ အင္းလ်ားလမ္းက ကၽြန္မတို႔ စားေသာက္ေနက် Friendship မွာပဲ ညစာစားရင္း ဆံုဖို႔သတ္မွတ္လိုက္ၾကၿပီး ဒုတိယပိုင္း အစီအစဥ္ အေနနဲ႔ အဲကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔လည္းေရာက္ ကိုညီလင္းဆက္လည္းေရာက္ပါပဲ။ အဲမွာ အစာစားရင္း စကားမ်ားရင္းေပါ့ရွင္။ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္ပိတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းေတြေရာ၊ တစ္ျခား ႏိုင္ငံေရးဓ၊ စီးပြားေရး၊ အခ်စ္ေရး ဘာညာ ဘာညာ ေျပာၾကဆိုၾက ျငင္းၾကနဲ႔ ျပန္ၾကမယ္ ပိုက္ဆံရွင္းၾကမယ္လည္း ဆိုေရာ မႏိုင္းက ထေအာ္ပါတယ္.. ဒီေန႔တက္ဆလာ ေမြးေန႔ဆိုတဲ့။ အဲေတာ့ မွ ေဟးးးးးးးးးးးး ဟုတ္သားပဲ ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားၾက။ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးၾက၊ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ကိုညီလင္းဆက္က တစ္၀က္စိုက္ေပးလိုက္တယ္.. ကိုတက္စ္ကို သနားလို႔တဲ့.. အဟားးးးးးးးးး။ Happy Belated Birthday ပါ ကိုတက္စ္ေရ။ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိႏိုင္ပါေစရွင္။ အဲဒီေန႔က ကိုတက္စ္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းက အမွတ္ရစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္အေၾကာင္းကေန ဘယ္လိုဆက္စပ္ၿပီး ေျပာမိတာလဲ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မလည္း မမွတ္မိေတာ့ဘူးရွင့္။ သူေျပာခဲ့တာေလးက..

"ေလာကမွာ ကိုယ့္ကို အမွန္တစ္ကယ္ ေလးစားတဲ့သူ၊ ကိုယ့္ရဲ႕မိတ္ေဆြစစ္ျဖစ္သူ၊ ကိုယ့္ကိုအမွန္တစ္ကယ္ ယံုၾကည္သူေတြဟာ ကိုယ္တစ္ခုလုပ္လိုက္ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ ဘာကိုေျပာခ်င္တယ္ဆိုတာ နားလည္ လိမ့္မယ္.. က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ အျမင္ေစာင္းၾကမယ္.. နားလည္မႈလြဲၾကမယ္.. ကိုယ့္စကားအလံုး တစ္ေထာင္မွ 999 လံုးကမွန္ၿပီး 1 လံုးေလး လြဲေနရင္ေတာင္ ဒါကိုပဲ တက္နင္းၿပီး ျပသနာရွာၾကလိမ့္မယ္.. သူတို႔ကိုရွင္းျပရင္ ေလကုန္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္.. ရွင္းျပေနမယ့္အစား ကိုယ့္လုပ္စရာကိုဆက္လုပ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိလာၾကလိမ့္မယ္" ဆိုတဲ့ စကားေလးကို ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိပါရဲ႕။

Belated Birthday Wish (1)

06-Sep-08.. ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ 26 ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ပါ။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခုခ်ိန္မွာမွ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးတာဟာ ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တရားလြန္ရာေရာက္မွန္းေတာ့ ကၽြန္မသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ဆံုးရဲ႕ေမြးေန႔တုန္းက ကၽြန္မစိတ္ေတြ အရမ္းညစ္ေနခဲ့တယ္။ မေျပာခ်င္ပဲ ေျပာလိုက္ရတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ဘေလာဂ့္ေလာကႀကီး ေျဗာင္းဆန္သြားခဲ့သလို ကၽြန္မလည္း ထိခ်က္ေတြ ေတာ္ေတာ္ျပင္းျပင္း ခံခဲ့ရတယ္။ "ေအးေဆးေနပါဟာ ေမာရင္ပါးစပ္ပိတ္သြားလိမ့္မယ္.. နင္စိတ္မေကာင္း မျဖစ္နဲ႔ေနာ္လို႔" ကၽြန္မကို ျပန္အားေပးေနခဲ့တဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္မိရံုမက ပိုၿပီးေတာင္ ခ်စ္မိသြားေသးတယ္ေလ။ "Happy Birthday Chit Sone" ဆိုတဲ့ စကားေလးကိုေတာင္ ည 11 နာရီေက်ာ္.. သူ႔ေမြးေန႔ၿပီးဆံုးခါနီးမွ ကၽြန္မ သြားေျပာမိတာပါ။ "နင္ ငါ့ေမြးေန႔ကို ေမ့မေနတာပဲ ေတာ္ပါၿပီ" လို႔ ကၽြန္မကို ျပန္ေျပာခဲ့ေပမယ့္.. ကၽြန္မစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတုန္းပါပဲ။ ကၽြန္မ ေမြးေန႔တုန္းကဆို သူမ်ားထက္ ေစာၿပီးဆုေတာင္းခ်င္လို႔ဆိုၿပီး မနက္အေစာႀကီး လာဆုေတာင္းေပးခဲ့တာေလ။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္က အြန္လိုင္းေပၚမွာ ရင္းႏွီးခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ အျပင္က သူငယ္ခ်င္းေတြထက္ကို ပိုၿပီးခ်စ္ခင္မိၾကတယ္။ သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူခ်င္လို႔ဆိုၿပီး "လဒေရ" လို႔ ေနာက္ေျပာင္ေခၚတတ္ၾကတယ္။ တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းေတြဆို ဂ်ဴဂ်ဴးနဲ႔ နင္နဲ႔က တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လဒေရ လို႔ေခၚတယ္ဆို ဆိုၿပီး တအံ့တႀသ ေမးၾကတိုင္း ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ ရီလိုက္ရတာ။ မွတ္မွတ္ရရ နာဂစ္တိုက္တဲ့ညတုန္းက သူကလည္း ဘန္ေကာက္ကျပန္ေရာက္ေနခ်ိန္၊ ကၽြန္မကလည္း သူ႔အိမ္မွာ သြားအိပ္တဲ့ေန႔နဲ႔ ႀကံဳေနခဲ့တယ္ေလ။ အိပ္ရာေပၚမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတင္းဖက္ၿပီး ေၾကာက္ေနခဲ့တာကို အမွတ္ရေနေသးတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ သူ႔အိမ္မွာ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေသာင္တင္ေနခဲ့ပါေသးတယ္။

အဲဒီကၽြန္မရဲ႕ အခင္ဆံုး၊ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ "လတ္တေလာ ခံယူခ်က္မ်ား" မွာတုန္းက

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက………… ထိုင္းမွာေလ၊ ABAC မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတယ္…

လို႔ေရးခဲ့ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကၽြန္မကို ဂ်ီေတာ့မွာ လာေမးပါတယ္။ ဘယ္သူတုန္း၊ ဘယ္ကတုန္းေပါ့။ ဟုတ္ကဲ့ အခုကၽြန္မ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း ေရးေပးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါရွင္။ ဂ်ဴဂ်ဴးေရ နင့္ရဲ႕ 26 ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္ေအာင္ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနထိုင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ (ငါ့လို) ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မ်ားမ်ားရပါေစဟာ။ ငါနဲ႔လည္း တစ္သက္လံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနသြားႏိုင္ပါေစ။

လတ္တေလာ ခံယူခ်က္မ်ား

ခုတစ္ေလာ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေသာင္းက်န္းျခင္းခံေနရတယ္။ စီမီနာမလုပ္ျဖစ္တာ သတင္းမွားေၾကာင္းေလး ေျဖရွင္းခ်က္ တင္မိပါတယ္.. ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ဘက္ေတာ္သားမ်ားရဲ႕ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ထုေထာင္းဖို႔ ု Pinkgold စစ္ေျမျပင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း စိတ္ညစ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ လူေတြကိုလည္း အာရံုေျပာင္းေအာင္၊ ကိုယ္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဆယ္တန္းတို႔ First Year တို႔တုန္းက အေသလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေရးေပးပါ ဆိုတာေလးကို ေအာင္မ်ိဳးဟန္နဲ႔ ကိုသီဟန္က တက္လို႔ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

ကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္ ………… Pink Gold (နာမည္ေတြသိခ်င္ရင္ Me and My Names ကိုဖတ္)
ကိုယ္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္ ………… လာပါအံုး
ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္………… ရန္ကုန္မွာေလ တိုက္ခန္းငွားေနတယ္
ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္………… Nokia နဲ႔ပဲ ဆက္ေနာ္

ကိုယ္႔ရဲ႕အၾကိဳက္ဆံုးေတြက

အေရာင္ဆိုရင္…………...... ျဖဴ၊ ျပာ၊ နက္
အ၀တ္အစားဆိုရင္………… ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အတို၊ အရွည္၊ ကြာတား၊ ဒူးေလာက္၊ ေပါင္ေလာက္ အကုန္၀တ္
အစားအစာဆိုရင္………….. ေၾကးအိုး
ပစၥည္းဆိုရင္…………........ ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ
သီခ်င္းဆိုရင္…………........ Hip Hop/ R & B/ Pop
စာေရးစာဆရာ…………...... ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကိဳက္ပါတယ္
စာအုပ္………….................ႀကိဳက္တာမ်ားတယ္
Life style…………........... လူေတြ ေလးစား၊ အားက်ရတဲ့ ဘ၀
ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ…………...... စာဖတ္တာ၊ သီခ်င္းဆိုတာ အာပလာရိုက္တာ
အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္………… HP Laptop၊ ဘေဘာဂ့္ဂါ အကိုႀကီး တစ္ေယာက္က ေပးမယ္လို႔ေျပာတဲ့ ဖက္လို႔လည္းရ.. ခြလို႔လည္းရတဲ့ အရုပ္အႀကီးႀကီး (ဟဲဟဲ)

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက………… အခ်စ္ဆံုး "သူ"
ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက………… အေဖနဲ႔ အေမ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက………… ထိုင္းမွာေလ၊ ABAC မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတယ္
ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက………… မရွိေသးဘူး
ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက………… အမုန္းဆံုးသူ မရွိေသးဘူး
ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္………… ရင္မခုန္ရင္ ေသသြားမွာေပါ့
အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္………… မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္
အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္………… ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခု ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ အခ်ိန္
အမွတ္တရေန႔…………… မရွိေသးဘူး
ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု………… အိုဘားမားနဲ႔ ညားပါေစ
အခ်စ္ဆိုတာ………… ထိ၊ ခိုက္ ရွ လြယ္တဲ့ ခံစားခ်က္
အမုန္းဆိုတာ………… မရွိတာ ေကာင္းတယ္
အလြမ္းဆိုတာ………… ပူေလာင္တယ္
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ………… သံေတြေရာထားတဲ့ တံစဥ္း
ဘ၀ဆိုတာ………… ဘ ေရ ဘ..  ၀ ေရ ၀
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ………… ေပါေဖာ္ ေပါဖက္
ခ်စ္သူဆိုတာ………… ခ်စ္ရတဲ့ "သူ"
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္………… ရုပ္ေခ်ာ၊ သေဘာေကာင္း၊ ေတာ္လည္းေတာ္
ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က………… အစြဲမရွိဘူး
အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း………… ေျပာရင္ေကာ လိုက္လုပ္ၾကမွာ မို႔လို႔လား..

ကဲ… ေက်နပ္ေတာ့ ေအာင္မ်ိဳးဟန္နဲ႔ ကိုသီဟန္ေရ။

လတ္တေလာ ခံယူခ်က္မ်ား

ခုတစ္ေလာ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေသာင္းက်န္းျခင္းခံေနရတယ္။ စီမီနာမလုပ္ျဖစ္တာ သတင္းမွားေၾကာင္းေလး ေျဖရွင္းခ်က္ တင္မိပါတယ္.. ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ဘက္ေတာ္သားမ်ားရဲ႕ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ထုေထာင္းဖို႔ ု Pinkgold စစ္ေျမျပင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း စိတ္ညစ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ လူေတြကိုလည္း အာရံုေျပာင္းေအာင္၊ ကိုယ္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဆယ္တန္းတို႔ First Year တို႔တုန္းက အေသလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေရးေပးပါ ဆိုတာေလးကို ေအာင္မ်ိဳးဟန္နဲ႔ ကိုသီဟန္က တက္လို႔ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

ကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္ ………… Pink Gold (နာမည္ေတြသိခ်င္ရင္ Me and My Names ကိုဖတ္)
ကိုယ္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္ ………… လာပါအံုး
ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္………… ရန္ကုန္မွာေလ တိုက္ခန္းငွားေနတယ္
ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္………… Nokia နဲ႔ပဲ ဆက္ေနာ္

ကိုယ္႔ရဲ႕အၾကိဳက္ဆံုးေတြက

အေရာင္ဆိုရင္…………...... ျဖဴ၊ ျပာ၊ နက္
အ၀တ္အစားဆိုရင္………… ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အတို၊ အရွည္၊ ကြာတား၊ ဒူးေလာက္၊ ေပါင္ေလာက္ အကုန္၀တ္
အစားအစာဆိုရင္………….. ေၾကးအိုး
ပစၥည္းဆိုရင္…………........ ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ
သီခ်င္းဆိုရင္…………........ Hip Hop/ R & B/ Pop
စာေရးစာဆရာ…………...... ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကိဳက္ပါတယ္
စာအုပ္………….................ႀကိဳက္တာမ်ားတယ္
Life style…………........... လူေတြ ေလးစား၊ အားက်ရတဲ့ ဘ၀
ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ…………...... စာဖတ္တာ၊ သီခ်င္းဆိုတာ အာပလာရိုက္တာ
အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္………… HP Laptop၊ ဘေဘာဂ့္ဂါ အကိုႀကီး တစ္ေယာက္က ေပးမယ္လို႔ေျပာတဲ့ ဖက္လို႔လည္းရ.. ခြလို႔လည္းရတဲ့ အရုပ္အႀကီးႀကီး (ဟဲဟဲ)

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက………… အခ်စ္ဆံုး "သူ"
ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက………… အေဖနဲ႔ အေမ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက………… ထိုင္းမွာေလ၊ ABAC မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတယ္
ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက………… မရွိေသးဘူး
ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက………… အမုန္းဆံုးသူ မရွိေသးဘူး
ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္………… ရင္မခုန္ရင္ ေသသြားမွာေပါ့
အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္………… မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္
အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္………… ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခု ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ အခ်ိန္
အမွတ္တရေန႔…………… မရွိေသးဘူး
ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု………… အိုဘားမားနဲ႔ ညားပါေစ
အခ်စ္ဆိုတာ………… ထိ၊ ခိုက္ ရွ လြယ္တဲ့ ခံစားခ်က္
အမုန္းဆိုတာ………… မရွိတာ ေကာင္းတယ္
အလြမ္းဆိုတာ………… ပူေလာင္တယ္
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ………… သံေတြေရာထားတဲ့ တံစဥ္း
ဘ၀ဆိုတာ………… ဘ ေရ ဘ..  ၀ ေရ ၀
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ………… ေပါေဖာ္ ေပါဖက္
ခ်စ္သူဆိုတာ………… ခ်စ္ရတဲ့ "သူ"
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္………… ရုပ္ေခ်ာ၊ သေဘာေကာင္း၊ ေတာ္လည္းေတာ္
ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က………… အစြဲမရွိဘူး
အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း………… ေျပာရင္ေကာ လိုက္လုပ္ၾကမွာ မို႔လို႔လား..

ကဲ… ေက်နပ္ေတာ့ ေအာင္မ်ိဳးဟန္နဲ႔ ကိုသီဟန္ေရ။