ေဆး
ဒဏ္ရာဆိုတာ
အမာရြတ္ရဲ့ နိဒါန္းလား
ကိုယ့္ရင္ကိုယ္ ခြဲလို႔
ကိုယ့္ေသြးကိုယ္ ေသာက္ခဲ့တယ္....
သံစံုျမစ္ထဲ ခုန္ဆင္း
ယစ္မူးခဲ့ၾကေတာ့
ျပသဒ္ပါ ေလာင္တဲ့မီး
အမိႈက္ေတာင္ မခ်န္ဘူး....
အမွန္ေပးခဲ့တဲ့ ပစၥဳပန္ကို
အတိတ္ျဖစ္ေတာ့ ၾကက္ေျခခတ္တယ္
မပင္ပန္းရေလေအာင္
ထိန္းသိမ္းျပီး စိတ္ကူးယဥ္တာ ၾကာျပီ....
မထူးဇတ္ခင္းဖို႔
တပ္မက္မႈကို ေရွ့တန္းတင္ေတာ့
ရင္ေကာ့ျပီး မလြမ္းရဲတဲ့ ငါ
နတ္ဆိုးရဲ့ ကြယ္ရာမွာ
ရူးခ်င္တိုင္း ရူးလို႔...
တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့
အဆိပ္ဆိုတာလည္း
အနာနဲ႔တည့္ရင္ ေဆး ပါပဲ...
7 comments:
အမွန္ေပးခဲ့တဲ့ ပစၥဳပန္ကို
အတိတ္ျဖစ္ေတာ့ ၾကက္ေျခခတ္တယ္
မွန္တယ္ေရႊေလးေရ...
စနစ္တခုကုိၾကီးစုိးဖို႔
အနာဂတ္ကုိၾကီးစုိးဖုိ႔ အတိတ္သမုိင္းကုိ ေဖ်ာက္ခ်င္ေနၾကသူေတြေလ...။
အနာနဲ႕တည့္ရင္အဆိပ္ကလဲေဆးပဲ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြလဲ အဲဒီေဆးကိုပဲလိုက္႐ွာေနမိတယ္ ... တခါတခါ ဘ၀ ကပြဲပန္းလာရင္ေပါ႔ ...
စ၊လယ္၊ဆံုး အားလံုးေကာင္း၏။
ဒဏ္ရာဆိုတာ
အမာရြတ္ရဲ့ နိဒါန္းလား
ဆိုတာလဲမွန္သလို........
အဆိပ္ဆိုတာလည္း
အနာနဲ႔တည့္ရင္ ေဆး ပါ
ဆိုတာလဲဟုတ္ၿပန္ေရာ........
ေကာင္းလိုက္တဲ့Idea၊ ႀကိဳက္၏။
ခြဲခြာခ်ိန္ ခံစားခ်က္ကေလး ေကာင္းတယ္ဗ် တင္ျပပံုေလး :P
ေဆာရီး ျပည့္စံု ဘေလာ့နဲ႕ မွားၿပီး ကြန္မန္႕ ေရာက္သြားတယ္ မဖ်က္လိုက္ေတာ့ဘူး ေနာ္ ... ေဆာရီးး :P
ကိုစိုးထက္တို႔မ်ား ဘေလာဂ့္မွားျပီး ကြန္းမန္႔ ပြတ္ရတယ္လို႔ ဟင္း ေျပာခ်င္၀ူး ေျပာခ်င္၀ူး
မထူးဇတ္ခင္းဖို႔
တပ္မက္မႈကို ေရွ့တန္းတင္ေတာ့
ရင္ေကာ့ျပီး မလြမ္းရဲတဲ့ ငါ
နတ္ဆိုးရဲ့ ကြယ္ရာမွာ
ရူးခ်င္တိုင္း ရူးလို႔...
တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့
အဆိပ္ဆိုတာလည္း
အနာနဲ႔တည့္ရင္ ေဆး ပါပဲ
ကဗ်ာေလးကိုၾကိဳက္တယ္ညီမေလးေရ..
အားေပးေနပါတယ္...ဆက္ေရး
Post a Comment