Love Poem

ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက မေရရာခဲ့
ပြင့္ထြက္လုမတတ္ ခံစားခ်က္ေတြကို
ခက္ခဲစြာ ျမိဳသိပ္ရင္း
ငါ့ရဲ့ အလြမ္းေတြက
မ်က္ရည္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့။

မင္းသိႏိုင္မလား
ေျပာမထြက္ခဲ့တဲ့ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကို
လြမ္းဖို႔ေတာင္ ခြင့္မေတာင္းရဲတဲ့အျဖစ္
ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသူအတြက္
အျပံဳးတစ္ခ်က္ေလာက္ကိုေတာ့
လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးေစခ်င္တာေပါ့။

တစ္ကယ္ပါ ခ်စ္သူ
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အျဖဴေရာင္စည္း
မိ္န္းကေလးဆိုတဲ့ ကန္လန္႔ကာရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ
ဘာကိုမွ ခ်မျပရဲခဲ့တဲ့ ငါ့အျဖစ္
ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာေတာင္
အမွတ္ရစရာ တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ
ငါတို႔မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူးေလ။

ငါတို႔ မေ၀းပါဘူး ခ်စ္သူ
ငါ့အေတြးေတြကို နင္စိုးမိုးထားသေရြ႔
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြမွာ နင္ပါေနေသးသေရြ႔
ဆက္သြယ္မႈကြန္ယက္ေတြ ျပတ္ေတာက္မသြားသေရြ႔
နင္နဲ႔ငါ အျမဲတမ္းတစ္သားထဲ ျဖစ္ေနအံုးမွာပါ။
ငါနင့္ကို ခ်စ္ေနအံုးမွာပါ။

(အင္း ဟိုတစ္ခါ အခ်စ္၀တၳဳကို ျဖစ္ညွစ္ေရးျပီးျပီ။ ဒီတစ္ခါ အခ်စ္ကဗ်ာကိုလည္း ျဖစ္ညွစ္ေရးထားတယ္။ ဖတ္ျပီးရင္ ေကာင္းတယ္ ေျပာသြားၾကေနာ္.. ဟိ ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မေရးေတာ့ဘူး)