ကြၽန္မအရင္တစ္ေခါက္တုန္းက ေပြ႔ဖက္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပိုစ့္ေလးတင္ခဲ့ဖူးတာ မွတ္မိၾကမွာပါ။ ကြၽန္မတို႔ လူမႈဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္မွာ လူေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ေနတတ္ဖို႔ဆိုတာ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းလည္း သိျပီးသား ျဖစ္မွာပါ။ ဒီေတာ့ လူတိုင္း လူတိုင္းနဲ႔ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပေစဖို႔၊ လူေတြက ကိုယ့္ကိုခ်စ္ခင္လာေစဖို႔အတြက္ အသံုး၀င္တဲ့ ပိုစ့္ေလးတစ္ခုကို ကြၽန္မတင္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ကြၽန္မတို႔ အားလံုး လူခ်စ္လူခင္မ်ားေစဖို႔ ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးေနၾကရင္ မေကာင္းဘူးလားရွင္။ ဒီေတာ့ အျပံဳးရဲ့တန္ဘိုးကို ကြၽန္မေရးသားခ်င္ပါတယ္.....
၁။ ျပံဳးျခင္းသည္ ဘာမွ မပင္ပန္းပါ။ အလြန္တာသြား၏
၂။ ျပံဳးေသာသူတြင္ ဘာမွေလ်ာ့မသြားပဲ အျပံဳးခံရေသာ သူတြင္အမ်ားၾကီးရလိုက္သည္။
၃။ ျပံဳးျခင္းသည္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ခန္႔သာၾကာေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံထိုအျပံဳးကို တစ္သက္လံုးမေမ့ႏိုင္။
၄။ ျပံဳးျခင္းႏွင့္ကင္းျပီးေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာသူမရွိပါ။ ထို႔အတူ ျပံဳးျခင္း၏အက်ိဳးကို မခံစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲသူလည္း မရွိေပ။
၅။ ျပံဳးျခင္းသည္ အိမ္တြင္းတြင္ ခ်မ္းသာသုခေပး၏။ အလုပ္ခြင္တြင္ မ်က္ႏွာပြင့္လန္း၏။ မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း အထိမ္းအမွတ္ျဖစ္သည္။
၆။ ျပံဳးျခင္းသည္ ေမာပန္းေနသူကို အေမာေျပေစ၏။ စိတ္အားငယ္သူူကို စိတ္အားထက္ေစ၏။ ၀မ္းနည္းသူကို ၀မ္းသာေစ၏။ လူတို႔၏ အတဒုကၡမ်ားကို ကုသရန္အေကာင္းဆံုးေသာ သဘာ၀ဓမၼနည္းျဖစ္သည္။
၇။ သို႔ရာတြင္ျပံဳးျခင္းကို ၀ယ္လို႔လည္းမရ၊ ေတာင္းလို႔လည္းမရ၊ ေခ်းငွားလို႔လည္းမရ၊ ခိုးလို႔လည္း မရႏိုင္ေပ ေပးေသာသူကသဒၶါၾကည္ျဖဴစြာ မေပးလွ်င္ ရသူမွာအက်ိဳးမထင္ေပ။
၈။ မျပံဳးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းလ်က္ရွိသူထက္ ျပံဳးျခင္းကို ပို၍အလိုရွိေသာသူ မရွိပါ။
Source: မိတၱဗလဋီကာ
No comments:
Post a Comment