Me and My Blog!

 ခ်စ္လို႔ တက္ လို္က္တဲ့ ကိုပီေက ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ blog အသိုက္အျမံဳေလးထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မဘေလာဂ့္အေၾကာင္းကို ဖြင့္ခ်ျပဖို႔ အေၾကာင္းျဖစ္လာခဲ့ပါျပီ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက စခဲ့တဲ့ Tag Game ကခုခ်ိန္ထိ မရွိေသးဘူးရွင့္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မလည္း သူမ်ားေတြကို အားက်ျပီး Tag Game တစ္ခုေတာ့ လုပ္အံုးမွ လို႔စဥ္းစားေနတုန္း ေဟာ….. ခုကိုပီေကၾကီးက တက္လိုက္ျပန္ျပီတဲ့.. လုပ္ထား..။ အိုေကေလ တက္ေတာ့လည္း ေရးရသေပါ့.. Me and My Blog!

တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မ blog ကို စလုပ္တာ 2007 ဂ်ဴလိုင္လ ေလာက္မွာပါ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဘေလာဂ့္ေတြ ကိုဖတ္ဖူး၊ ၾကားဖူးေနေပမယ့္.. အိမ္မွာ အိမ္တြင္းနတ္ (အင္တာနက္) မရွိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ရံုးမွာ မအားတာက တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ Planet, Padonma, Myanmar Teashop စတဲ့ ဖိုရမ္ေတြမွာ ေရးေနရံုက လြဲျပီး ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဖိုရမ္မွာက်ေတာ့ ကိုယ္က ေတာ့ပစ္တစ္ခုေလာက္ စလိုက္ရင္ ဆက္ေရးမယ့္ သူေတြ၊ ဆက္ပြားမယ့္ သူေတြ တစ္ပံု တစ္ပင္ၾကီးေလ။ ဒါေၾကာင့္ Pinkgold တို႔ ေတာ့ပစ္ကို စပဲ စတယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ဟုတ္ထိ ပတ္ထိ ဆက္မေရးဘူး.. (မိုက္ပါ့).. ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မ Handle လုပ္ေနတဲ့ TONI&GUY Hair Products ေလးကို Web Adverting လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးမိရာကေန ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္ကို စလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

စစခ်င္းေတာ့ Product ေၾကာ္ျငာဆိုေတာ့ ဘိုလိုပဲ ေရးပါတယ္။ အားလံုးလည္း သိၾကမွာပါ။ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္မွာ အရင္တုန္းကဆို TONI&GUY Product အေၾကာင္းေတြ ခ်ည္းပဲေလ။ အလည္လာၾကတဲ့ သူေတြေတာင္ ေခါင္းလိမ္ဆီ ေပးပါဗ်ိဳ႕၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ေပးပါဗ်ိဳ႕နဲ႔ ေအာ္တတ္ၾကပါေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္ေလးကို စတင္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွခ်င္ေတာ့ August ေလာက္မွာ ကၽြန္မ ဘေလာဂ့္ကို Template ျပင္ေနရင္းကေန မေတာ္တစ္ဆ ဘေလာဂ့္ ပ်က္သြားတယ္ရွင္။ ျပန္ျပင္လို႔ေတာ့ ရေပမယ့္ စိတ္မရွည္တတ္တဲ့ ကၽြန္မ စိတ္တိုတိုနဲ႔ပဲ ဘေလာဂ့္တစ္ခုလံုးကို delete လုပ္ပလိုက္တယ္ေလ။

တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မ Blog Coding ေတြ အေၾကာင္းကို ဘာတစ္ခုမွ မသိ၊ နားမလည္ပါဘူး။ ဖိုရမ္ထဲကေန ခင္လာျပီး၊ blogger လည္းျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေမာင္ေလးေတြကို အကူအညီေတာင္းရတာေပါ့ေနာ္။ မိုးတိမ္တို႔၊ ကိုထိုက္တို႔၊ ေတဇာတို႔ ဆိုရင္ ကၽြန္မေပးတဲ့ ဒုကၡကို ခံစားေနက် သူေတြပါ။ အဲ ဘေလာဂ့္ပ်က္သြား ခ်ိန္မွာမွ ကၽြန္မ သိလိုက္ရတာက ဘေလာဂ့္ မေရးရရင္ ကၽြန္မ ဘယ္လိုမွ မေနတတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ အဲေတာ့မွ အခု blog ေလးကို ကၽြန္မ စတင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ Blogger ေတြထဲမွာ ကၽြန္မၾကိဳက္တဲ့ သူေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားပါတယ္။ ကိုညီလင္းဆက္၊ ကိုေနဘုန္းလတ္၊ ကိုဇင္ကိုလတ္၊ ကိုညီညီ၊ မႏိုင္းႏိုင္း၊ မအိမ္ခ်မ္းေျမ့…. အို အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ခက္တာက ကၽြန္မ သူတို႔လို စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေကာင္းေကာင္း မေရး တတ္ဘူးရွင့္။ ဘေလာဂ့္ကလည္း ေရးခ်င္ေသးတယ္၊ ဟုတ္ထိ ပတ္ထိလည္း မေရးတတ္၊ ကိုယ့္ဘေလာဂ့္ကို လူမ်ားမ်ား လာဖတ္တာလည္း ခံခ်င္ ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ ဘာအေၾကာင္းေတြကိုမ်ား ဘေလာဂ့္ ရမွာပါလိမ့္ေနာ္….။

ေနာက္ေတာ့မွ ကၽြန္မ သတိထားမိ သြားတာက ျမန္မာ ဘေလာဂ့္ေတြ ထဲမွာ အလွအပနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုပဲ သီးသန္႔ေရးထားတဲ့ ဘေလာဂ့္ ေတာ္ေတာ္ ရွားေသးတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မ အလွျပင္တာ ၀ါသနာ မပါေပမယ့္၊ The World Of Physical and Mental Beauty ဆိုတဲ့ ဘေလာဂ့္ေလးကို ဖန္တီးျဖစ္ရတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မ အားတိုင္း ဘေလာဂ့္ေတြေပၚ ေရာက္ေတာ့တာပဲ။ ဘေလာဂ့္မွာ တင္ဖို႔ Articles ေတြကို ေဖြရွာေမႊ ေႏွာက္ေတာ့တာပဲ။ သူမ်ားေတြဆီသြားလည္းရင္း ေပ်ာ္ေနသလို၊ ကိုယ့္ဘေလာဂ့္ကို လူလာဖတ္ဖို႔ကိုလည္း ေမွ်ာ္တတ္လာမိေတာ့တယ္ေလ။ Blog Seminar ၾကီးမွာလည္း အခမ္းအနားမွဴး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ Supporting Asset အျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါေသးတယ္။ Blogger သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း တိုးသထက္ တိုးလာလို႔ Blog Community ၾကီးကိုသာ ငါစြန္႔ခြာ ခဲ့ရရင္ ဆိုတဲ့ အေတြးကို မေတြးရဲေလာက္ ေအာင္ပဲ ျဖစ္လာခဲ့မိပါေတာ့မယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ Blogger ကို ပုဂံကေန ဘန္းလိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ထိခိုက္ျပီး မစားႏိုင္၊ မေသာက္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ www.all-channel.com ကိုလုပ္တဲ့ ကိုသီဟက ကၽြန္မအတြက္ domain ေလးတစ္ခု၀ယ္ျပီး လက္ေဆာင္ေပးေတာ့ ဖတ္ရတဲ့ သူေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ေနာ္။

ခုေတာ့ ဘေလာဂ့္ေရးရတာကို ေမြ႔ေလ်ာ္ရင္း၊ ဘေလာဂ့္ေတြ ဖတ္ရတာကို ႏွစ္သက္ရင္း ခပ္ရင့္ရင့္ အေတြးသံစဥ္မ်ား ဆိုတဲ့ ဘေလာဂ့္အသစ္ တစ္ခုကိုလည္း မၾကာေသးမီကမွ ကၽြန္မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပါင္းျပီး ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီ ဘေလာဂ့္ကို ဖန္တီးရတာက ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုရင္ ကၽြန္မ လက္ေဆာ့ ခ်င္လို႔ပါ။ ကၽြန္မက ဒီဘက္မွာ အလွအပေတြအေၾကာင္း ေရးေနေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ေတြးမိတာေလးေတြ၊ ကၽြန္မပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ဒီမွာ ခ်ေရးဖို႔က်ေတာ့ သိပ္မလိုက္သလိုပဲေလ။ ဒါေၾကာင့္ စာေရးေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏွိပ္စက္ျပီး ကၽြန္မအဲဒီ blog ေလးကို လုပ္ရတာေပါ့ရွင္။ ကဲ ခုေတာ့ ကၽြန္မေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ခ်ျပဖို႔ ေနရာလည္းရွိ၊ အလွအပ ဘေလာဂ့္ေလး ကလည္း အဆင့္သင့္ ဆိုေတာ့ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ကၽြန္မ အခ်ိန္ေတြဟာ အလုပ္ရယ္၊ ဘေလာဂ့္ရယ္နဲ႔ ဘယ္လို ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူးေလ။ ဘာပဲေျပာေျပာ Blogger တစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာ၊ Blog Community ထဲမွာ က်င္လည္ရတာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုျဖစ္ပါေတာ့တယ္ရွင္။

ဒီအေၾကာင္းေလးကို ေရးဖို႔ ဘယ္သူ႔ကို မွေတာ့ မတက္ေတာ့ပါဘူးရွင္။ သူမ်ားက စတဲ့ တက္ဂိမ္းကို ကိုယ္ကလိုက္ မဆက္ခ်င္ေပါင္ (အဟိ…) ကိုယ့္ဘာသာကို တက္ဂိမ္း အသစ္လုပ္ေတာ့မွ မေရးပဲ ေနဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ကြ ကိုပီေကရ.. အဟားးးးးးးးးးး