ကိုယ္က
အပင္ပ်ိဳး၍
ေမွ်ာ္ေစာင့္ရသည့္ ကာလၾကာဘိ
ျမတ္ႏိုး၏ ။
သူက
အပြင့္အပင္
အသင့္စိုက္ပ်ိဳး ပန္းတစ္အိုးကို
တန္ဘုိးေပးညွိ ၀ယ္လိုက္၏ ။ ။
Friday, April 25, 2008
Untitle....!
ကိုယ္က
အပင္ပ်ိဳး၍
ေမွ်ာ္ေစာင့္ရသည့္ ကာလၾကာဘိ
ျမတ္ႏိုး၏ ။
သူက
အပြင့္အပင္
အသင့္စိုက္ပ်ိဳး ပန္းတစ္အိုးကို
တန္ဘုိးေပးညွိ ၀ယ္လိုက္၏ ။ ။
အပင္ပ်ိဳး၍
ေမွ်ာ္ေစာင့္ရသည့္ ကာလၾကာဘိ
ျမတ္ႏိုး၏ ။
သူက
အပြင့္အပင္
အသင့္စိုက္ပ်ိဳး ပန္းတစ္အိုးကို
တန္ဘုိးေပးညွိ ၀ယ္လိုက္၏ ။ ။
Wednesday, April 23, 2008
Stylish Evening Dress
မိန္းမ တစ္ေယာက္ရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ သူဟာ သူ႔ရဲ့ အလွအပ အတြက္ တစ္ေန႔မွာ အနည္းဆံုး နာရီ၀က္ကေန သံုး၊ ေလး နာရီေလာက္ထိ အခ်ိန္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ (တစ္ထိုင္တည္း အခ်ိန္ၾကာၾကာ အလွျပင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာ မွန္ၾကည့္တာ၊ ေခါင္းၿဖီးတာ စတာေတြကိုလည္း အလွျပင္တာလို႔ မွတ္ယူပါတယ္)။ ဒီဘက္ေခတ္က မိန္းကေလးေတြကေတာ့ အလွအပထက္ စတိုင္လ္ကို အသားေပး ျပင္ဆင္လာၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စတိုင္လ္ရွိမွ စတားျဖစ္မယ္ ဆိုသလိုေပါ့ရွင္။ ဒီဘက္ေခတ္က အမ်ိဳးသမီး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြ၊ ေမာ္ဒယ္လ္ အစရွိသူေတြဟာလည္း လွဖို႔ထက္ စတိုင္လ္က်ဖို႔ကို ပိုဦးစားေပး ျပင္ဆင္လာ ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ေတြအတြက္ ပြဲတက္ဖက္ရွင္ ဆိုတာလည္း အေရးႀကီးလို႔ လာျပန္ပါတယ္။ ဒင္နာသြားတာ၊ မိတ္ဆံုစားပြဲ သြားတာ၊ ဧည့္ခံပြဲ အစရွိတာေတြကိုလည္း လူမႈေရးအရ သြားလာေနရေတာ့ အဲဒါေတြအတြက္ ၀တ္ဖို႔ စားဖို႔ကိုလည္း အေရးတစ္ႀကီး ျပင္ဆင္ရပါေသးတယ္။ ကၽြန္မ သတိထားမိသေလာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာသာမက၊ ကမၻာေပၚမွာပါ ေနာက္ပိုင္း ပြဲတက္ဖက္ရွင္ေတြဟာ ဂါ၀န္ေတြပဲ ျဖစ္လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မလည္း ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ဂါ၀န္ေလးေတြ အ၀တ္အစားေလးေတြ ေတြ႔ရင္ ငါလည္း ပြဲတက္ရင္ ဒီလို၀တ္သြားမယ္လို႔ စိတ္ကူးမိဖူးပါရဲ့။ ဒီဇိုင္းေတြကမိုက္၊ cutting ေတြကလွ၊ အဲ ေစ်းကလည္း မိုက္မွမိုက္ ပါပဲ။ ခု ေဖာ္ျပထားတဲ့ ပံုေလးေတြကေတာ့ ကၽြန္မ ႏွစ္သက္မိတဲ့ စတိုင္လ္ေလးေတြကို ေဖာ္ျပထားတာပါ။ လူတစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္....
Stylish Evening Dress
မိန္းမ တစ္ေယာက္ရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ သူဟာ သူ႔ရဲ့ အလွအပ အတြက္ တစ္ေန႔မွာ အနည္းဆံုး နာရီ၀က္ကေန သံုး၊ ေလး နာရီေလာက္ထိ အခ်ိန္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ (တစ္ထိုင္တည္း အခ်ိန္ၾကာၾကာ အလွျပင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာ မွန္ၾကည့္တာ၊ ေခါင္းၿဖီးတာ စတာေတြကိုလည္း အလွျပင္တာလို႔ မွတ္ယူပါတယ္)။ ဒီဘက္ေခတ္က မိန္းကေလးေတြကေတာ့ အလွအပထက္ စတိုင္လ္ကို အသားေပး ျပင္ဆင္လာၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စတိုင္လ္ရွိမွ စတားျဖစ္မယ္ ဆိုသလိုေပါ့ရွင္။ ဒီဘက္ေခတ္က အမ်ိဳးသမီး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြ၊ ေမာ္ဒယ္လ္ အစရွိသူေတြဟာလည္း လွဖို႔ထက္ စတိုင္လ္က်ဖို႔ကို ပိုဦးစားေပး ျပင္ဆင္လာ ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ေတြအတြက္ ပြဲတက္ဖက္ရွင္ ဆိုတာလည္း အေရးႀကီးလို႔ လာျပန္ပါတယ္။ ဒင္နာသြားတာ၊ မိတ္ဆံုစားပြဲ သြားတာ၊ ဧည့္ခံပြဲ အစရွိတာေတြကိုလည္း လူမႈေရးအရ သြားလာေနရေတာ့ အဲဒါေတြအတြက္ ၀တ္ဖို႔ စားဖို႔ကိုလည္း အေရးတစ္ႀကီး ျပင္ဆင္ရပါေသးတယ္။ ကၽြန္မ သတိထားမိသေလာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာသာမက၊ ကမၻာေပၚမွာပါ ေနာက္ပိုင္း ပြဲတက္ဖက္ရွင္ေတြဟာ ဂါ၀န္ေတြပဲ ျဖစ္လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မလည္း ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ဂါ၀န္ေလးေတြ အ၀တ္အစားေလးေတြ ေတြ႔ရင္ ငါလည္း ပြဲတက္ရင္ ဒီလို၀တ္သြားမယ္လို႔ စိတ္ကူးမိဖူးပါရဲ့။ ဒီဇိုင္းေတြကမိုက္၊ cutting ေတြကလွ၊ အဲ ေစ်းကလည္း မိုက္မွမိုက္ ပါပဲ။ ခု ေဖာ္ျပထားတဲ့ ပံုေလးေတြကေတာ့ ကၽြန္မ ႏွစ္သက္မိတဲ့ စတိုင္လ္ေလးေတြကို ေဖာ္ျပထားတာပါ။ လူတစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္....
Sunday, April 20, 2008
What Brand Executive is! (2)
မမခြန္ျမလိႈင္ ေရးခိုင္းတဲ့ ပိုစ့္ေလး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ What Brand Executive is! ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ေလးကို ကၽြန္မ ၿပီးေအာင္ မေရးပဲ တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ရပ္ထားခဲ့တာ ဖတ္ဖူးတဲ့ သူေတြ မွတ္မိၾကလိမ့္ ဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ရပ္ထားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလကလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ျပီမို႔ ကၽြန္မရဲ့ Brand Executive တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ဒုတိယ ပိုင္းေလးကို ဆက္ပါရေစ။ ပထမ ေရးတာကို ဖတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ဒီေနရာ ေလးမွာ ျပန္လည္ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။
ဒီတစ္ေခါက္ ေျပာရမွာကေတာ့ ေစ်းကြက္ထိုးေဖာက္နည္းျဖစ္တဲ့ Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီဘေလာဂ့္ကို လာဖတ္တဲ့ သူေတြထဲမွာ Marketing ကိုအထူးျပဳေနတဲ့ သူေတြလည္း ပါရင္ ပါပါလိမ့္မယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေကာ Marketing ဆိုတာကို ဘယ္လို နားလည္ပါသလဲရွင္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ Marketing ကို selling နဲ႔ မွားယြင္းယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ ပစၥည္းေရာင္တာေပါ့။ ေရာင္းတယ္ဆိုတာ ပစၥည္းရွိမွ ေရာင္းလို႔ရတာပါ။ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ပစၥည္း မရွိခင္ကတည္းက Brand တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာ၊ customer value တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာေတြ အျပင္၊ ေၾကာ္ျငာျခင္းနဲ႔လည္း အနည္းငယ္ သက္ဆိုင္ေနပါေသးတယ္။ Marketing Guru တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Phillip Kotler ရဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆို ခ်က္ကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္....
"Marketing is the set of human activities directed at facilitating and consummating exchanges."
- Philip Kotler ("Marketing Management")
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒါမ်ိဳးေျပာၾကပါတယ္...
Marketing is a societal process which discerns consumers' wants, focusing on a product or service to fulfill those wants, attempting to move the consumers toward the products or services offered.
ေနာက္ ပညာရွင္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဖြင့္ဆိုၾကတာကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မ ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာသလိုေပါ့။ ကိုယ္နားလည္တာကို ကိုယ္ေျပာ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ္နာမည္ၾကီး ေအာင္ျမင္လာတဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ့ အပလာ စကားေတြေတာင္ သမိုင္းတြင္လိမ့္မယ္တဲ့။ ကဲ ရွင္တို႔ေရာ Marketing ကို ဘယ္လိုမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆို ခ်င္ၾကပါေသးလဲ..... ???
ဒါကေတာ့ ၾကံဳတုန္းေလး Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။ တစ္ကယ္တမ္းသာ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ Marketing ဆိုတာ သိမ္ေမြ႔နက္နဲ႔ျပီး ခက္ခဲတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုမို႔လို႔ ပုိစ့္ေလးတစ္ခု တင္႐ံုေလာက္နဲ႔တင္ မလံုေလာက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မလုပ္ခဲ့ရတဲ့ Marketing ပိုင္းကေတာ့ နည္းပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Brand က Hair Product တစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီဟာကို၀ယ္ႏိုင္မယ့္၊ ဒီဟာကို ေရာင္းခ်င္မယ့္ သူေတြဆီ အဓိက သြားရပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ နာမည္ရၿပီးသား Hair Products ေတြလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ႐ွိေနၿပီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပစၥည္းသစ္တစ္ခုကို ထိုးေဖာက္ရတာ ေနာက္ကေန ေၾကာ္ျငာအား မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အေတာ္ေလးကို ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥရပ္တစ္လု ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကက်ေတာ့ Advertising Budget အလြန္နည္းပါးတာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ေၾကာ္ျငာ မ်ားမ်ား မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ customer ေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႔ႏိုင္မယ့္ ေနရာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Beauty Salon ေတြ၊ ကိုထိုက္ (Smile) တို႔လို နာမည္ၾကီး Hair Stylist ေတြရဲ့ အကူအညီကို ရယူရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ႐ွိေနျပန္ပါတယ္။ London မွာရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Head Quarter က ခ်မွတ္ေပးထားတာက TONI&GUY သည္ သူမ်ား ဆလြန္းေအာက္ကို မ၀င္ရပါဘူး။ Supermarket ေတြမွာပဲ ေရာင္းရမယ္ဆိုတဲ့ rules and regulations ေတြ သတ္မွတ္ထားေတာ့ ကၽြန္မ အေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအားကလည္း မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ World No.1 Hair Product တစ္ခု ျမန္မာျပည္မွာ မေပါက္ႏိုင္တာဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာဟာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။
အဲဒီေတာ့ ဒီ ပစၥည္းကို Marketing လုပ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ႐ွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ၊ ပ်ားလဲစြဲသာတဲ့ နည္းလမ္းမ်ိဳး ႐ွာရပါတယ္။ ဆလြန္းက လူေတြကိုလည္း ေရာင္းခ်င္တယ္၊ ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ store ေတြကိုလည္း လာေရာက္၀ယ္ယူ ေစခ်င္တယ္၊ Head Quarter ရဲ့ စည္းကမ္းေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီေစခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ Beauty Salon ေတြမွာ Discount Card ေတြ ေပးတာမ်ိဳး၊ နာမည္ၾကီး Stylist ေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ပစၥည္းကို စပြန္စာေပးသံုးျပီး သူတို႔ကမွ တစ္ဆင့္ customer ေတြကို ညႊန္ေပးခိုင္းတာမ်ိဳး စတာေတြကို လုပ္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူေတြရဲ့ ဆိုက္ကို ကလည္းတစ္မ်ိဳးရွင့္။ Color Cosmetic လိုမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ လိမ္းလိုက္ရင္ လွေနတာကို ခ်က္ခ်င္းျမင္ရတယ္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္လိုမ်ိဳး product ကက်ေတာ့ တစ္ခါေလွ်ာ္ရံုနဲ႔ ဆံပင္က ခ်က္ခ်င္း လွလာတတ္ၾကတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ သူတို႔ကို trust ႐ွိေအာင္ လုပ္ရတာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ Branded Product ပီပီ ေစ်းကလည္းၾကီးေသးေတာ့ စမ္းသံုးၾကည့္မယ္ ဆိုတဲ့ သူမ်ိဳးကေတာ့ ႐ွားပါတယ္ရွင္။
ဒီမွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ TVC ေတြ၊ မင္းသား မင္းသမီးေတြရဲ့ ေထာက္ခံေျပာဆိုမႈေတြ၊ Hair Stylist ေတြရဲ့ လမ္းညႊန္မႈေတြ အျပင္ ေစ်းသက္သက္ သာသာနဲ႔ လူတိုင္း တတ္ႏိုင္ၾကတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဒါေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ Promotion ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္၊ တစ္ျခား ေနရာေတြမွာ X-Stand ေတြေထာင္၊ email marketing လုပ္နဲ႔ ေၾကာ္ျငာ Budget မရွိတဲ့ၾကားက ကိုယ့္ပစၥည္းကို လူသိေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ TONI&GUY မွ TONI&GUY ဆိုျပီး ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကို က်ေတာ့လည္း အာေပါက္ေအာင္ ေျပာစရာမလိုပဲ ေရာင္းလိုက္ရတာမ်ိဳးေတြ ႐ွိတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ျခားသူေတြကို က်ေတာ့ ႐ွန္ပူေလး တစ္ပုလင္း ေရာင္းရဖို႔ အေရး မနည္းကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုရတယ္ အမေရလို႔ ကၽြန္မရဲ့ sales girls ေတြ ညည္းေနၾကတာလည္း ႐ွိပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာ အေျပာေလး ခ်ိဳ႐ံု၊ စကားေလး ၾကြယ္႐ံုနဲ႔ လုပ္လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ customer တစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ့ brand အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈ တစ္ခု ရ႐ွိလာေအာင္၊ ေရာင္းအားလည္း တက္ေအာင္၊ brand တစ္ခု ေစ်းကြက္အလယ္မွာ နာမည္ရလာေအာင္ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပစၥည္းမေရာက္ခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ထားရတဲ့ နည္းပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ Advertisng နဲ႔ Branding အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္လက္ေရးသား ေပးပါအံုးမယ္ရွင္။
ဒီတစ္ေခါက္ ေျပာရမွာကေတာ့ ေစ်းကြက္ထိုးေဖာက္နည္းျဖစ္တဲ့ Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီဘေလာဂ့္ကို လာဖတ္တဲ့ သူေတြထဲမွာ Marketing ကိုအထူးျပဳေနတဲ့ သူေတြလည္း ပါရင္ ပါပါလိမ့္မယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေကာ Marketing ဆိုတာကို ဘယ္လို နားလည္ပါသလဲရွင္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ Marketing ကို selling နဲ႔ မွားယြင္းယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ ပစၥည္းေရာင္တာေပါ့။ ေရာင္းတယ္ဆိုတာ ပစၥည္းရွိမွ ေရာင္းလို႔ရတာပါ။ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ပစၥည္း မရွိခင္ကတည္းက Brand တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာ၊ customer value တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာေတြ အျပင္၊ ေၾကာ္ျငာျခင္းနဲ႔လည္း အနည္းငယ္ သက္ဆိုင္ေနပါေသးတယ္။ Marketing Guru တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Phillip Kotler ရဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆို ခ်က္ကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္....
"Marketing is the set of human activities directed at facilitating and consummating exchanges."
- Philip Kotler ("Marketing Management")
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒါမ်ိဳးေျပာၾကပါတယ္...
Marketing is a societal process which discerns consumers' wants, focusing on a product or service to fulfill those wants, attempting to move the consumers toward the products or services offered.
ေနာက္ ပညာရွင္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဖြင့္ဆိုၾကတာကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မ ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာသလိုေပါ့။ ကိုယ္နားလည္တာကို ကိုယ္ေျပာ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ္နာမည္ၾကီး ေအာင္ျမင္လာတဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ့ အပလာ စကားေတြေတာင္ သမိုင္းတြင္လိမ့္မယ္တဲ့။ ကဲ ရွင္တို႔ေရာ Marketing ကို ဘယ္လိုမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆို ခ်င္ၾကပါေသးလဲ..... ???
ဒါကေတာ့ ၾကံဳတုန္းေလး Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။ တစ္ကယ္တမ္းသာ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ Marketing ဆိုတာ သိမ္ေမြ႔နက္နဲ႔ျပီး ခက္ခဲတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုမို႔လို႔ ပုိစ့္ေလးတစ္ခု တင္႐ံုေလာက္နဲ႔တင္ မလံုေလာက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မလုပ္ခဲ့ရတဲ့ Marketing ပိုင္းကေတာ့ နည္းပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Brand က Hair Product တစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီဟာကို၀ယ္ႏိုင္မယ့္၊ ဒီဟာကို ေရာင္းခ်င္မယ့္ သူေတြဆီ အဓိက သြားရပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ နာမည္ရၿပီးသား Hair Products ေတြလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ႐ွိေနၿပီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပစၥည္းသစ္တစ္ခုကို ထိုးေဖာက္ရတာ ေနာက္ကေန ေၾကာ္ျငာအား မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အေတာ္ေလးကို ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥရပ္တစ္လု ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကက်ေတာ့ Advertising Budget အလြန္နည္းပါးတာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ေၾကာ္ျငာ မ်ားမ်ား မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ customer ေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႔ႏိုင္မယ့္ ေနရာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Beauty Salon ေတြ၊ ကိုထိုက္ (Smile) တို႔လို နာမည္ၾကီး Hair Stylist ေတြရဲ့ အကူအညီကို ရယူရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ႐ွိေနျပန္ပါတယ္။ London မွာရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Head Quarter က ခ်မွတ္ေပးထားတာက TONI&GUY သည္ သူမ်ား ဆလြန္းေအာက္ကို မ၀င္ရပါဘူး။ Supermarket ေတြမွာပဲ ေရာင္းရမယ္ဆိုတဲ့ rules and regulations ေတြ သတ္မွတ္ထားေတာ့ ကၽြန္မ အေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအားကလည္း မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ World No.1 Hair Product တစ္ခု ျမန္မာျပည္မွာ မေပါက္ႏိုင္တာဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာဟာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။
အဲဒီေတာ့ ဒီ ပစၥည္းကို Marketing လုပ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ႐ွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ၊ ပ်ားလဲစြဲသာတဲ့ နည္းလမ္းမ်ိဳး ႐ွာရပါတယ္။ ဆလြန္းက လူေတြကိုလည္း ေရာင္းခ်င္တယ္၊ ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ store ေတြကိုလည္း လာေရာက္၀ယ္ယူ ေစခ်င္တယ္၊ Head Quarter ရဲ့ စည္းကမ္းေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီေစခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ Beauty Salon ေတြမွာ Discount Card ေတြ ေပးတာမ်ိဳး၊ နာမည္ၾကီး Stylist ေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ပစၥည္းကို စပြန္စာေပးသံုးျပီး သူတို႔ကမွ တစ္ဆင့္ customer ေတြကို ညႊန္ေပးခိုင္းတာမ်ိဳး စတာေတြကို လုပ္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူေတြရဲ့ ဆိုက္ကို ကလည္းတစ္မ်ိဳးရွင့္။ Color Cosmetic လိုမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ လိမ္းလိုက္ရင္ လွေနတာကို ခ်က္ခ်င္းျမင္ရတယ္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္လိုမ်ိဳး product ကက်ေတာ့ တစ္ခါေလွ်ာ္ရံုနဲ႔ ဆံပင္က ခ်က္ခ်င္း လွလာတတ္ၾကတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ သူတို႔ကို trust ႐ွိေအာင္ လုပ္ရတာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ Branded Product ပီပီ ေစ်းကလည္းၾကီးေသးေတာ့ စမ္းသံုးၾကည့္မယ္ ဆိုတဲ့ သူမ်ိဳးကေတာ့ ႐ွားပါတယ္ရွင္။
ဒီမွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ TVC ေတြ၊ မင္းသား မင္းသမီးေတြရဲ့ ေထာက္ခံေျပာဆိုမႈေတြ၊ Hair Stylist ေတြရဲ့ လမ္းညႊန္မႈေတြ အျပင္ ေစ်းသက္သက္ သာသာနဲ႔ လူတိုင္း တတ္ႏိုင္ၾကတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဒါေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ Promotion ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္၊ တစ္ျခား ေနရာေတြမွာ X-Stand ေတြေထာင္၊ email marketing လုပ္နဲ႔ ေၾကာ္ျငာ Budget မရွိတဲ့ၾကားက ကိုယ့္ပစၥည္းကို လူသိေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ TONI&GUY မွ TONI&GUY ဆိုျပီး ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကို က်ေတာ့လည္း အာေပါက္ေအာင္ ေျပာစရာမလိုပဲ ေရာင္းလိုက္ရတာမ်ိဳးေတြ ႐ွိတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ျခားသူေတြကို က်ေတာ့ ႐ွန္ပူေလး တစ္ပုလင္း ေရာင္းရဖို႔ အေရး မနည္းကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုရတယ္ အမေရလို႔ ကၽြန္မရဲ့ sales girls ေတြ ညည္းေနၾကတာလည္း ႐ွိပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာ အေျပာေလး ခ်ိဳ႐ံု၊ စကားေလး ၾကြယ္႐ံုနဲ႔ လုပ္လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ customer တစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ့ brand အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈ တစ္ခု ရ႐ွိလာေအာင္၊ ေရာင္းအားလည္း တက္ေအာင္၊ brand တစ္ခု ေစ်းကြက္အလယ္မွာ နာမည္ရလာေအာင္ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပစၥည္းမေရာက္ခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ထားရတဲ့ နည္းပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ Advertisng နဲ႔ Branding အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္လက္ေရးသား ေပးပါအံုးမယ္ရွင္။
What Brand Executive is! (2)
မမခြန္ျမလိႈင္ ေရးခိုင္းတဲ့ ပိုစ့္ေလး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ What Brand Executive is! ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ေလးကို ကၽြန္မ ၿပီးေအာင္ မေရးပဲ တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ရပ္ထားခဲ့တာ ဖတ္ဖူးတဲ့ သူေတြ မွတ္မိၾကလိမ့္ ဦးမယ္ထင္ပါတယ္။ ရပ္ထားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလကလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ျပီမို႔ ကၽြန္မရဲ့ Brand Executive တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ဒုတိယ ပိုင္းေလးကို ဆက္ပါရေစ။ ပထမ ေရးတာကို ဖတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ဒီေနရာ ေလးမွာ ျပန္လည္ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။
ဒီတစ္ေခါက္ ေျပာရမွာကေတာ့ ေစ်းကြက္ထိုးေဖာက္နည္းျဖစ္တဲ့ Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီဘေလာဂ့္ကို လာဖတ္တဲ့ သူေတြထဲမွာ Marketing ကိုအထူးျပဳေနတဲ့ သူေတြလည္း ပါရင္ ပါပါလိမ့္မယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေကာ Marketing ဆိုတာကို ဘယ္လို နားလည္ပါသလဲရွင္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ Marketing ကို selling နဲ႔ မွားယြင္းယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ ပစၥည္းေရာင္တာေပါ့။ ေရာင္းတယ္ဆိုတာ ပစၥည္းရွိမွ ေရာင္းလို႔ရတာပါ။ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ပစၥည္း မရွိခင္ကတည္းက Brand တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာ၊ customer value တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာေတြ အျပင္၊ ေၾကာ္ျငာျခင္းနဲ႔လည္း အနည္းငယ္ သက္ဆိုင္ေနပါေသးတယ္။ Marketing Guru တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Phillip Kotler ရဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆို ခ်က္ကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္....
"Marketing is the set of human activities directed at facilitating and consummating exchanges."
- Philip Kotler ("Marketing Management")
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒါမ်ိဳးေျပာၾကပါတယ္...
Marketing is a societal process which discerns consumers' wants, focusing on a product or service to fulfill those wants, attempting to move the consumers toward the products or services offered.
ေနာက္ ပညာရွင္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဖြင့္ဆိုၾကတာကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မ ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာသလိုေပါ့။ ကိုယ္နားလည္တာကို ကိုယ္ေျပာ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ္နာမည္ၾကီး ေအာင္ျမင္လာတဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ့ အပလာ စကားေတြေတာင္ သမိုင္းတြင္လိမ့္မယ္တဲ့။ ကဲ ရွင္တို႔ေရာ Marketing ကို ဘယ္လိုမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆို ခ်င္ၾကပါေသးလဲ..... ???
ဒါကေတာ့ ၾကံဳတုန္းေလး Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။ တစ္ကယ္တမ္းသာ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ Marketing ဆိုတာ သိမ္ေမြ႔နက္နဲ႔ျပီး ခက္ခဲတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုမို႔လို႔ ပုိစ့္ေလးတစ္ခု တင္႐ံုေလာက္နဲ႔တင္ မလံုေလာက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မလုပ္ခဲ့ရတဲ့ Marketing ပိုင္းကေတာ့ နည္းပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Brand က Hair Product တစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီဟာကို၀ယ္ႏိုင္မယ့္၊ ဒီဟာကို ေရာင္းခ်င္မယ့္ သူေတြဆီ အဓိက သြားရပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ နာမည္ရၿပီးသား Hair Products ေတြလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ႐ွိေနၿပီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပစၥည္းသစ္တစ္ခုကို ထိုးေဖာက္ရတာ ေနာက္ကေန ေၾကာ္ျငာအား မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အေတာ္ေလးကို ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥရပ္တစ္လု ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကက်ေတာ့ Advertising Budget အလြန္နည္းပါးတာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ေၾကာ္ျငာ မ်ားမ်ား မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ customer ေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႔ႏိုင္မယ့္ ေနရာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Beauty Salon ေတြ၊ ကိုထိုက္ (Smile) တို႔လို နာမည္ၾကီး Hair Stylist ေတြရဲ့ အကူအညီကို ရယူရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ႐ွိေနျပန္ပါတယ္။ London မွာရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Head Quarter က ခ်မွတ္ေပးထားတာက TONI&GUY သည္ သူမ်ား ဆလြန္းေအာက္ကို မ၀င္ရပါဘူး။ Supermarket ေတြမွာပဲ ေရာင္းရမယ္ဆိုတဲ့ rules and regulations ေတြ သတ္မွတ္ထားေတာ့ ကၽြန္မ အေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအားကလည္း မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ World No.1 Hair Product တစ္ခု ျမန္မာျပည္မွာ မေပါက္ႏိုင္တာဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာဟာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။
အဲဒီေတာ့ ဒီ ပစၥည္းကို Marketing လုပ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ႐ွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ၊ ပ်ားလဲစြဲသာတဲ့ နည္းလမ္းမ်ိဳး ႐ွာရပါတယ္။ ဆလြန္းက လူေတြကိုလည္း ေရာင္းခ်င္တယ္၊ ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ store ေတြကိုလည္း လာေရာက္၀ယ္ယူ ေစခ်င္တယ္၊ Head Quarter ရဲ့ စည္းကမ္းေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီေစခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ Beauty Salon ေတြမွာ Discount Card ေတြ ေပးတာမ်ိဳး၊ နာမည္ၾကီး Stylist ေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ပစၥည္းကို စပြန္စာေပးသံုးျပီး သူတို႔ကမွ တစ္ဆင့္ customer ေတြကို ညႊန္ေပးခိုင္းတာမ်ိဳး စတာေတြကို လုပ္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူေတြရဲ့ ဆိုက္ကို ကလည္းတစ္မ်ိဳးရွင့္။ Color Cosmetic လိုမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ လိမ္းလိုက္ရင္ လွေနတာကို ခ်က္ခ်င္းျမင္ရတယ္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္လိုမ်ိဳး product ကက်ေတာ့ တစ္ခါေလွ်ာ္ရံုနဲ႔ ဆံပင္က ခ်က္ခ်င္း လွလာတတ္ၾကတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ သူတို႔ကို trust ႐ွိေအာင္ လုပ္ရတာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ Branded Product ပီပီ ေစ်းကလည္းၾကီးေသးေတာ့ စမ္းသံုးၾကည့္မယ္ ဆိုတဲ့ သူမ်ိဳးကေတာ့ ႐ွားပါတယ္ရွင္။
ဒီမွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ TVC ေတြ၊ မင္းသား မင္းသမီးေတြရဲ့ ေထာက္ခံေျပာဆိုမႈေတြ၊ Hair Stylist ေတြရဲ့ လမ္းညႊန္မႈေတြ အျပင္ ေစ်းသက္သက္ သာသာနဲ႔ လူတိုင္း တတ္ႏိုင္ၾကတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဒါေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ Promotion ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္၊ တစ္ျခား ေနရာေတြမွာ X-Stand ေတြေထာင္၊ email marketing လုပ္နဲ႔ ေၾကာ္ျငာ Budget မရွိတဲ့ၾကားက ကိုယ့္ပစၥည္းကို လူသိေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ TONI&GUY မွ TONI&GUY ဆိုျပီး ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကို က်ေတာ့လည္း အာေပါက္ေအာင္ ေျပာစရာမလိုပဲ ေရာင္းလိုက္ရတာမ်ိဳးေတြ ႐ွိတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ျခားသူေတြကို က်ေတာ့ ႐ွန္ပူေလး တစ္ပုလင္း ေရာင္းရဖို႔ အေရး မနည္းကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုရတယ္ အမေရလို႔ ကၽြန္မရဲ့ sales girls ေတြ ညည္းေနၾကတာလည္း ႐ွိပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာ အေျပာေလး ခ်ိဳ႐ံု၊ စကားေလး ၾကြယ္႐ံုနဲ႔ လုပ္လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ customer တစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ့ brand အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈ တစ္ခု ရ႐ွိလာေအာင္၊ ေရာင္းအားလည္း တက္ေအာင္၊ brand တစ္ခု ေစ်းကြက္အလယ္မွာ နာမည္ရလာေအာင္ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပစၥည္းမေရာက္ခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ထားရတဲ့ နည္းပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ Advertisng နဲ႔ Branding အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္လက္ေရးသား ေပးပါအံုးမယ္ရွင္။
ဒီတစ္ေခါက္ ေျပာရမွာကေတာ့ ေစ်းကြက္ထိုးေဖာက္နည္းျဖစ္တဲ့ Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီဘေလာဂ့္ကို လာဖတ္တဲ့ သူေတြထဲမွာ Marketing ကိုအထူးျပဳေနတဲ့ သူေတြလည္း ပါရင္ ပါပါလိမ့္မယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေကာ Marketing ဆိုတာကို ဘယ္လို နားလည္ပါသလဲရွင္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ Marketing ကို selling နဲ႔ မွားယြင္းယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ ပစၥည္းေရာင္တာေပါ့။ ေရာင္းတယ္ဆိုတာ ပစၥည္းရွိမွ ေရာင္းလို႔ရတာပါ။ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ပစၥည္း မရွိခင္ကတည္းက Brand တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာ၊ customer value တစ္ခုကို တည္ေဆာက္တာေတြ အျပင္၊ ေၾကာ္ျငာျခင္းနဲ႔လည္း အနည္းငယ္ သက္ဆိုင္ေနပါေသးတယ္။ Marketing Guru တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Phillip Kotler ရဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆို ခ်က္ကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္....
"Marketing is the set of human activities directed at facilitating and consummating exchanges."
- Philip Kotler ("Marketing Management")
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒါမ်ိဳးေျပာၾကပါတယ္...
Marketing is a societal process which discerns consumers' wants, focusing on a product or service to fulfill those wants, attempting to move the consumers toward the products or services offered.
ေနာက္ ပညာရွင္ေတြလည္း အမ်ားၾကီး ဖြင့္ဆိုၾကတာကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မ ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာသလိုေပါ့။ ကိုယ္နားလည္တာကို ကိုယ္ေျပာ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ္နာမည္ၾကီး ေအာင္ျမင္လာတဲ့အခါ ကိုယ့္ရဲ့ အပလာ စကားေတြေတာင္ သမိုင္းတြင္လိမ့္မယ္တဲ့။ ကဲ ရွင္တို႔ေရာ Marketing ကို ဘယ္လိုမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆို ခ်င္ၾကပါေသးလဲ..... ???
ဒါကေတာ့ ၾကံဳတုန္းေလး Marketing အေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ။ တစ္ကယ္တမ္းသာ ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ Marketing ဆိုတာ သိမ္ေမြ႔နက္နဲ႔ျပီး ခက္ခဲတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုမို႔လို႔ ပုိစ့္ေလးတစ္ခု တင္႐ံုေလာက္နဲ႔တင္ မလံုေလာက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မလုပ္ခဲ့ရတဲ့ Marketing ပိုင္းကေတာ့ နည္းပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Brand က Hair Product တစ္ခု ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီဟာကို၀ယ္ႏိုင္မယ့္၊ ဒီဟာကို ေရာင္းခ်င္မယ့္ သူေတြဆီ အဓိက သြားရပါတယ္။ ေစ်းကြက္မွာ နာမည္ရၿပီးသား Hair Products ေတြလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ႐ွိေနၿပီး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပစၥည္းသစ္တစ္ခုကို ထိုးေဖာက္ရတာ ေနာက္ကေန ေၾကာ္ျငာအား မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အေတာ္ေလးကို ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥရပ္တစ္လု ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကက်ေတာ့ Advertising Budget အလြန္နည္းပါးတာေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ ေၾကာ္ျငာ မ်ားမ်ား မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ customer ေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႔ႏိုင္မယ့္ ေနရာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Beauty Salon ေတြ၊ ကိုထိုက္ (Smile) တို႔လို နာမည္ၾကီး Hair Stylist ေတြရဲ့ အကူအညီကို ရယူရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း အခက္အခဲေတြ ႐ွိေနျပန္ပါတယ္။ London မွာရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ Head Quarter က ခ်မွတ္ေပးထားတာက TONI&GUY သည္ သူမ်ား ဆလြန္းေအာက္ကို မ၀င္ရပါဘူး။ Supermarket ေတြမွာပဲ ေရာင္းရမယ္ဆိုတဲ့ rules and regulations ေတြ သတ္မွတ္ထားေတာ့ ကၽြန္မ အေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအားကလည္း မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ World No.1 Hair Product တစ္ခု ျမန္မာျပည္မွာ မေပါက္ႏိုင္တာဟာ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာဟာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။
အဲဒီေတာ့ ဒီ ပစၥည္းကို Marketing လုပ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ႐ွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ၊ ပ်ားလဲစြဲသာတဲ့ နည္းလမ္းမ်ိဳး ႐ွာရပါတယ္။ ဆလြန္းက လူေတြကိုလည္း ေရာင္းခ်င္တယ္၊ ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ store ေတြကိုလည္း လာေရာက္၀ယ္ယူ ေစခ်င္တယ္၊ Head Quarter ရဲ့ စည္းကမ္းေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီေစခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ Beauty Salon ေတြမွာ Discount Card ေတြ ေပးတာမ်ိဳး၊ နာမည္ၾကီး Stylist ေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ပစၥည္းကို စပြန္စာေပးသံုးျပီး သူတို႔ကမွ တစ္ဆင့္ customer ေတြကို ညႊန္ေပးခိုင္းတာမ်ိဳး စတာေတြကို လုပ္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူေတြရဲ့ ဆိုက္ကို ကလည္းတစ္မ်ိဳးရွင့္။ Color Cosmetic လိုမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ လိမ္းလိုက္ရင္ လွေနတာကို ခ်က္ခ်င္းျမင္ရတယ္။ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္လိုမ်ိဳး product ကက်ေတာ့ တစ္ခါေလွ်ာ္ရံုနဲ႔ ဆံပင္က ခ်က္ခ်င္း လွလာတတ္ၾကတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ သူတို႔ကို trust ႐ွိေအာင္ လုပ္ရတာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ Branded Product ပီပီ ေစ်းကလည္းၾကီးေသးေတာ့ စမ္းသံုးၾကည့္မယ္ ဆိုတဲ့ သူမ်ိဳးကေတာ့ ႐ွားပါတယ္ရွင္။
ဒီမွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ TVC ေတြ၊ မင္းသား မင္းသမီးေတြရဲ့ ေထာက္ခံေျပာဆိုမႈေတြ၊ Hair Stylist ေတြရဲ့ လမ္းညႊန္မႈေတြ အျပင္ ေစ်းသက္သက္ သာသာနဲ႔ လူတိုင္း တတ္ႏိုင္ၾကတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ဒါေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ Promotion ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္၊ တစ္ျခား ေနရာေတြမွာ X-Stand ေတြေထာင္၊ email marketing လုပ္နဲ႔ ေၾကာ္ျငာ Budget မရွိတဲ့ၾကားက ကိုယ့္ပစၥည္းကို လူသိေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ TONI&GUY မွ TONI&GUY ဆိုျပီး ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကို က်ေတာ့လည္း အာေပါက္ေအာင္ ေျပာစရာမလိုပဲ ေရာင္းလိုက္ရတာမ်ိဳးေတြ ႐ွိတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ျခားသူေတြကို က်ေတာ့ ႐ွန္ပူေလး တစ္ပုလင္း ေရာင္းရဖို႔ အေရး မနည္းကို တိုက္တြန္းေျပာဆိုရတယ္ အမေရလို႔ ကၽြန္မရဲ့ sales girls ေတြ ညည္းေနၾကတာလည္း ႐ွိပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ Marketing လုပ္တယ္ဆိုတာ အေျပာေလး ခ်ိဳ႐ံု၊ စကားေလး ၾကြယ္႐ံုနဲ႔ လုပ္လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ customer တစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ရဲ့ brand အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈ တစ္ခု ရ႐ွိလာေအာင္၊ ေရာင္းအားလည္း တက္ေအာင္၊ brand တစ္ခု ေစ်းကြက္အလယ္မွာ နာမည္ရလာေအာင္ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပစၥည္းမေရာက္ခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ထားရတဲ့ နည္းပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ Advertisng နဲ႔ Branding အေၾကာင္းကိုလည္း ဆက္လက္ေရးသား ေပးပါအံုးမယ္ရွင္။
Saturday, April 19, 2008
Thanlwin Magazine is Back Online!!
သံလြင္မဂၢဇင္း အတြဲ (2)၊ အမွတ္ (1) ထြက္ေပၚလာပါၿပီ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သတင္းေကာင္းေလး ပါးလိုက္ပါရေစ။ သံလြင္ကို ခ်စ္တဲ့၊ သံလြင္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ သံလြင္ရဲ့ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ေတြ အတြက္၊ သံလြင္ရဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကလည္း အားတက္သေရာ ႀကိဳးစား ဖန္တီး ေပးထားၾကပါတယ္ရွင္။ စာဖတ္သူေတြ အႀကိဳက္ေတြ႔ေစမယ္ ကာတြန္း၊ အက္ေဆး၊ အင္တာဗ်ဴး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳေတြ အျပင္ တစ္ျခား ပါေနက် က႑ေလးေတြနဲ႔ ေ၀ေ၀ ဆာဆာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဒီမဂၢဇင္းကို
သံလြင္အိပ္မက္ မွာ သြားေရာက္ ဖတ္႐ႈၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ ရွင္!!!!
သံလြင္အိပ္မက္ မွာ သြားေရာက္ ဖတ္႐ႈၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ ရွင္!!!!
Thanlwin Magazine is Back Online!!
သံလြင္မဂၢဇင္း အတြဲ (2)၊ အမွတ္ (1) ထြက္ေပၚလာပါၿပီ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သတင္းေကာင္းေလး ပါးလိုက္ပါရေစ။ သံလြင္ကို ခ်စ္တဲ့၊ သံလြင္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ သံလြင္ရဲ့ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ေတြ အတြက္၊ သံလြင္ရဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကလည္း အားတက္သေရာ ႀကိဳးစား ဖန္တီး ေပးထားၾကပါတယ္ရွင္။ စာဖတ္သူေတြ အႀကိဳက္ေတြ႔ေစမယ္ ကာတြန္း၊ အက္ေဆး၊ အင္တာဗ်ဴး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳေတြ အျပင္ တစ္ျခား ပါေနက် က႑ေလးေတြနဲ႔ ေ၀ေ၀ ဆာဆာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဒီမဂၢဇင္းကို
သံလြင္အိပ္မက္ မွာ သြားေရာက္ ဖတ္႐ႈၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ ရွင္!!!!
သံလြင္အိပ္မက္ မွာ သြားေရာက္ ဖတ္႐ႈၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ ရွင္!!!!
Thursday, April 17, 2008
Online Advertising
အိုင္တီေခတ္ရယ္လို႔ ေရပန္းစားလာတဲ့အခ်ိန္၊ အင္တာနက္ေတြ ေဖာေဖာသီသီ သံုးလာၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ Internet Marketing ဆိုတာဟာလည္း ေခတ္သစ္ စီးပြားေရးေလာကမွာ ခ်က္ခ်င္းၾကီးဆိုသလို ေခတ္စားလာခဲ့တဲ့ ေစ်းကြက္ ထိုးေဖာက္နည္း တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ေ၀းေ၀း မၾကည့္ပါနဲ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ blogger ေတြေတာင္ Google Ad sense လိုဟာမ်ိဳးေတြကို side bar မွာ ထည့္ထား တတ္ၾကေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္ website ကို ၀င္၀င္ အဲဒါနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ေနတဲ့ ေၾကာ္ျငာေလးေတြကိုေတာ့ တစ္ခုစ ႏွစ္ခုစ ဆိုသလို ေတြ႔ေနရတတ္ပါတယ္။ proxy ဆိုဒ္ေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေၾကာ္ျငာေတြ မ်ားမွ မ်ားေပါ့။
ဒီလို Internet Marketing လုပ္ၾကတာဟာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ တြက္ေခ်ကိုက္သလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ လက္ခံရရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မလိုလားအပ္တဲ့၊ ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရတဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဆိုရင္ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ အရာေတြကို ေယာင္လို႔ေတာင္ ကလစ္ မႏွိပ္ၾကေတာ့ ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ အခ်က္ေတာ့ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ email marketing လုပ္တာ ဆဲတဲ့စာေတြ၊ ေဒါသတစ္ၾကီး ျပန္လာတဲ့ reply ေတြကို လက္ခံရ႐ွိပါေသးတယ္။
ကဲ.. ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနမွာေတာင္ အင္တာနက္ ေပၚမွာ ေၾကာ္ျငာေတြ အားေကာင္းတာတာ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလည္း ဒါကို မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ့္ Advertising တစ္ခု အေနနဲ႔ လက္ခံ က်င့္သံုးလာၾကတာဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲရွင္။ သူ႔မွာလည္း ေကာင္းကြက္ေလးေတြ ရွိေနလို႔ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ Marketing ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ သူေတြ၊ Internet Marketing လုပ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ ဒါဟာ ဘယ္လို ေကာင္းက်ိဳးေတြမ်ား ရွိေနလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္။
1. Reach to you targeted customers!.. ခုေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ ကုန္ဆံုးတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အီးေမလ္း စစ္တာ၊ အင္တာနက္ၾကည့္တာ၊ ခ်က္တင္ လုပ္တာေတြဟာ blah blah ေတြေရာ၊ မျဖစ္မေနပါ သံုးေနရတဲ့ က႑တစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ TV, Video ၾကည့္တာ အစား အြန္လိုင္းကို အစားထိုး သံုးလာၾကေတာ့ ဒီလူေတြဆီကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆံုးနဲ႔ အသက္သာဆံုး နည္းလမ္းတစ္ခုကေတာ့ Online Advertising ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
2. Involve customers with your brand!.... တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ အြန္လိုင္း အသံုးျပဳေနရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ႏွစ္သစ္တဲ့ Brand တစ္ခုရဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြကို ကလစ္ေတြေခါက္ၾကည့္၊ ၾကိဳက္ရင္ အဲမွာပဲ တစ္ခါတည္း အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ျဖစ္သြားတာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ လူေတြအတြက္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာႏိုင္တာေပါ့ေလ။ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို မအားတဲ့ ၾကားက တစ္ကူးတစ္က သြား၀ယ္ ရတာထက္စာရင္ အြန္လိုင္းမွာ ၾကံဳတုန္းေလး ၀ယ္လိုက္၊ ၾကည့္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနတတ္ၾကတာေၾကာင့္ Online Ads ဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
3. Enhance the performance of your other media!... ကၽြန္မတို႔ေတြ Print Media တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာမယ္ ဆိုပါစို႔။ စစခ်င္း ဒီဇိုင္းဆြဲရမယ္။ အဲေတာ့ design charges ေတြ ရွိမယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ print media ေပၚတင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ေတာင္းတဲ့၊ သူတို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ charges တစ္ခုကို ထပ္ေပးရမယ္။ ေနာက္ထပ္ မီဒီယာ တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာခ်င္ရင္ ေနာက္ထပ္ ပိုက္ဆံထပ္ကုန္မယ္။ အြန္လိုင္းမွာသာ ေၾကာ္ျငာမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္မွာလည္း website တစ္ခု တည္ေဆာက္ျပီးသား ရွိေနရင္ ကိုယ္ေၾကာ္ျငာတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ခါတည္း လင့္ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ အက်ိဳးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ ေနာက္ျပီေတာ့ ဒီ design တစ္ခုတည္းကိုပဲ အကုန္အက် မရွိတဲ့ email marketing လုပ္လို႔ရေသးေတာ့ အက်ိဳးရွိတဲ့ ကုန္က်မႈ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
4. Achieve your marketing objective!.. ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ ခဲတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ငွက္ေတြ အမ်ားၾကီး ပစ္လို႔ရပါတယ္။ Online Advertising လုပ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာလိုက္ရံုနဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို ၾကည့္တဲ့၊ လက္ခံရ႐ွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ ပစၥည္းတစ္ခု ေပၚမွာ awareness, interest, desire, action ဆိုတာေတြကို တစ္ခါတည္း ျပဳလုပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ potential customers ေတြကိုလည္း ရ႐ွိလာႏိုင္ပါ ေသးတယ္။
5. Online is easier than ever to plan, buy and measure!.... ကိုယ့္ရဲ့ ေၾကာ္ျငာကို လူဘယ္ေလာက္ၾကည့္လဲ၊ ဒီေန႔ ကိုယ့္ website ကို လူဘယ္ေလာက္ ၀င္သြားလဲ ဆိုတာေတြဟာ တိုင္းတာရ လြယ္ကူတဲ့ အရာေတြပါ။ Print Media တစ္ခုမွာ Customer Group တစ္ခုကို Target ထားျပီး ေၾကာ္ျငာလိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ဒီ မီဒီယာကို ဘယ္သူေတြက ၾကည့္သြားလဲ၊ customer reach ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာရ ခက္ပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ အိ္ုင္တီနည္းပညာေတြနဲ႔ online advertising တစ္ခု ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္၊ လူၾကည့္မ်ားလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာ ႏိုင္တာကလည္း ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးပဲ မဟုတ္လား။
ကၽြန္မ ေရးျပ ေျပာျပခဲ့တာေတြ အျပင္ ေနာက္ထပ္ အားသာခ်က္ေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ e-commerce မထြန္းကားေသးတဲ့၊ အိုင္တီ နည္းပညာေတြ မဖြံ႔ျဖိဳးေသးတဲ့၊ အင္တာနက္ဆိုတာကို ေဖာေဖာသီသီ မသံုးႏိုင္တဲ့့ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို online ads တစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ awareness ကို ျဖစ္ေစတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္ မႈေတြကေတာ့ နည္းပါး ေနပါလိမ့္အံုးမယ္ရွင္။
ဒီလို Internet Marketing လုပ္ၾကတာဟာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ တြက္ေခ်ကိုက္သလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ လက္ခံရရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မလိုလားအပ္တဲ့၊ ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရတဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဆိုရင္ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ အရာေတြကို ေယာင္လို႔ေတာင္ ကလစ္ မႏွိပ္ၾကေတာ့ ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ အခ်က္ေတာ့ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ email marketing လုပ္တာ ဆဲတဲ့စာေတြ၊ ေဒါသတစ္ၾကီး ျပန္လာတဲ့ reply ေတြကို လက္ခံရ႐ွိပါေသးတယ္။
ကဲ.. ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနမွာေတာင္ အင္တာနက္ ေပၚမွာ ေၾကာ္ျငာေတြ အားေကာင္းတာတာ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလည္း ဒါကို မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ့္ Advertising တစ္ခု အေနနဲ႔ လက္ခံ က်င့္သံုးလာၾကတာဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲရွင္။ သူ႔မွာလည္း ေကာင္းကြက္ေလးေတြ ရွိေနလို႔ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ Marketing ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ သူေတြ၊ Internet Marketing လုပ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ ဒါဟာ ဘယ္လို ေကာင္းက်ိဳးေတြမ်ား ရွိေနလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္။
1. Reach to you targeted customers!.. ခုေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ ကုန္ဆံုးတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အီးေမလ္း စစ္တာ၊ အင္တာနက္ၾကည့္တာ၊ ခ်က္တင္ လုပ္တာေတြဟာ blah blah ေတြေရာ၊ မျဖစ္မေနပါ သံုးေနရတဲ့ က႑တစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ TV, Video ၾကည့္တာ အစား အြန္လိုင္းကို အစားထိုး သံုးလာၾကေတာ့ ဒီလူေတြဆီကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆံုးနဲ႔ အသက္သာဆံုး နည္းလမ္းတစ္ခုကေတာ့ Online Advertising ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
2. Involve customers with your brand!.... တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ အြန္လိုင္း အသံုးျပဳေနရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ႏွစ္သစ္တဲ့ Brand တစ္ခုရဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြကို ကလစ္ေတြေခါက္ၾကည့္၊ ၾကိဳက္ရင္ အဲမွာပဲ တစ္ခါတည္း အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ျဖစ္သြားတာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ လူေတြအတြက္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာႏိုင္တာေပါ့ေလ။ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို မအားတဲ့ ၾကားက တစ္ကူးတစ္က သြား၀ယ္ ရတာထက္စာရင္ အြန္လိုင္းမွာ ၾကံဳတုန္းေလး ၀ယ္လိုက္၊ ၾကည့္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနတတ္ၾကတာေၾကာင့္ Online Ads ဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
3. Enhance the performance of your other media!... ကၽြန္မတို႔ေတြ Print Media တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာမယ္ ဆိုပါစို႔။ စစခ်င္း ဒီဇိုင္းဆြဲရမယ္။ အဲေတာ့ design charges ေတြ ရွိမယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ print media ေပၚတင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ေတာင္းတဲ့၊ သူတို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ charges တစ္ခုကို ထပ္ေပးရမယ္။ ေနာက္ထပ္ မီဒီယာ တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာခ်င္ရင္ ေနာက္ထပ္ ပိုက္ဆံထပ္ကုန္မယ္။ အြန္လိုင္းမွာသာ ေၾကာ္ျငာမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္မွာလည္း website တစ္ခု တည္ေဆာက္ျပီးသား ရွိေနရင္ ကိုယ္ေၾကာ္ျငာတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ခါတည္း လင့္ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ အက်ိဳးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ ေနာက္ျပီေတာ့ ဒီ design တစ္ခုတည္းကိုပဲ အကုန္အက် မရွိတဲ့ email marketing လုပ္လို႔ရေသးေတာ့ အက်ိဳးရွိတဲ့ ကုန္က်မႈ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
4. Achieve your marketing objective!.. ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ ခဲတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ငွက္ေတြ အမ်ားၾကီး ပစ္လို႔ရပါတယ္။ Online Advertising လုပ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာလိုက္ရံုနဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို ၾကည့္တဲ့၊ လက္ခံရ႐ွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ ပစၥည္းတစ္ခု ေပၚမွာ awareness, interest, desire, action ဆိုတာေတြကို တစ္ခါတည္း ျပဳလုပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ potential customers ေတြကိုလည္း ရ႐ွိလာႏိုင္ပါ ေသးတယ္။
5. Online is easier than ever to plan, buy and measure!.... ကိုယ့္ရဲ့ ေၾကာ္ျငာကို လူဘယ္ေလာက္ၾကည့္လဲ၊ ဒီေန႔ ကိုယ့္ website ကို လူဘယ္ေလာက္ ၀င္သြားလဲ ဆိုတာေတြဟာ တိုင္းတာရ လြယ္ကူတဲ့ အရာေတြပါ။ Print Media တစ္ခုမွာ Customer Group တစ္ခုကို Target ထားျပီး ေၾကာ္ျငာလိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ဒီ မီဒီယာကို ဘယ္သူေတြက ၾကည့္သြားလဲ၊ customer reach ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာရ ခက္ပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ အိ္ုင္တီနည္းပညာေတြနဲ႔ online advertising တစ္ခု ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္၊ လူၾကည့္မ်ားလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာ ႏိုင္တာကလည္း ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးပဲ မဟုတ္လား။
ကၽြန္မ ေရးျပ ေျပာျပခဲ့တာေတြ အျပင္ ေနာက္ထပ္ အားသာခ်က္ေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ e-commerce မထြန္းကားေသးတဲ့၊ အိုင္တီ နည္းပညာေတြ မဖြံ႔ျဖိဳးေသးတဲ့၊ အင္တာနက္ဆိုတာကို ေဖာေဖာသီသီ မသံုးႏိုင္တဲ့့ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို online ads တစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ awareness ကို ျဖစ္ေစတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္ မႈေတြကေတာ့ နည္းပါး ေနပါလိမ့္အံုးမယ္ရွင္။
Online Advertising
အိုင္တီေခတ္ရယ္လို႔ ေရပန္းစားလာတဲ့အခ်ိန္၊ အင္တာနက္ေတြ ေဖာေဖာသီသီ သံုးလာၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ Internet Marketing ဆိုတာဟာလည္း ေခတ္သစ္ စီးပြားေရးေလာကမွာ ခ်က္ခ်င္းၾကီးဆိုသလို ေခတ္စားလာခဲ့တဲ့ ေစ်းကြက္ ထိုးေဖာက္နည္း တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ေ၀းေ၀း မၾကည့္ပါနဲ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ blogger ေတြေတာင္ Google Ad sense လိုဟာမ်ိဳးေတြကို side bar မွာ ထည့္ထား တတ္ၾကေသးတယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္ website ကို ၀င္၀င္ အဲဒါနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ေနတဲ့ ေၾကာ္ျငာေလးေတြကိုေတာ့ တစ္ခုစ ႏွစ္ခုစ ဆိုသလို ေတြ႔ေနရတတ္ပါတယ္။ proxy ဆိုဒ္ေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေၾကာ္ျငာေတြ မ်ားမွ မ်ားေပါ့။
ဒီလို Internet Marketing လုပ္ၾကတာဟာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ တြက္ေခ်ကိုက္သလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ လက္ခံရရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မလိုလားအပ္တဲ့၊ ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရတဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဆိုရင္ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ အရာေတြကို ေယာင္လို႔ေတာင္ ကလစ္ မႏွိပ္ၾကေတာ့ ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ အခ်က္ေတာ့ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ email marketing လုပ္တာ ဆဲတဲ့စာေတြ၊ ေဒါသတစ္ၾကီး ျပန္လာတဲ့ reply ေတြကို လက္ခံရ႐ွိပါေသးတယ္။
ကဲ.. ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနမွာေတာင္ အင္တာနက္ ေပၚမွာ ေၾကာ္ျငာေတြ အားေကာင္းတာတာ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလည္း ဒါကို မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ့္ Advertising တစ္ခု အေနနဲ႔ လက္ခံ က်င့္သံုးလာၾကတာဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲရွင္။ သူ႔မွာလည္း ေကာင္းကြက္ေလးေတြ ရွိေနလို႔ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ Marketing ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ သူေတြ၊ Internet Marketing လုပ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ ဒါဟာ ဘယ္လို ေကာင္းက်ိဳးေတြမ်ား ရွိေနလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္။
1. Reach to you targeted customers!.. ခုေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ ကုန္ဆံုးတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အီးေမလ္း စစ္တာ၊ အင္တာနက္ၾကည့္တာ၊ ခ်က္တင္ လုပ္တာေတြဟာ blah blah ေတြေရာ၊ မျဖစ္မေနပါ သံုးေနရတဲ့ က႑တစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ TV, Video ၾကည့္တာ အစား အြန္လိုင္းကို အစားထိုး သံုးလာၾကေတာ့ ဒီလူေတြဆီကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆံုးနဲ႔ အသက္သာဆံုး နည္းလမ္းတစ္ခုကေတာ့ Online Advertising ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
2. Involve customers with your brand!.... တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ အြန္လိုင္း အသံုးျပဳေနရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ႏွစ္သစ္တဲ့ Brand တစ္ခုရဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြကို ကလစ္ေတြေခါက္ၾကည့္၊ ၾကိဳက္ရင္ အဲမွာပဲ တစ္ခါတည္း အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ျဖစ္သြားတာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ လူေတြအတြက္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာႏိုင္တာေပါ့ေလ။ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို မအားတဲ့ ၾကားက တစ္ကူးတစ္က သြား၀ယ္ ရတာထက္စာရင္ အြန္လိုင္းမွာ ၾကံဳတုန္းေလး ၀ယ္လိုက္၊ ၾကည့္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနတတ္ၾကတာေၾကာင့္ Online Ads ဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
3. Enhance the performance of your other media!... ကၽြန္မတို႔ေတြ Print Media တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာမယ္ ဆိုပါစို႔။ စစခ်င္း ဒီဇိုင္းဆြဲရမယ္။ အဲေတာ့ design charges ေတြ ရွိမယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ print media ေပၚတင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ေတာင္းတဲ့၊ သူတို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ charges တစ္ခုကို ထပ္ေပးရမယ္။ ေနာက္ထပ္ မီဒီယာ တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာခ်င္ရင္ ေနာက္ထပ္ ပိုက္ဆံထပ္ကုန္မယ္။ အြန္လိုင္းမွာသာ ေၾကာ္ျငာမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္မွာလည္း website တစ္ခု တည္ေဆာက္ျပီးသား ရွိေနရင္ ကိုယ္ေၾကာ္ျငာတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ခါတည္း လင့္ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ အက်ိဳးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ ေနာက္ျပီေတာ့ ဒီ design တစ္ခုတည္းကိုပဲ အကုန္အက် မရွိတဲ့ email marketing လုပ္လို႔ရေသးေတာ့ အက်ိဳးရွိတဲ့ ကုန္က်မႈ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
4. Achieve your marketing objective!.. ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ ခဲတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ငွက္ေတြ အမ်ားၾကီး ပစ္လို႔ရပါတယ္။ Online Advertising လုပ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာလိုက္ရံုနဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို ၾကည့္တဲ့၊ လက္ခံရ႐ွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ ပစၥည္းတစ္ခု ေပၚမွာ awareness, interest, desire, action ဆိုတာေတြကို တစ္ခါတည္း ျပဳလုပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ potential customers ေတြကိုလည္း ရ႐ွိလာႏိုင္ပါ ေသးတယ္။
5. Online is easier than ever to plan, buy and measure!.... ကိုယ့္ရဲ့ ေၾကာ္ျငာကို လူဘယ္ေလာက္ၾကည့္လဲ၊ ဒီေန႔ ကိုယ့္ website ကို လူဘယ္ေလာက္ ၀င္သြားလဲ ဆိုတာေတြဟာ တိုင္းတာရ လြယ္ကူတဲ့ အရာေတြပါ။ Print Media တစ္ခုမွာ Customer Group တစ္ခုကို Target ထားျပီး ေၾကာ္ျငာလိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ဒီ မီဒီယာကို ဘယ္သူေတြက ၾကည့္သြားလဲ၊ customer reach ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာရ ခက္ပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ အိ္ုင္တီနည္းပညာေတြနဲ႔ online advertising တစ္ခု ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္၊ လူၾကည့္မ်ားလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာ ႏိုင္တာကလည္း ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးပဲ မဟုတ္လား။
ကၽြန္မ ေရးျပ ေျပာျပခဲ့တာေတြ အျပင္ ေနာက္ထပ္ အားသာခ်က္ေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ e-commerce မထြန္းကားေသးတဲ့၊ အိုင္တီ နည္းပညာေတြ မဖြံ႔ျဖိဳးေသးတဲ့၊ အင္တာနက္ဆိုတာကို ေဖာေဖာသီသီ မသံုးႏိုင္တဲ့့ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို online ads တစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ awareness ကို ျဖစ္ေစတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္ မႈေတြကေတာ့ နည္းပါး ေနပါလိမ့္အံုးမယ္ရွင္။
ဒီလို Internet Marketing လုပ္ၾကတာဟာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ တြက္ေခ်ကိုက္သလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ လက္ခံရရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ မလိုလားအပ္တဲ့၊ ကိုယ္နဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရတဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဆိုရင္ ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ အရာေတြကို ေယာင္လို႔ေတာင္ ကလစ္ မႏွိပ္ၾကေတာ့ ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ အခ်က္ေတာ့ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလ email marketing လုပ္တာ ဆဲတဲ့စာေတြ၊ ေဒါသတစ္ၾကီး ျပန္လာတဲ့ reply ေတြကို လက္ခံရ႐ွိပါေသးတယ္။
ကဲ.. ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနမွာေတာင္ အင္တာနက္ ေပၚမွာ ေၾကာ္ျငာေတြ အားေကာင္းတာတာ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလည္း ဒါကို မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ့္ Advertising တစ္ခု အေနနဲ႔ လက္ခံ က်င့္သံုးလာၾကတာဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲရွင္။ သူ႔မွာလည္း ေကာင္းကြက္ေလးေတြ ရွိေနလို႔ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ Marketing ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ သူေတြ၊ Internet Marketing လုပ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ ဒါဟာ ဘယ္လို ေကာင္းက်ိဳးေတြမ်ား ရွိေနလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ေနာ္။
1. Reach to you targeted customers!.. ခုေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ ကုန္ဆံုးတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အီးေမလ္း စစ္တာ၊ အင္တာနက္ၾကည့္တာ၊ ခ်က္တင္ လုပ္တာေတြဟာ blah blah ေတြေရာ၊ မျဖစ္မေနပါ သံုးေနရတဲ့ က႑တစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ TV, Video ၾကည့္တာ အစား အြန္လိုင္းကို အစားထိုး သံုးလာၾကေတာ့ ဒီလူေတြဆီကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆံုးနဲ႔ အသက္သာဆံုး နည္းလမ္းတစ္ခုကေတာ့ Online Advertising ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
2. Involve customers with your brand!.... တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ အြန္လိုင္း အသံုးျပဳေနရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ႏွစ္သစ္တဲ့ Brand တစ္ခုရဲ့ ေၾကာ္ျငာေတြကို ကလစ္ေတြေခါက္ၾကည့္၊ ၾကိဳက္ရင္ အဲမွာပဲ တစ္ခါတည္း အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ျဖစ္သြားတာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ လူေတြအတြက္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာႏိုင္တာေပါ့ေလ။ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို မအားတဲ့ ၾကားက တစ္ကူးတစ္က သြား၀ယ္ ရတာထက္စာရင္ အြန္လိုင္းမွာ ၾကံဳတုန္းေလး ၀ယ္လိုက္၊ ၾကည့္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေနတတ္ၾကတာေၾကာင့္ Online Ads ဟာ ထိေရာက္မႈ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
3. Enhance the performance of your other media!... ကၽြန္မတို႔ေတြ Print Media တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာမယ္ ဆိုပါစို႔။ စစခ်င္း ဒီဇိုင္းဆြဲရမယ္။ အဲေတာ့ design charges ေတြ ရွိမယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ print media ေပၚတင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ေတာင္းတဲ့၊ သူတို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ charges တစ္ခုကို ထပ္ေပးရမယ္။ ေနာက္ထပ္ မီဒီယာ တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာခ်င္ရင္ ေနာက္ထပ္ ပိုက္ဆံထပ္ကုန္မယ္။ အြန္လိုင္းမွာသာ ေၾကာ္ျငာမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္မွာလည္း website တစ္ခု တည္ေဆာက္ျပီးသား ရွိေနရင္ ကိုယ္ေၾကာ္ျငာတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ခါတည္း လင့္ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ အက်ိဳးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ ေနာက္ျပီေတာ့ ဒီ design တစ္ခုတည္းကိုပဲ အကုန္အက် မရွိတဲ့ email marketing လုပ္လို႔ရေသးေတာ့ အက်ိဳးရွိတဲ့ ကုန္က်မႈ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
4. Achieve your marketing objective!.. ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ ခဲတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ငွက္ေတြ အမ်ားၾကီး ပစ္လို႔ရပါတယ္။ Online Advertising လုပ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာလိုက္ရံုနဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို ၾကည့္တဲ့၊ လက္ခံရ႐ွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ ပစၥည္းတစ္ခု ေပၚမွာ awareness, interest, desire, action ဆိုတာေတြကို တစ္ခါတည္း ျပဳလုပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ potential customers ေတြကိုလည္း ရ႐ွိလာႏိုင္ပါ ေသးတယ္။
5. Online is easier than ever to plan, buy and measure!.... ကိုယ့္ရဲ့ ေၾကာ္ျငာကို လူဘယ္ေလာက္ၾကည့္လဲ၊ ဒီေန႔ ကိုယ့္ website ကို လူဘယ္ေလာက္ ၀င္သြားလဲ ဆိုတာေတြဟာ တိုင္းတာရ လြယ္ကူတဲ့ အရာေတြပါ။ Print Media တစ္ခုမွာ Customer Group တစ္ခုကို Target ထားျပီး ေၾကာ္ျငာလိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါစို႔။ ဒီ မီဒီယာကို ဘယ္သူေတြက ၾကည့္သြားလဲ၊ customer reach ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာရ ခက္ပါတယ္။ တိုးတက္လာတဲ့ အိ္ုင္တီနည္းပညာေတြနဲ႔ online advertising တစ္ခု ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္၊ လူၾကည့္မ်ားလဲ ဆိုတာ တိုင္းတာ ႏိုင္တာကလည္း ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးပဲ မဟုတ္လား။
ကၽြန္မ ေရးျပ ေျပာျပခဲ့တာေတြ အျပင္ ေနာက္ထပ္ အားသာခ်က္ေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ e-commerce မထြန္းကားေသးတဲ့၊ အိုင္တီ နည္းပညာေတြ မဖြံ႔ျဖိဳးေသးတဲ့၊ အင္တာနက္ဆိုတာကို ေဖာေဖာသီသီ မသံုးႏိုင္တဲ့့ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို online ads တစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းဟာ awareness ကို ျဖစ္ေစတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္ မႈေတြကေတာ့ နည္းပါး ေနပါလိမ့္အံုးမယ္ရွင္။
My Thingyan Days, My Thingyan Review.
ဒီေန႔ ျမန္မာႏွစ္ဆန္း (1) ရက္ေန႔ကို ေရာက္လာလို႔၊ ႏွစ္သစ္ခ်ိန္ခါကို ကူးေျပာင္းလို႔ လာျပန္ပါျပီ။ ျမန္မာတို႔ရဲ့ မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္မွာ၊ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားေတြအားလံုး မဂၤလာရွိႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ေတာင္းဆု ျပဳပါရေစရွင္။ ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းျခင္းရဲ့ အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာ သၾကၤန္ဟာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အဆံုးသတ္ခဲ့တယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွား လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသမွ် သၾကၤန္ကာလေလးမွာ လူတိုင္းလူတိုင္း အနားယူ၊ ကုသိုလ္ျပဳနဲ႔ အမ်ားစုဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ျဖတ္သန္းေနၾကလို႔ပါပဲ။ သၾကၤန္ဆိုတာ ပင္ပန္းမႈကို ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ရဲ့ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္မက ေျပာရင္လည္း လက္ခံႏိုင္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ့ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ၊ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ သၾကၤန္ကို ဘယ္လို ျဖတ္သန္းခဲ့လဲ သိခ်င္ၾကမွာေပါ့။ ေမးခ်င္ၾကမွာေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ အၾကတ္ႏွစ္ရက္ ထပ္တဲ့ 5 ရက္တာ သၾကၤန္ငာလဟာ ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ ေျခာက္ေသြ႔လုနီးနီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အတက္ေန႔ တစ္ရက္ေလးပဲ ကၽြန္မ အျပင္ထြက္ ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ကတည္းက ကၽြန္မ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲေနာ္။
ကၽြန္မရဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးတာလား၊ အေၾကာင္းတရားကပဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းလွတာလားေတာ့ မသိဘူးရွင္။ အခါၾကီး ရက္ၾကီးမွာ ေနမေကာင္းျဖစ္တာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မေကာင္းတာပါ။ အၾကိဳေန႔ကတည္းက သြားေတြ ေသေလာက္ေအာင္ ကိုက္ေနျပီး၊ အက်ေန႔မွာေတာ့ အဖ်ားပါ ၀င္လာေတာ့တယ္ေလ။ သြားကိုက္ျပီး သြားဖံုးေရာင္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ပါးကလည္း ေရာင္ကိုင္းေနတာမွ ဘယ္လိုမွကို ျမင္မေကာင္းပါဘူး။ သၾကၤန္ရက္အတြင္း ေဆးခန္းေတြကလည္းပိတ္ေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာပဲ ေ၀ဒနာကို ေဆးေသာက္ရင္း ကုရေတာ့တာေပါ့။ ေဒါက္တာ ရမ္းကု ဆိုတဲ့ ဘြဲ႔ကို သၾကၤန္ကာလအတြင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ရဲရဲၾကီး နာမည္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ လမ္းထိပ္ ေဆးဆုိင္ကေန အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးေတြ၊ အေရာင္က်ေဆးေတြ၊ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးေတြကို ဗမာေဆးေရာ၊ အဂၤလိပ္ေဆးပါ အကုန္၀ယ္ျပီး ေသာက္လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ေမာရိယ မန္းေဆးေတြကိုလည္း ပါးမွာ လိမ္းထားတာ ၀ါထိန္ျပီး ေတာ္ေတာ္ကို ရီခ်င္စရာ ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ သၾကၤန္ ဒုတိယ အၾကတ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေဆးေတြကပဲ တန္ခိုးျပတာလား၊ ေကာင္းခ်င္လို႔လားပဲ မသိေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္မ နည္းနည္းေလး ထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာတယ္ေလ။
နည္းနည္းေလး ေနေကာင္းလာတဲ့ ကၽြန္မ၊ ေ႐ွ႔ရက္ေတြက ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာကို အျငိဳးထားျပီး သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ကဲလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္ မနက္ အိမ္က ထြက္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္နည္းနည္းပူျပီး၊ ပါးေရာင္တာကလည္း မေပ်ာက္ေသးဘူးေလ။ မတတ္ႏိုင္ဘူးရွင့္ ဒီေန႔မွ မထြက္ရရင္ မနက္ျဖန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဖို႔လည္း စိတ္သိပ္မပါတာနဲ႔ ဘာညာတို႔၊ ဒီမိုတို႔၊ ကိုဘလာေဂါက္တို႔နဲ႔ တူတူ ေရပက္ခံ ထြက္ေတာ့တာေပါ့။ ဒီမွာတင္ ကၽြန္မရဲ့ Thingyan Review ေရးဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္လာေတာ့တာေပါ့။
Thingyan Review
ကၽြန္မ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ သၾကၤန္ဆိုတာ ျမန္မာတို႔ရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မွတ္တိုင္တစ္ခု၊ ရိုးရာပြဲေတာ္ တစ္ခုပါ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာလည္း ေပ်ာ္တတ္မွ ရသလို၊ မေပ်ာ္တတ္ရင္ေတာ့ ေဘးတစ္ခုခုနဲ႔ ၾကံဳမွာပါပဲ။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒါေတြကို အဓိကထား ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သၾကၤန္မွာ ကၽြန္မ ေတြ႔ခဲ့ ျမင္ခဲ့တာေလးေတြကို ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္တာေလးပါ။
စစခ်င္း ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေကာင္မေလးေတြပါပဲ။ ျမန္မာ မိန္းကေလးေတြေပါ့။ ေျပာင္းလဲ လာတဲ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ အညီ၊ ေနထိုင္၀တ္စားမႈ စ႐ိုက္ေတြ ေျပာင္းလဲလာတာကို လက္ခံလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားအျမင္မွာ မ႐ိုင္းရေလေအာင္ ေျပာင္းလဲတာကေတာ့ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ၀တ္တာ စားတာ၊ ေနတာ ထိုင္တာေတြဟာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ သၾကၤန္ပဲ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါကဲရတာ၊ ေနခ်င္သလို ေနမယ္ဆုိရင္ ကဲ ဘာျဖစ္မလဲ။ ေခတ္ ေပၚစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ေယာက်ၤား သားအေပါင္းကို အလွဴေပးသလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီႏွစ္ မိန္းကေလးေတြ ၀တ္တာစားတာ ေတာ္ေတာ္ လြန္ပါတယ္။ ေအာက္ပိုင္းမွာ တိုျပတ္ေနေအာင္ ၀တ္ထားသလို၊ အေပၚပိုင္းမွာလည္း အလယ္တစ္၀ိုက္ေလာက္ကိုပဲ လံု႐ံုဖံုးထား ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မ႑ပ္ထိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြေပါ့။ လက္ ျငိမ္ျငိမ္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ေတာ့ ျပသနာ မရွိေလာက္ေပမယ့္၊ အဲ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကိုကို ကာလသားမ်ားနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ မေတြးရဲ စရာေလးေတြပါ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မူးေနၾကေတာ့၊ မိန္းကေလးေတြကို ငမ္းေနၾကေတာ့ supply=demand ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ေနာက္ တစ္ခုက သၾကၤန္မွာ မပါ မျပီးတဲ့ အရက္ပါ။ မပါ မျပီးတဲ့ ဘီယာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မူးေအာင္ ေသာက္ေသာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ အရက္ေသာက္တာလည္း သၾကၤန္႐ိုးရာ လို႔ေတာင္ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနျပီရွင္။ ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသား အ႐ြယ္ ေလာက္ကေန အသက္ 60 ေလာကိထိက အရက္ကေလး တစ္ျမျမနဲ႔။ ကလိုက္ၾက၊ ခုလိုက္ၾက၊ ဆိုလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ေယာက်ၤားေလးေတြ မူးေနလို႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ မိန္းကေလးေတြ မူးေနတာ၊ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ မူးျပီး ျပဲကြဲေနတာေတြဟာ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာေလးေတြလို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ ၾကည့္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လားရွင္။
ဒီႏွစ္ သၾကၤန္မွာ မ႑ပ္ နည္းပါတယ္။ အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းနဲ႔ ကမၻာေအး ဘုရားလမ္းတို႔ ေလာက္မွာပဲ မ႑ပ္နည္းနည္း စိတ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ တစ္ခုစ၊ ႏွစ္ခုစ ေလာက္ပါပဲ။ မ်ားတာကေတာ့ ကေလးေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြရဲ့ ခြက္ေစာင္း မ႑ပ္ေတြေပါ့။ မ႑ပ္မွာ ေရပက္ဖို႔ လက္မွတ္ေတြကလည္း ေခတ္နဲ႔အညီ ေစ်းၾကီးလို႔လာပါတယ္။ မီးက မလာဘူးဆိုေတာ့ မ႑ပ္ Organizer ေတြလည္း ေရမျပတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကံဖန္ရမွာမို႔ ဟိုစရိတ္၊ ဒီစရီတ္ေတြနဲ႔ ေစ်းကိုျမင့္လိုက္ၾကမွာေပါ့ေလ။ ႏွစ္တုိင္း စည္ကားေနက် ျပည္လမ္းမွာလည္း မ႑ပ္ေဆာက္ဖို႔ ပါမစ္မေပးေတာ့ပါဘူး။ ေရပက္ခံ ကားေတြ အရမ္းမ်ားျပီး မ႑ပ္ေနရာေတြက တစ္အားနည္းတာေၾကာင့္ လမ္းေတြလည္း ပိတ္၊ ကားေတြက က်ပ္ေနတာ တစ္ေနရာထဲမွာတင္ သံုးနာရီေလာက္ ၾကပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြ ႐ွိတဲ့ မ႑ပ္မွာဆို လူေတြေရာ၊ ကားေတြေရာ ပိတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ မထြက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အဲေနရာမွာတင္ မူးရမ္းျပီး ရန္ျဖစ္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စံုတာေပါ့ရွင္။ အမ်ိဳးစံုေအာင္ ေတြ႔ေနရတယ္ေလ။
သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက မူးၾကတာ ျပသနာ မရွိေပမယ့္၊ ရန္မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္ရင္၊ အေပ်ာ္မလြန္ေအာင္ ေနတတ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပဲ ဆိုတာကို ထပ္ေျပာလိုက္ပါရေစရွင္။
ေၾသာ္ ေနာက္ဆံုး သတင္းကေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ မေန႔က သၾကၤန္လည္စဥ္က တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းမွာ 4 နာရီေလာက္ ၾကာၾကာ ကားေတြ ပိတ္ေနတုန္းမွာ အဲေနရာမွာပဲ မ႑ပ္က လူေတြ၊ တစ္ျခား ကားေပၚက လူေတြ၊ ကိုယ့္ကားေပၚက လူေတြနဲ႔ အျပိဳင္ 3 နာရီေလာက္ မနားတမ္း ကလိုက္တာ ခုခ်ိန္မွာ ေျခတစ္ေပါင္က်ိဳးျဖစ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါရွင္။
ကၽြန္မရဲ့ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ၊ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ သၾကၤန္ကို ဘယ္လို ျဖတ္သန္းခဲ့လဲ သိခ်င္ၾကမွာေပါ့။ ေမးခ်င္ၾကမွာေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ အၾကတ္ႏွစ္ရက္ ထပ္တဲ့ 5 ရက္တာ သၾကၤန္ငာလဟာ ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ ေျခာက္ေသြ႔လုနီးနီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အတက္ေန႔ တစ္ရက္ေလးပဲ ကၽြန္မ အျပင္ထြက္ ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ကတည္းက ကၽြန္မ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲေနာ္။
ကၽြန္မရဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးတာလား၊ အေၾကာင္းတရားကပဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းလွတာလားေတာ့ မသိဘူးရွင္။ အခါၾကီး ရက္ၾကီးမွာ ေနမေကာင္းျဖစ္တာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မေကာင္းတာပါ။ အၾကိဳေန႔ကတည္းက သြားေတြ ေသေလာက္ေအာင္ ကိုက္ေနျပီး၊ အက်ေန႔မွာေတာ့ အဖ်ားပါ ၀င္လာေတာ့တယ္ေလ။ သြားကိုက္ျပီး သြားဖံုးေရာင္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ပါးကလည္း ေရာင္ကိုင္းေနတာမွ ဘယ္လိုမွကို ျမင္မေကာင္းပါဘူး။ သၾကၤန္ရက္အတြင္း ေဆးခန္းေတြကလည္းပိတ္ေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာပဲ ေ၀ဒနာကို ေဆးေသာက္ရင္း ကုရေတာ့တာေပါ့။ ေဒါက္တာ ရမ္းကု ဆိုတဲ့ ဘြဲ႔ကို သၾကၤန္ကာလအတြင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ရဲရဲၾကီး နာမည္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ လမ္းထိပ္ ေဆးဆုိင္ကေန အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးေတြ၊ အေရာင္က်ေဆးေတြ၊ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးေတြကို ဗမာေဆးေရာ၊ အဂၤလိပ္ေဆးပါ အကုန္၀ယ္ျပီး ေသာက္လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ေမာရိယ မန္းေဆးေတြကိုလည္း ပါးမွာ လိမ္းထားတာ ၀ါထိန္ျပီး ေတာ္ေတာ္ကို ရီခ်င္စရာ ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ သၾကၤန္ ဒုတိယ အၾကတ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေဆးေတြကပဲ တန္ခိုးျပတာလား၊ ေကာင္းခ်င္လို႔လားပဲ မသိေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္မ နည္းနည္းေလး ထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာတယ္ေလ။
နည္းနည္းေလး ေနေကာင္းလာတဲ့ ကၽြန္မ၊ ေ႐ွ႔ရက္ေတြက ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာကို အျငိဳးထားျပီး သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ကဲလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္ မနက္ အိမ္က ထြက္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္နည္းနည္းပူျပီး၊ ပါးေရာင္တာကလည္း မေပ်ာက္ေသးဘူးေလ။ မတတ္ႏိုင္ဘူးရွင့္ ဒီေန႔မွ မထြက္ရရင္ မနက္ျဖန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဖို႔လည္း စိတ္သိပ္မပါတာနဲ႔ ဘာညာတို႔၊ ဒီမိုတို႔၊ ကိုဘလာေဂါက္တို႔နဲ႔ တူတူ ေရပက္ခံ ထြက္ေတာ့တာေပါ့။ ဒီမွာတင္ ကၽြန္မရဲ့ Thingyan Review ေရးဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္လာေတာ့တာေပါ့။
Thingyan Review
ကၽြန္မ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ သၾကၤန္ဆိုတာ ျမန္မာတို႔ရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မွတ္တိုင္တစ္ခု၊ ရိုးရာပြဲေတာ္ တစ္ခုပါ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာလည္း ေပ်ာ္တတ္မွ ရသလို၊ မေပ်ာ္တတ္ရင္ေတာ့ ေဘးတစ္ခုခုနဲ႔ ၾကံဳမွာပါပဲ။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒါေတြကို အဓိကထား ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သၾကၤန္မွာ ကၽြန္မ ေတြ႔ခဲ့ ျမင္ခဲ့တာေလးေတြကို ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္တာေလးပါ။
စစခ်င္း ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေကာင္မေလးေတြပါပဲ။ ျမန္မာ မိန္းကေလးေတြေပါ့။ ေျပာင္းလဲ လာတဲ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ အညီ၊ ေနထိုင္၀တ္စားမႈ စ႐ိုက္ေတြ ေျပာင္းလဲလာတာကို လက္ခံလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားအျမင္မွာ မ႐ိုင္းရေလေအာင္ ေျပာင္းလဲတာကေတာ့ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ၀တ္တာ စားတာ၊ ေနတာ ထိုင္တာေတြဟာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ သၾကၤန္ပဲ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါကဲရတာ၊ ေနခ်င္သလို ေနမယ္ဆုိရင္ ကဲ ဘာျဖစ္မလဲ။ ေခတ္ ေပၚစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ေယာက်ၤား သားအေပါင္းကို အလွဴေပးသလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီႏွစ္ မိန္းကေလးေတြ ၀တ္တာစားတာ ေတာ္ေတာ္ လြန္ပါတယ္။ ေအာက္ပိုင္းမွာ တိုျပတ္ေနေအာင္ ၀တ္ထားသလို၊ အေပၚပိုင္းမွာလည္း အလယ္တစ္၀ိုက္ေလာက္ကိုပဲ လံု႐ံုဖံုးထား ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မ႑ပ္ထိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြေပါ့။ လက္ ျငိမ္ျငိမ္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ေတာ့ ျပသနာ မရွိေလာက္ေပမယ့္၊ အဲ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကိုကို ကာလသားမ်ားနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ မေတြးရဲ စရာေလးေတြပါ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မူးေနၾကေတာ့၊ မိန္းကေလးေတြကို ငမ္းေနၾကေတာ့ supply=demand ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ေနာက္ တစ္ခုက သၾကၤန္မွာ မပါ မျပီးတဲ့ အရက္ပါ။ မပါ မျပီးတဲ့ ဘီယာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မူးေအာင္ ေသာက္ေသာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ အရက္ေသာက္တာလည္း သၾကၤန္႐ိုးရာ လို႔ေတာင္ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနျပီရွင္။ ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသား အ႐ြယ္ ေလာက္ကေန အသက္ 60 ေလာကိထိက အရက္ကေလး တစ္ျမျမနဲ႔။ ကလိုက္ၾက၊ ခုလိုက္ၾက၊ ဆိုလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ေယာက်ၤားေလးေတြ မူးေနလို႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ မိန္းကေလးေတြ မူးေနတာ၊ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ မူးျပီး ျပဲကြဲေနတာေတြဟာ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာေလးေတြလို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ ၾကည့္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လားရွင္။
ဒီႏွစ္ သၾကၤန္မွာ မ႑ပ္ နည္းပါတယ္။ အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းနဲ႔ ကမၻာေအး ဘုရားလမ္းတို႔ ေလာက္မွာပဲ မ႑ပ္နည္းနည္း စိတ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ တစ္ခုစ၊ ႏွစ္ခုစ ေလာက္ပါပဲ။ မ်ားတာကေတာ့ ကေလးေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြရဲ့ ခြက္ေစာင္း မ႑ပ္ေတြေပါ့။ မ႑ပ္မွာ ေရပက္ဖို႔ လက္မွတ္ေတြကလည္း ေခတ္နဲ႔အညီ ေစ်းၾကီးလို႔လာပါတယ္။ မီးက မလာဘူးဆိုေတာ့ မ႑ပ္ Organizer ေတြလည္း ေရမျပတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကံဖန္ရမွာမို႔ ဟိုစရိတ္၊ ဒီစရီတ္ေတြနဲ႔ ေစ်းကိုျမင့္လိုက္ၾကမွာေပါ့ေလ။ ႏွစ္တုိင္း စည္ကားေနက် ျပည္လမ္းမွာလည္း မ႑ပ္ေဆာက္ဖို႔ ပါမစ္မေပးေတာ့ပါဘူး။ ေရပက္ခံ ကားေတြ အရမ္းမ်ားျပီး မ႑ပ္ေနရာေတြက တစ္အားနည္းတာေၾကာင့္ လမ္းေတြလည္း ပိတ္၊ ကားေတြက က်ပ္ေနတာ တစ္ေနရာထဲမွာတင္ သံုးနာရီေလာက္ ၾကပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြ ႐ွိတဲ့ မ႑ပ္မွာဆို လူေတြေရာ၊ ကားေတြေရာ ပိတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ မထြက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အဲေနရာမွာတင္ မူးရမ္းျပီး ရန္ျဖစ္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စံုတာေပါ့ရွင္။ အမ်ိဳးစံုေအာင္ ေတြ႔ေနရတယ္ေလ။
သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက မူးၾကတာ ျပသနာ မရွိေပမယ့္၊ ရန္မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္ရင္၊ အေပ်ာ္မလြန္ေအာင္ ေနတတ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပဲ ဆိုတာကို ထပ္ေျပာလိုက္ပါရေစရွင္။
ေၾသာ္ ေနာက္ဆံုး သတင္းကေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ မေန႔က သၾကၤန္လည္စဥ္က တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းမွာ 4 နာရီေလာက္ ၾကာၾကာ ကားေတြ ပိတ္ေနတုန္းမွာ အဲေနရာမွာပဲ မ႑ပ္က လူေတြ၊ တစ္ျခား ကားေပၚက လူေတြ၊ ကိုယ့္ကားေပၚက လူေတြနဲ႔ အျပိဳင္ 3 နာရီေလာက္ မနားတမ္း ကလိုက္တာ ခုခ်ိန္မွာ ေျခတစ္ေပါင္က်ိဳးျဖစ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါရွင္။
My Thingyan Days, My Thingyan Review.
ဒီေန႔ ျမန္မာႏွစ္ဆန္း (1) ရက္ေန႔ကို ေရာက္လာလို႔၊ ႏွစ္သစ္ခ်ိန္ခါကို ကူးေျပာင္းလို႔ လာျပန္ပါျပီ။ ျမန္မာတို႔ရဲ့ မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္မွာ၊ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားေတြအားလံုး မဂၤလာရွိႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ေတာင္းဆု ျပဳပါရေစရွင္။ ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းျခင္းရဲ့ အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာ သၾကၤန္ဟာလည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲ အဆံုးသတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အဆံုးသတ္ခဲ့တယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွား လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသမွ် သၾကၤန္ကာလေလးမွာ လူတိုင္းလူတိုင္း အနားယူ၊ ကုသိုလ္ျပဳနဲ႔ အမ်ားစုဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ျဖတ္သန္းေနၾကလို႔ပါပဲ။ သၾကၤန္ဆိုတာ ပင္ပန္းမႈကို ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ရဲ့ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္မက ေျပာရင္လည္း လက္ခံႏိုင္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ့ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ၊ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ သၾကၤန္ကို ဘယ္လို ျဖတ္သန္းခဲ့လဲ သိခ်င္ၾကမွာေပါ့။ ေမးခ်င္ၾကမွာေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ အၾကတ္ႏွစ္ရက္ ထပ္တဲ့ 5 ရက္တာ သၾကၤန္ငာလဟာ ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ ေျခာက္ေသြ႔လုနီးနီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အတက္ေန႔ တစ္ရက္ေလးပဲ ကၽြန္မ အျပင္ထြက္ ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ကတည္းက ကၽြန္မ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲေနာ္။
ကၽြန္မရဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးတာလား၊ အေၾကာင္းတရားကပဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းလွတာလားေတာ့ မသိဘူးရွင္။ အခါၾကီး ရက္ၾကီးမွာ ေနမေကာင္းျဖစ္တာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မေကာင္းတာပါ။ အၾကိဳေန႔ကတည္းက သြားေတြ ေသေလာက္ေအာင္ ကိုက္ေနျပီး၊ အက်ေန႔မွာေတာ့ အဖ်ားပါ ၀င္လာေတာ့တယ္ေလ။ သြားကိုက္ျပီး သြားဖံုးေရာင္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ပါးကလည္း ေရာင္ကိုင္းေနတာမွ ဘယ္လိုမွကို ျမင္မေကာင္းပါဘူး။ သၾကၤန္ရက္အတြင္း ေဆးခန္းေတြကလည္းပိတ္ေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာပဲ ေ၀ဒနာကို ေဆးေသာက္ရင္း ကုရေတာ့တာေပါ့။ ေဒါက္တာ ရမ္းကု ဆိုတဲ့ ဘြဲ႔ကို သၾကၤန္ကာလအတြင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ရဲရဲၾကီး နာမည္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ လမ္းထိပ္ ေဆးဆုိင္ကေန အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးေတြ၊ အေရာင္က်ေဆးေတြ၊ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးေတြကို ဗမာေဆးေရာ၊ အဂၤလိပ္ေဆးပါ အကုန္၀ယ္ျပီး ေသာက္လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ေမာရိယ မန္းေဆးေတြကိုလည္း ပါးမွာ လိမ္းထားတာ ၀ါထိန္ျပီး ေတာ္ေတာ္ကို ရီခ်င္စရာ ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ သၾကၤန္ ဒုတိယ အၾကတ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေဆးေတြကပဲ တန္ခိုးျပတာလား၊ ေကာင္းခ်င္လို႔လားပဲ မသိေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္မ နည္းနည္းေလး ထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာတယ္ေလ။
နည္းနည္းေလး ေနေကာင္းလာတဲ့ ကၽြန္မ၊ ေ႐ွ႔ရက္ေတြက ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာကို အျငိဳးထားျပီး သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ကဲလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္ မနက္ အိမ္က ထြက္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္နည္းနည္းပူျပီး၊ ပါးေရာင္တာကလည္း မေပ်ာက္ေသးဘူးေလ။ မတတ္ႏိုင္ဘူးရွင့္ ဒီေန႔မွ မထြက္ရရင္ မနက္ျဖန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဖို႔လည္း စိတ္သိပ္မပါတာနဲ႔ ဘာညာတို႔၊ ဒီမိုတို႔၊ ကိုဘလာေဂါက္တို႔နဲ႔ တူတူ ေရပက္ခံ ထြက္ေတာ့တာေပါ့။ ဒီမွာတင္ ကၽြန္မရဲ့ Thingyan Review ေရးဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္လာေတာ့တာေပါ့။
Thingyan Review
ကၽြန္မ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ သၾကၤန္ဆိုတာ ျမန္မာတို႔ရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မွတ္တိုင္တစ္ခု၊ ရိုးရာပြဲေတာ္ တစ္ခုပါ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာလည္း ေပ်ာ္တတ္မွ ရသလို၊ မေပ်ာ္တတ္ရင္ေတာ့ ေဘးတစ္ခုခုနဲ႔ ၾကံဳမွာပါပဲ။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒါေတြကို အဓိကထား ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သၾကၤန္မွာ ကၽြန္မ ေတြ႔ခဲ့ ျမင္ခဲ့တာေလးေတြကို ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္တာေလးပါ။
စစခ်င္း ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေကာင္မေလးေတြပါပဲ။ ျမန္မာ မိန္းကေလးေတြေပါ့။ ေျပာင္းလဲ လာတဲ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ အညီ၊ ေနထိုင္၀တ္စားမႈ စ႐ိုက္ေတြ ေျပာင္းလဲလာတာကို လက္ခံလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားအျမင္မွာ မ႐ိုင္းရေလေအာင္ ေျပာင္းလဲတာကေတာ့ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ၀တ္တာ စားတာ၊ ေနတာ ထိုင္တာေတြဟာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ သၾကၤန္ပဲ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါကဲရတာ၊ ေနခ်င္သလို ေနမယ္ဆုိရင္ ကဲ ဘာျဖစ္မလဲ။ ေခတ္ ေပၚစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ေယာက်ၤား သားအေပါင္းကို အလွဴေပးသလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီႏွစ္ မိန္းကေလးေတြ ၀တ္တာစားတာ ေတာ္ေတာ္ လြန္ပါတယ္။ ေအာက္ပိုင္းမွာ တိုျပတ္ေနေအာင္ ၀တ္ထားသလို၊ အေပၚပိုင္းမွာလည္း အလယ္တစ္၀ိုက္ေလာက္ကိုပဲ လံု႐ံုဖံုးထား ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မ႑ပ္ထိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြေပါ့။ လက္ ျငိမ္ျငိမ္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ေတာ့ ျပသနာ မရွိေလာက္ေပမယ့္၊ အဲ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကိုကို ကာလသားမ်ားနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ မေတြးရဲ စရာေလးေတြပါ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မူးေနၾကေတာ့၊ မိန္းကေလးေတြကို ငမ္းေနၾကေတာ့ supply=demand ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ေနာက္ တစ္ခုက သၾကၤန္မွာ မပါ မျပီးတဲ့ အရက္ပါ။ မပါ မျပီးတဲ့ ဘီယာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မူးေအာင္ ေသာက္ေသာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ အရက္ေသာက္တာလည္း သၾကၤန္႐ိုးရာ လို႔ေတာင္ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနျပီရွင္။ ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသား အ႐ြယ္ ေလာက္ကေန အသက္ 60 ေလာကိထိက အရက္ကေလး တစ္ျမျမနဲ႔။ ကလိုက္ၾက၊ ခုလိုက္ၾက၊ ဆိုလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ေယာက်ၤားေလးေတြ မူးေနလို႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ မိန္းကေလးေတြ မူးေနတာ၊ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ မူးျပီး ျပဲကြဲေနတာေတြဟာ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာေလးေတြလို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ ၾကည့္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လားရွင္။
ဒီႏွစ္ သၾကၤန္မွာ မ႑ပ္ နည္းပါတယ္။ အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းနဲ႔ ကမၻာေအး ဘုရားလမ္းတို႔ ေလာက္မွာပဲ မ႑ပ္နည္းနည္း စိတ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ တစ္ခုစ၊ ႏွစ္ခုစ ေလာက္ပါပဲ။ မ်ားတာကေတာ့ ကေလးေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြရဲ့ ခြက္ေစာင္း မ႑ပ္ေတြေပါ့။ မ႑ပ္မွာ ေရပက္ဖို႔ လက္မွတ္ေတြကလည္း ေခတ္နဲ႔အညီ ေစ်းၾကီးလို႔လာပါတယ္။ မီးက မလာဘူးဆိုေတာ့ မ႑ပ္ Organizer ေတြလည္း ေရမျပတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကံဖန္ရမွာမို႔ ဟိုစရိတ္၊ ဒီစရီတ္ေတြနဲ႔ ေစ်းကိုျမင့္လိုက္ၾကမွာေပါ့ေလ။ ႏွစ္တုိင္း စည္ကားေနက် ျပည္လမ္းမွာလည္း မ႑ပ္ေဆာက္ဖို႔ ပါမစ္မေပးေတာ့ပါဘူး။ ေရပက္ခံ ကားေတြ အရမ္းမ်ားျပီး မ႑ပ္ေနရာေတြက တစ္အားနည္းတာေၾကာင့္ လမ္းေတြလည္း ပိတ္၊ ကားေတြက က်ပ္ေနတာ တစ္ေနရာထဲမွာတင္ သံုးနာရီေလာက္ ၾကပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြ ႐ွိတဲ့ မ႑ပ္မွာဆို လူေတြေရာ၊ ကားေတြေရာ ပိတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ မထြက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အဲေနရာမွာတင္ မူးရမ္းျပီး ရန္ျဖစ္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စံုတာေပါ့ရွင္။ အမ်ိဳးစံုေအာင္ ေတြ႔ေနရတယ္ေလ။
သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက မူးၾကတာ ျပသနာ မရွိေပမယ့္၊ ရန္မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္ရင္၊ အေပ်ာ္မလြန္ေအာင္ ေနတတ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပဲ ဆိုတာကို ထပ္ေျပာလိုက္ပါရေစရွင္။
ေၾသာ္ ေနာက္ဆံုး သတင္းကေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ မေန႔က သၾကၤန္လည္စဥ္က တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းမွာ 4 နာရီေလာက္ ၾကာၾကာ ကားေတြ ပိတ္ေနတုန္းမွာ အဲေနရာမွာပဲ မ႑ပ္က လူေတြ၊ တစ္ျခား ကားေပၚက လူေတြ၊ ကိုယ့္ကားေပၚက လူေတြနဲ႔ အျပိဳင္ 3 နာရီေလာက္ မနားတမ္း ကလိုက္တာ ခုခ်ိန္မွာ ေျခတစ္ေပါင္က်ိဳးျဖစ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါရွင္။
ကၽြန္မရဲ့ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ၊ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ သၾကၤန္ကို ဘယ္လို ျဖတ္သန္းခဲ့လဲ သိခ်င္ၾကမွာေပါ့။ ေမးခ်င္ၾကမွာေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ အၾကတ္ႏွစ္ရက္ ထပ္တဲ့ 5 ရက္တာ သၾကၤန္ငာလဟာ ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ ေျခာက္ေသြ႔လုနီးနီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အတက္ေန႔ တစ္ရက္ေလးပဲ ကၽြန္မ အျပင္ထြက္ ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။ သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ကတည္းက ကၽြန္မ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ႏုိင္ေတာ့မွာလဲေနာ္။
ကၽြန္မရဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးတာလား၊ အေၾကာင္းတရားကပဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းလွတာလားေတာ့ မသိဘူးရွင္။ အခါၾကီး ရက္ၾကီးမွာ ေနမေကာင္းျဖစ္တာကေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မေကာင္းတာပါ။ အၾကိဳေန႔ကတည္းက သြားေတြ ေသေလာက္ေအာင္ ကိုက္ေနျပီး၊ အက်ေန႔မွာေတာ့ အဖ်ားပါ ၀င္လာေတာ့တယ္ေလ။ သြားကိုက္ျပီး သြားဖံုးေရာင္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ပါးကလည္း ေရာင္ကိုင္းေနတာမွ ဘယ္လိုမွကို ျမင္မေကာင္းပါဘူး။ သၾကၤန္ရက္အတြင္း ေဆးခန္းေတြကလည္းပိတ္ေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာပဲ ေ၀ဒနာကို ေဆးေသာက္ရင္း ကုရေတာ့တာေပါ့။ ေဒါက္တာ ရမ္းကု ဆိုတဲ့ ဘြဲ႔ကို သၾကၤန္ကာလအတြင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ရဲရဲၾကီး နာမည္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ လမ္းထိပ္ ေဆးဆုိင္ကေန အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးေတြ၊ အေရာင္က်ေဆးေတြ၊ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးေတြကို ဗမာေဆးေရာ၊ အဂၤလိပ္ေဆးပါ အကုန္၀ယ္ျပီး ေသာက္လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ေမာရိယ မန္းေဆးေတြကိုလည္း ပါးမွာ လိမ္းထားတာ ၀ါထိန္ျပီး ေတာ္ေတာ္ကို ရီခ်င္စရာ ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ သၾကၤန္ ဒုတိယ အၾကတ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေဆးေတြကပဲ တန္ခိုးျပတာလား၊ ေကာင္းခ်င္လို႔လားပဲ မသိေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္မ နည္းနည္းေလး ထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာတယ္ေလ။
နည္းနည္းေလး ေနေကာင္းလာတဲ့ ကၽြန္မ၊ ေ႐ွ႔ရက္ေတြက ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာကို အျငိဳးထားျပီး သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ကဲလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္ မနက္ အိမ္က ထြက္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္နည္းနည္းပူျပီး၊ ပါးေရာင္တာကလည္း မေပ်ာက္ေသးဘူးေလ။ မတတ္ႏိုင္ဘူးရွင့္ ဒီေန႔မွ မထြက္ရရင္ မနက္ျဖန္ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဖို႔လည္း စိတ္သိပ္မပါတာနဲ႔ ဘာညာတို႔၊ ဒီမိုတို႔၊ ကိုဘလာေဂါက္တို႔နဲ႔ တူတူ ေရပက္ခံ ထြက္ေတာ့တာေပါ့။ ဒီမွာတင္ ကၽြန္မရဲ့ Thingyan Review ေရးဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္လာေတာ့တာေပါ့။
Thingyan Review
ကၽြန္မ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ သၾကၤန္ဆိုတာ ျမန္မာတို႔ရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မွတ္တိုင္တစ္ခု၊ ရိုးရာပြဲေတာ္ တစ္ခုပါ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာလည္း ေပ်ာ္တတ္မွ ရသလို၊ မေပ်ာ္တတ္ရင္ေတာ့ ေဘးတစ္ခုခုနဲ႔ ၾကံဳမွာပါပဲ။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒါေတြကို အဓိကထား ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သၾကၤန္မွာ ကၽြန္မ ေတြ႔ခဲ့ ျမင္ခဲ့တာေလးေတြကို ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္တာေလးပါ။
စစခ်င္း ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေကာင္မေလးေတြပါပဲ။ ျမန္မာ မိန္းကေလးေတြေပါ့။ ေျပာင္းလဲ လာတဲ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ အညီ၊ ေနထိုင္၀တ္စားမႈ စ႐ိုက္ေတြ ေျပာင္းလဲလာတာကို လက္ခံလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားအျမင္မွာ မ႐ိုင္းရေလေအာင္ ေျပာင္းလဲတာကေတာ့ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ၀တ္တာ စားတာ၊ ေနတာ ထိုင္တာေတြဟာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ သၾကၤန္ပဲ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါကဲရတာ၊ ေနခ်င္သလို ေနမယ္ဆုိရင္ ကဲ ဘာျဖစ္မလဲ။ ေခတ္ ေပၚစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ ေယာက်ၤား သားအေပါင္းကို အလွဴေပးသလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီႏွစ္ မိန္းကေလးေတြ ၀တ္တာစားတာ ေတာ္ေတာ္ လြန္ပါတယ္။ ေအာက္ပိုင္းမွာ တိုျပတ္ေနေအာင္ ၀တ္ထားသလို၊ အေပၚပိုင္းမွာလည္း အလယ္တစ္၀ိုက္ေလာက္ကိုပဲ လံု႐ံုဖံုးထား ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မ႑ပ္ထိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြေပါ့။ လက္ ျငိမ္ျငိမ္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ေတာ့ ျပသနာ မရွိေလာက္ေပမယ့္၊ အဲ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကိုကို ကာလသားမ်ားနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ မေတြးရဲ စရာေလးေတြပါ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မူးေနၾကေတာ့၊ မိန္းကေလးေတြကို ငမ္းေနၾကေတာ့ supply=demand ျဖစ္သြားမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ေနာက္ တစ္ခုက သၾကၤန္မွာ မပါ မျပီးတဲ့ အရက္ပါ။ မပါ မျပီးတဲ့ ဘီယာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မူးေအာင္ ေသာက္ေသာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ အရက္ေသာက္တာလည္း သၾကၤန္႐ိုးရာ လို႔ေတာင္ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနျပီရွင္။ ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသား အ႐ြယ္ ေလာက္ကေန အသက္ 60 ေလာကိထိက အရက္ကေလး တစ္ျမျမနဲ႔။ ကလိုက္ၾက၊ ခုလိုက္ၾက၊ ဆိုလိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက ေယာက်ၤားေလးေတြ မူးေနလို႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ မိန္းကေလးေတြ မူးေနတာ၊ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးနဲ႔ မူးျပီး ျပဲကြဲေနတာေတြဟာ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အရာေလးေတြလို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ လူျမင္ကြင္းၾကီးမွာ ၾကည့္ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လားရွင္။
ဒီႏွစ္ သၾကၤန္မွာ မ႑ပ္ နည္းပါတယ္။ အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းနဲ႔ ကမၻာေအး ဘုရားလမ္းတို႔ ေလာက္မွာပဲ မ႑ပ္နည္းနည္း စိတ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ တစ္ခုစ၊ ႏွစ္ခုစ ေလာက္ပါပဲ။ မ်ားတာကေတာ့ ကေလးေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေတြရဲ့ ခြက္ေစာင္း မ႑ပ္ေတြေပါ့။ မ႑ပ္မွာ ေရပက္ဖို႔ လက္မွတ္ေတြကလည္း ေခတ္နဲ႔အညီ ေစ်းၾကီးလို႔လာပါတယ္။ မီးက မလာဘူးဆိုေတာ့ မ႑ပ္ Organizer ေတြလည္း ေရမျပတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကံဖန္ရမွာမို႔ ဟိုစရိတ္၊ ဒီစရီတ္ေတြနဲ႔ ေစ်းကိုျမင့္လိုက္ၾကမွာေပါ့ေလ။ ႏွစ္တုိင္း စည္ကားေနက် ျပည္လမ္းမွာလည္း မ႑ပ္ေဆာက္ဖို႔ ပါမစ္မေပးေတာ့ပါဘူး။ ေရပက္ခံ ကားေတြ အရမ္းမ်ားျပီး မ႑ပ္ေနရာေတြက တစ္အားနည္းတာေၾကာင့္ လမ္းေတြလည္း ပိတ္၊ ကားေတြက က်ပ္ေနတာ တစ္ေနရာထဲမွာတင္ သံုးနာရီေလာက္ ၾကပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြ ႐ွိတဲ့ မ႑ပ္မွာဆို လူေတြေရာ၊ ကားေတြေရာ ပိတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ မထြက္ႏိုင္ပါဘူးရွင္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အဲေနရာမွာတင္ မူးရမ္းျပီး ရန္ျဖစ္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စံုတာေပါ့ရွင္။ အမ်ိဳးစံုေအာင္ ေတြ႔ေနရတယ္ေလ။
သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက မူးၾကတာ ျပသနာ မရွိေပမယ့္၊ ရန္မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္ရင္၊ အေပ်ာ္မလြန္ေအာင္ ေနတတ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပဲ ဆိုတာကို ထပ္ေျပာလိုက္ပါရေစရွင္။
ေၾသာ္ ေနာက္ဆံုး သတင္းကေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတစ္ေယာက္ မေန႔က သၾကၤန္လည္စဥ္က တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းမွာ 4 နာရီေလာက္ ၾကာၾကာ ကားေတြ ပိတ္ေနတုန္းမွာ အဲေနရာမွာပဲ မ႑ပ္က လူေတြ၊ တစ္ျခား ကားေပၚက လူေတြ၊ ကိုယ့္ကားေပၚက လူေတြနဲ႔ အျပိဳင္ 3 နာရီေလာက္ မနားတမ္း ကလိုက္တာ ခုခ်ိန္မွာ ေျခတစ္ေပါင္က်ိဳးျဖစ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အႏိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါရွင္။
Friday, April 11, 2008
Mandalay Trip (April-2008)
ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ဘေလာဂ့္မွာ ေၾကာ္ျငာထားလုိ႔ လာဖတ္တဲ့ သူေတြလည္း သိၾကေရာေပါ့။ ကၽြန္မ အလုပ္ကိစၥေလး တစ္ခုရွိတာနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ General Manager နဲ႔အတူ မႏၱေလးကုိ 2 ရက္ေလာက္ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ ခရီးသြားရတာေတာ့ တန္တယ္ရွင့္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ မမက ကၽြန္မအရမ္းသြားခ်င္ေနတဲ့ မႏၱေလးေတာင္ကို သူလည္းသြားခ်င္ေနေတာ့ လိုက္ပို႔ေပးတယ္ေလ။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္မ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ ကမၻာ့အၾကီးဆံုး စာအုပ္ၾကီးလို႔ မွတ္တမ္းတင္ ခံထားရတဲ့ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားကုိလည္း ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို စည္ကားေနပါတယ္။ သၾကၤန္အတြက္ ေစ်းပြဲေတာ္ေတြ၊ အထူး discount ေတြနဲ႔ ေရာင္းခ်ေပးေနတာေတြ ရွိေတာ့ ေရာင္းသူ ၀ယ္သူေတြ စည္ကားလို႔ ေနေလရဲ့။
ျပီးေတာ့ က်ံဳးတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း သၾကၤန္မွာ ေရပက္ဖို႔ မ႑ပ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ေဆာက္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးမွာ သၾကၤန္က်ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေသးတယ္။ မ႑ပ္ေတြမွ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ံဳးေရေတြကလည္း ၾကည္လင္ေနေတာ့ ေရေလာင္းခံရမယ့္ သူေတြေရာ၊ ေရေလာင္းမယ့္ သူေတြ အတြက္ပါ ေအးျမေစမွာ အမွန္အကန္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပူေလာင္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာကို ေလပူေတြ တိုက္တာမ်ားေလ မီစနဲ႔ လာဟပ္သလိုပါပဲ။ ကၽြန္မ အရင္တုန္းက သြားဖူးတာက ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္၊ မိုးရာသီ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မႏၱေလး ဒီေလာက္ပူမယ္မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး။ ခုမွ တစ္ကယ္ လက္ေတြ႔ႀကံဳရတာပါ။ လူေတြကလည္း ေနပူက်ဲတဲမွာ ဘာမွ မေဆာင္းပဲ ဆိုင္ကယ္ တစ္၀ီ၀ီနဲ႔ သြားလာေနၾကတာ သူတို႔မွ အသား မမဲရင္ ဘယ္သူေတြ အသားမဲအံုးမလဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေအးေဆးရွင့္။ သနပ္ခါးေတြ ေပါတယ္ မဟုတ္လား။ ေရႊဘို သနပ္ခါးတံုးမ်ား ရန္ကုန္လိမ္းဖို႔ယူ၊ ဘယ္သူအသား မဲမဲ ၀ါ၀ါညက္ညက္ျဖဴဆိုတာ အလကား စပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းမွ မဟုတ္တာပဲ။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးကေန သနပ္ခါးေတြ ၀ယ္လာေသးတယ္။ နာမည္ႀကီး ေဒၚသီ သနပ္ခါးေပါ့။
မႏၱေလးေတာင္ကို ကားနဲ႔တက္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက ေျခလ်င္တက္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာေသာ အားျဖင့္ ကားနဲ႔ပဲ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန မႏၱေလးျမိဳ႕ကို ျမင္ရတာ ျမဴေတြဆိုင္းျပီး လြမ္းစရာပါပဲ။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ ျမဴေတြ ဆိုင္းေနတာဟာ ေလထုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
ကားနဲ႔ ေတာင္ကို တက္ျပီးေတာ့ တစ္ခါ ေတာင္ထိပ္ကို စက္ေလွခါးနဲ႔တက္တယ္။ စက္ေလွခါးနဲ႔ ေလးဆင့္ တက္ရပါတယ္။
မႏၱေလးေတာင္ရဲ့ အထင္ကရ ေျမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ရယ္၊ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားရယ္ကလည္း မႏၱေလးေတာင္ ေရာက္ရင္ မလြဲမေသြ ဖူးရ ေတြ႔ရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဘက္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပိဋကတ္ သံုးပံုကို ေက်ာက္စာမ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဒီဘုရားၾကီးဟာ အေတာ္ေလးကို ထူးျခားျပီး ဘုရား ပရ၀ုဏ္ဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းလွပါတယ္။ ဘုရား၀င္းထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ငံုျပီး တည္ထားတဲ့ ေစတီ ျဖဴျဖဴေလးေတြကလည္း မ်ားျပားလြန္းျပီး သပၸာယ္ လွပါတယ္ရွင္။
ဒါကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးေပါ့
ခေရပင္ေအာက္က ပိေတာက္ ခ်စ္သူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ခေရပင္ေအာက္က ပင့္ဂိုလ္းပါရွင့္
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးကိုလည္း သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဘုရားၾကီးကေတာ့ မႏၱေလးေရာက္တဲ့ အေခါက္တိုင္းလိုလို သြားျဖစ္ေတာ့ သိပ္ျပီး အထူး အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးမွာ အရင္ကထက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ပိုေနခဲ့ပါတယ္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုသြား ဒီသြားနဲ႔ေပါ့။
အေလးခ်ိန္ ပိသာ 2000 ေက်ာ္ေလးတဲ့ ေၾကးေမာင္းၾကီး ျဖစ္ပါတယ္
ဒါကေတာ့ ငါးကန္
အျပန္မွာ ကားပ်က္လို႔ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ လမ္းမွာ ရပ္ေနခဲ့ရေသးတယ္
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ခရီးပန္းျပီး ဖ်ားေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အေကာင္း မေနရပါဘူး။ အလုပ္ေတာ့ သြားလုပ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ေခါက္နဲ႔ဆို ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ေျခာက္ေခါက္ေတာင္ ရွိသြားျပီရွင့္။ မႏၱေလးသူေတာင္ လုပ္လို႔ရေနေလာက္ျပီ။
ျပီးေတာ့ က်ံဳးတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း သၾကၤန္မွာ ေရပက္ဖို႔ မ႑ပ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ေဆာက္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးမွာ သၾကၤန္က်ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေသးတယ္။ မ႑ပ္ေတြမွ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ံဳးေရေတြကလည္း ၾကည္လင္ေနေတာ့ ေရေလာင္းခံရမယ့္ သူေတြေရာ၊ ေရေလာင္းမယ့္ သူေတြ အတြက္ပါ ေအးျမေစမွာ အမွန္အကန္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပူေလာင္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာကို ေလပူေတြ တိုက္တာမ်ားေလ မီစနဲ႔ လာဟပ္သလိုပါပဲ။ ကၽြန္မ အရင္တုန္းက သြားဖူးတာက ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္၊ မိုးရာသီ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မႏၱေလး ဒီေလာက္ပူမယ္မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး။ ခုမွ တစ္ကယ္ လက္ေတြ႔ႀကံဳရတာပါ။ လူေတြကလည္း ေနပူက်ဲတဲမွာ ဘာမွ မေဆာင္းပဲ ဆိုင္ကယ္ တစ္၀ီ၀ီနဲ႔ သြားလာေနၾကတာ သူတို႔မွ အသား မမဲရင္ ဘယ္သူေတြ အသားမဲအံုးမလဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေအးေဆးရွင့္။ သနပ္ခါးေတြ ေပါတယ္ မဟုတ္လား။ ေရႊဘို သနပ္ခါးတံုးမ်ား ရန္ကုန္လိမ္းဖို႔ယူ၊ ဘယ္သူအသား မဲမဲ ၀ါ၀ါညက္ညက္ျဖဴဆိုတာ အလကား စပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းမွ မဟုတ္တာပဲ။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးကေန သနပ္ခါးေတြ ၀ယ္လာေသးတယ္။ နာမည္ႀကီး ေဒၚသီ သနပ္ခါးေပါ့။
မႏၱေလးေတာင္ကို ကားနဲ႔တက္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက ေျခလ်င္တက္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာေသာ အားျဖင့္ ကားနဲ႔ပဲ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန မႏၱေလးျမိဳ႕ကို ျမင္ရတာ ျမဴေတြဆိုင္းျပီး လြမ္းစရာပါပဲ။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ ျမဴေတြ ဆိုင္းေနတာဟာ ေလထုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
ကားနဲ႔ ေတာင္ကို တက္ျပီးေတာ့ တစ္ခါ ေတာင္ထိပ္ကို စက္ေလွခါးနဲ႔တက္တယ္။ စက္ေလွခါးနဲ႔ ေလးဆင့္ တက္ရပါတယ္။
မႏၱေလးေတာင္ရဲ့ အထင္ကရ ေျမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ရယ္၊ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားရယ္ကလည္း မႏၱေလးေတာင္ ေရာက္ရင္ မလြဲမေသြ ဖူးရ ေတြ႔ရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဘက္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပိဋကတ္ သံုးပံုကို ေက်ာက္စာမ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဒီဘုရားၾကီးဟာ အေတာ္ေလးကို ထူးျခားျပီး ဘုရား ပရ၀ုဏ္ဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းလွပါတယ္။ ဘုရား၀င္းထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ငံုျပီး တည္ထားတဲ့ ေစတီ ျဖဴျဖဴေလးေတြကလည္း မ်ားျပားလြန္းျပီး သပၸာယ္ လွပါတယ္ရွင္။
ဒါကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးေပါ့
ခေရပင္ေအာက္က ပိေတာက္ ခ်စ္သူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ခေရပင္ေအာက္က ပင့္ဂိုလ္းပါရွင့္
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးကိုလည္း သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဘုရားၾကီးကေတာ့ မႏၱေလးေရာက္တဲ့ အေခါက္တိုင္းလိုလို သြားျဖစ္ေတာ့ သိပ္ျပီး အထူး အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးမွာ အရင္ကထက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ပိုေနခဲ့ပါတယ္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုသြား ဒီသြားနဲ႔ေပါ့။
အေလးခ်ိန္ ပိသာ 2000 ေက်ာ္ေလးတဲ့ ေၾကးေမာင္းၾကီး ျဖစ္ပါတယ္
ဒါကေတာ့ ငါးကန္
အျပန္မွာ ကားပ်က္လို႔ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ လမ္းမွာ ရပ္ေနခဲ့ရေသးတယ္
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ခရီးပန္းျပီး ဖ်ားေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အေကာင္း မေနရပါဘူး။ အလုပ္ေတာ့ သြားလုပ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ေခါက္နဲ႔ဆို ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ေျခာက္ေခါက္ေတာင္ ရွိသြားျပီရွင့္။ မႏၱေလးသူေတာင္ လုပ္လို႔ရေနေလာက္ျပီ။
Mandalay Trip (April-2008)
ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ဘေလာဂ့္မွာ ေၾကာ္ျငာထားလုိ႔ လာဖတ္တဲ့ သူေတြလည္း သိၾကေရာေပါ့။ ကၽြန္မ အလုပ္ကိစၥေလး တစ္ခုရွိတာနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ General Manager နဲ႔အတူ မႏၱေလးကုိ 2 ရက္ေလာက္ လိုက္သြားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ ခရီးသြားရတာေတာ့ တန္တယ္ရွင့္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ မမက ကၽြန္မအရမ္းသြားခ်င္ေနတဲ့ မႏၱေလးေတာင္ကို သူလည္းသြားခ်င္ေနေတာ့ လိုက္ပို႔ေပးတယ္ေလ။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္မ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ ကမၻာ့အၾကီးဆံုး စာအုပ္ၾကီးလို႔ မွတ္တမ္းတင္ ခံထားရတဲ့ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားကုိလည္း ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို စည္ကားေနပါတယ္။ သၾကၤန္အတြက္ ေစ်းပြဲေတာ္ေတြ၊ အထူး discount ေတြနဲ႔ ေရာင္းခ်ေပးေနတာေတြ ရွိေတာ့ ေရာင္းသူ ၀ယ္သူေတြ စည္ကားလို႔ ေနေလရဲ့။
ျပီးေတာ့ က်ံဳးတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း သၾကၤန္မွာ ေရပက္ဖို႔ မ႑ပ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ေဆာက္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးမွာ သၾကၤန္က်ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေသးတယ္။ မ႑ပ္ေတြမွ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ံဳးေရေတြကလည္း ၾကည္လင္ေနေတာ့ ေရေလာင္းခံရမယ့္ သူေတြေရာ၊ ေရေလာင္းမယ့္ သူေတြ အတြက္ပါ ေအးျမေစမွာ အမွန္အကန္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပူေလာင္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာကို ေလပူေတြ တိုက္တာမ်ားေလ မီစနဲ႔ လာဟပ္သလိုပါပဲ။ ကၽြန္မ အရင္တုန္းက သြားဖူးတာက ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္၊ မိုးရာသီ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မႏၱေလး ဒီေလာက္ပူမယ္မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး။ ခုမွ တစ္ကယ္ လက္ေတြ႔ႀကံဳရတာပါ။ လူေတြကလည္း ေနပူက်ဲတဲမွာ ဘာမွ မေဆာင္းပဲ ဆိုင္ကယ္ တစ္၀ီ၀ီနဲ႔ သြားလာေနၾကတာ သူတို႔မွ အသား မမဲရင္ ဘယ္သူေတြ အသားမဲအံုးမလဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေအးေဆးရွင့္။ သနပ္ခါးေတြ ေပါတယ္ မဟုတ္လား။ ေရႊဘို သနပ္ခါးတံုးမ်ား ရန္ကုန္လိမ္းဖို႔ယူ၊ ဘယ္သူအသား မဲမဲ ၀ါ၀ါညက္ညက္ျဖဴဆိုတာ အလကား စပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းမွ မဟုတ္တာပဲ။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးကေန သနပ္ခါးေတြ ၀ယ္လာေသးတယ္။ နာမည္ႀကီး ေဒၚသီ သနပ္ခါးေပါ့။
မႏၱေလးေတာင္ကို ကားနဲ႔တက္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက ေျခလ်င္တက္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာေသာ အားျဖင့္ ကားနဲ႔ပဲ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန မႏၱေလးျမိဳ႕ကို ျမင္ရတာ ျမဴေတြဆိုင္းျပီး လြမ္းစရာပါပဲ။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ ျမဴေတြ ဆိုင္းေနတာဟာ ေလထုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
ကားနဲ႔ ေတာင္ကို တက္ျပီးေတာ့ တစ္ခါ ေတာင္ထိပ္ကို စက္ေလွခါးနဲ႔တက္တယ္။ စက္ေလွခါးနဲ႔ ေလးဆင့္ တက္ရပါတယ္။
မႏၱေလးေတာင္ရဲ့ အထင္ကရ ေျမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ရယ္၊ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားရယ္ကလည္း မႏၱေလးေတာင္ ေရာက္ရင္ မလြဲမေသြ ဖူးရ ေတြ႔ရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဘက္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပိဋကတ္ သံုးပံုကို ေက်ာက္စာမ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဒီဘုရားၾကီးဟာ အေတာ္ေလးကို ထူးျခားျပီး ဘုရား ပရ၀ုဏ္ဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းလွပါတယ္။ ဘုရား၀င္းထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ငံုျပီး တည္ထားတဲ့ ေစတီ ျဖဴျဖဴေလးေတြကလည္း မ်ားျပားလြန္းျပီး သပၸာယ္ လွပါတယ္ရွင္။
ဒါကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးေပါ့
ခေရပင္ေအာက္က ပိေတာက္ ခ်စ္သူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ခေရပင္ေအာက္က ပင့္ဂိုလ္းပါရွင့္
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးကိုလည္း သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဘုရားၾကီးကေတာ့ မႏၱေလးေရာက္တဲ့ အေခါက္တိုင္းလိုလို သြားျဖစ္ေတာ့ သိပ္ျပီး အထူး အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးမွာ အရင္ကထက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ပိုေနခဲ့ပါတယ္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုသြား ဒီသြားနဲ႔ေပါ့။
အေလးခ်ိန္ ပိသာ 2000 ေက်ာ္ေလးတဲ့ ေၾကးေမာင္းၾကီး ျဖစ္ပါတယ္
ဒါကေတာ့ ငါးကန္
အျပန္မွာ ကားပ်က္လို႔ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ လမ္းမွာ ရပ္ေနခဲ့ရေသးတယ္
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ခရီးပန္းျပီး ဖ်ားေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အေကာင္း မေနရပါဘူး။ အလုပ္ေတာ့ သြားလုပ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ေခါက္နဲ႔ဆို ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ေျခာက္ေခါက္ေတာင္ ရွိသြားျပီရွင့္။ မႏၱေလးသူေတာင္ လုပ္လို႔ရေနေလာက္ျပီ။
ျပီးေတာ့ က်ံဳးတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း သၾကၤန္မွာ ေရပက္ဖို႔ မ႑ပ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ေဆာက္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးမွာ သၾကၤန္က်ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေသးတယ္။ မ႑ပ္ေတြမွ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ံဳးေရေတြကလည္း ၾကည္လင္ေနေတာ့ ေရေလာင္းခံရမယ့္ သူေတြေရာ၊ ေရေလာင္းမယ့္ သူေတြ အတြက္ပါ ေအးျမေစမွာ အမွန္အကန္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပူေလာင္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာကို ေလပူေတြ တိုက္တာမ်ားေလ မီစနဲ႔ လာဟပ္သလိုပါပဲ။ ကၽြန္မ အရင္တုန္းက သြားဖူးတာက ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္၊ မိုးရာသီ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မႏၱေလး ဒီေလာက္ပူမယ္မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး။ ခုမွ တစ္ကယ္ လက္ေတြ႔ႀကံဳရတာပါ။ လူေတြကလည္း ေနပူက်ဲတဲမွာ ဘာမွ မေဆာင္းပဲ ဆိုင္ကယ္ တစ္၀ီ၀ီနဲ႔ သြားလာေနၾကတာ သူတို႔မွ အသား မမဲရင္ ဘယ္သူေတြ အသားမဲအံုးမလဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေအးေဆးရွင့္။ သနပ္ခါးေတြ ေပါတယ္ မဟုတ္လား။ ေရႊဘို သနပ္ခါးတံုးမ်ား ရန္ကုန္လိမ္းဖို႔ယူ၊ ဘယ္သူအသား မဲမဲ ၀ါ၀ါညက္ညက္ျဖဴဆိုတာ အလကား စပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းမွ မဟုတ္တာပဲ။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးကေန သနပ္ခါးေတြ ၀ယ္လာေသးတယ္။ နာမည္ႀကီး ေဒၚသီ သနပ္ခါးေပါ့။
မႏၱေလးေတာင္ကို ကားနဲ႔တက္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက ေျခလ်င္တက္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာေသာ အားျဖင့္ ကားနဲ႔ပဲ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန မႏၱေလးျမိဳ႕ကို ျမင္ရတာ ျမဴေတြဆိုင္းျပီး လြမ္းစရာပါပဲ။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ ျမဴေတြ ဆိုင္းေနတာဟာ ေလထုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
ကားနဲ႔ ေတာင္ကို တက္ျပီးေတာ့ တစ္ခါ ေတာင္ထိပ္ကို စက္ေလွခါးနဲ႔တက္တယ္။ စက္ေလွခါးနဲ႔ ေလးဆင့္ တက္ရပါတယ္။
မႏၱေလးေတာင္ရဲ့ အထင္ကရ ေျမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ရယ္၊ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားရယ္ကလည္း မႏၱေလးေတာင္ ေရာက္ရင္ မလြဲမေသြ ဖူးရ ေတြ႔ရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဘက္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပိဋကတ္ သံုးပံုကို ေက်ာက္စာမ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဒီဘုရားၾကီးဟာ အေတာ္ေလးကို ထူးျခားျပီး ဘုရား ပရ၀ုဏ္ဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းလွပါတယ္။ ဘုရား၀င္းထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ငံုျပီး တည္ထားတဲ့ ေစတီ ျဖဴျဖဴေလးေတြကလည္း မ်ားျပားလြန္းျပီး သပၸာယ္ လွပါတယ္ရွင္။
ဒါကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးေပါ့
ခေရပင္ေအာက္က ပိေတာက္ ခ်စ္သူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ခေရပင္ေအာက္က ပင့္ဂိုလ္းပါရွင့္
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးကိုလည္း သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဘုရားၾကီးကေတာ့ မႏၱေလးေရာက္တဲ့ အေခါက္တိုင္းလိုလို သြားျဖစ္ေတာ့ သိပ္ျပီး အထူး အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးမွာ အရင္ကထက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ပိုေနခဲ့ပါတယ္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုသြား ဒီသြားနဲ႔ေပါ့။
အေလးခ်ိန္ ပိသာ 2000 ေက်ာ္ေလးတဲ့ ေၾကးေမာင္းၾကီး ျဖစ္ပါတယ္
ဒါကေတာ့ ငါးကန္
အျပန္မွာ ကားပ်က္လို႔ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ လမ္းမွာ ရပ္ေနခဲ့ရေသးတယ္
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ခရီးပန္းျပီး ဖ်ားေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အေကာင္း မေနရပါဘူး။ အလုပ္ေတာ့ သြားလုပ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ေခါက္နဲ႔ဆို ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ေျခာက္ေခါက္ေတာင္ ရွိသြားျပီရွင့္။ မႏၱေလးသူေတာင္ လုပ္လို႔ရေနေလာက္ျပီ။
Saturday, April 5, 2008
Plainative Song of Pinkgold
မတ္လ (၄) ရက္ေန႔မွာ အလုပ္သစ္ကို စ၀င္တယ္... ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဆိုေတာ့ ဘာမွမလုပ္ရဘူး.. အဲဒီက ထုတ္တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ အကုန္ဖတ္ျပီး. ျပန္လာတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ပ်င္းလိုက္တာ ေသပါေရာ...
မတ္လ (၅) ရက္ေန႔.. မီတင္စလုပ္တယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ေျပာျပတယ္။ Advertising and Promotion Planning ပိုင္းကိုလုပ္ပါတဲ့။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့သူေတြဆီက အလုပ္ေတြ အကုန္လႊဲယူတယ္။ ေလ့လာဆည္းပူးရတာေပါ့ေလ။
မတ္လ (၆) ရက္ေန႔.. ရံုးေရာက္ေတာ့ ခံုေပၚမွာ GM ရဲ့ စာကိုေတြ႔တယ္။ Planet Thingyan အစီအစဥ္ကို Advertising and Promotion ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားျပီး အမကို Plan တင္ျပပါတဲ့။ အဲဒီေန႔ကေန စေတာ့တာပါပဲ။ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားျပီး Advertising Time Line ေတြ၊ Promotion Plan ေတြ၊ Sponsor Package ေတြ၊ Website မွာေၾကာ္ျငာရင္ရလာမယ့္ အားသာခ်က္ေတြ၊ တစ္ျခားလို အပ္တဲ့ data ေတြ စုရင္းနဲ႔ တစ္ပတ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကုန္မွန္း မသိကုန္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့. ေနာက္ေတာ့ ရက္ေတြ၊ ေန႔ေတြ၊ အခ်ိန္ေတြကို ေသခ်ာလည္း မသိေတာ့ဘူး၊ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုတာလည္း ပံုမွန္ မရွိခဲ့ဘူး။ ICT Exhibition ဆိုတာေတြ၊ Monthly Advertising Plan ကိုဆြဲေပးေနရတာေတြ၊ Costing တြက္ေပးရတာေတြ၊ Planning ျပီးေတာ့ Implementation ဆိုတာေတြကို ဆက္လုပ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ပံုမွန္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ဟာ ည (၈) နာရီ ျဖစ္မွန္း မသိျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ေမလ (၃၁) ရက္.. မတင္ျမတ္ထက္ လာစာလာထုတ္လို႔ရပါျပီ ဆိုတဲ့ အသံေလးကို ၾကားလိုက္တယ္။ ဘုရားေရ.. လကုန္ျပီ ဟုတ္လား။ ေနပါအံုး ငါအလုပ္၀င္တာ မေန႔တစ္ေန႔ကေလ.. ဘယ္လိုလုပ္ လ က အဲေလာက္အကုန္ျမန္ရတာပါလိမ့္။ ေၾသာ္ ငါဟာ အလုပ္ေတြဆီမွာပဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထား ခဲ့ပါလား။
ဒီၾကားထဲမွာ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ခုခုသြားဖို႔ ခ်ိန္းတိုင္း အခ်ိန္ေတြ ျပန္ညွိရတာ ကၽြန္မ၊ ေနာက္က်လို႔ ေတာင္းပန္ရတာ ကၽြန္မ၊ ခ်ိန္းထားရက္ သားနဲ႔ မီတင္ေတြ ရွိေနလို႔ အခါခါ ပ်က္ခဲ့တာ၊ သူမ်ားကို စိတ္ခုေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ဧပရယ္ (၁) ရက္ေန႔... ၁၁ ရက္ေန႔ကေန စျပီး ရံုးပိတ္မွာပါလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ရံုးလာခဲ့တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာေတာင္ မဖြင့္ရေသးဘူး မီတင္ မီတင္ တဲ့။ အမေလး သြားတက္လိုက္ေတာ့ MD က ေပးလိုက္တဲ့ တာ၀န္ေတြ တစ္ပံုၾကီး။ ၾကားျဖတ္ ကိစၥေတြေပၚလာတယ္။ Thingyan Greeting Card ပို႔ရမယ္ ဆိုတာေတြ Production Plan and Time Line တစ္ခု ဆြဲတာေတြဟာ ကၽြန္မကို အလုပ္မ်ားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ Design ကိစၥနဲ႔ Designer ကိုေ၀ဖန္ခဲ့မိလို႔ အၾကံေလး တစ္ခုေပးခဲ့မိလို႔.. ငါက နင္ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား မန္ေနဂ်ာ ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ၊ ငါ Designer လား နင္ Designer လား ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိုးႏွက္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲ မေကာင္းလိုက္တာေလ။ ေတာ္ေသးတယ္ GM က ကၽြန္မ ဘက္ကပါေနလို႔။ သူ႔ကိုတာ၀န္ ေပးထားလို႔ သူေျပာသလို မင္းလုပ္ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔ ကုိယ့္ဘက္က ပါခဲ့လို႔ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာရာ ရခဲ့တယ္။
Greeting Card ကိစၥအတြက္နဲ႔ လံုးပန္းေနတုန္း Miss ေရြးပြဲတစ္ခု ၾကားထဲမွာ ၀င္လာတယ္။ အဲဒီမွာလည္း Planner က မမေရႊထက္ပဲေပါ့။ စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ၁၂ ခြဲမွာ မျပန္ခဲ့ရပါဘူး။ Miss ေရြးပြဲအတြက္ ျပင္လို႔မွ မျပီးေသးဘူး သမီးေရ ကိစၥေတြကို အကုန္ အျပတ္ ျဖစ္ခဲ့ပါ အမနဲ႔ မႏၱေလး လိုက္ရမယ္တဲ့။ ဘုရား ဘုရား ငါဘာေတြမ်ား အလုပ္မ်ားရအံုးမွာ ပါလိမ့္။ ခုလည္း အျပတ္ျဖတ္ေနတုန္းပဲ။ စေနေန႔ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္ ရံုးမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ မနက္ျဖန္ ခရီးအတြက္ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။
ထမင္းကို ေန႔လည္း ၂ နာရီေလာက္မွ စားရတာ ေရတြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ရံုးကေန ည ၈ နာရီေလာက္မွ ျပန္ရတာ ရိုးလို႔ေတာင္ ေနခဲ့ျပီ။ ဂ်ီေတာ့မွာ အရင္လို မပြားႏုိင္ေတာ့ဘူး။ Laptop တစ္လံုးနဲ႔ အေသ နပန္းလံုးေနရတယ္။ ေၾသာ္ ေျပာအံုးမယ္ ကၽြန္မကို ေပးထားတဲ့ Laptop က သိပ္မေကာင္းေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာလည္း သိပ္အဆင္မေျပပါဘူးေလ။ စက္အသစ္ကလည္း ေတာင္းထားတာ ၀ယ္မေပးေသးဘူး။ အလုပ္လုပ္ရင္း စိတ္တိုလာလို႔ ဒီညည္းခ်င္းကို ေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။
စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္က သီခ်င္းဆိုတယ္ ႏွစ္ အခ်ိဳး တစ္ ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ အခ်ိဳး ႏွစ္တဲ့....
ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလို ဆိုခ်င္တယ္...
ရံုးဆင္းခ်ိန္ ညေန ၅ နာရီခြဲဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က ၈ နာရီ
စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ေန႔လံုး............
ေၾသာ္ ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္ အလုပ္မ်ားမ်ား အိမ္ျပန္ ဘယ္ေလာက္ ေနာက္က်က် လုပ္ေပးေနလဲ သိလား။ Overtime ေၾကးေတြ ရေနလို႔ေပါ့ရွင္။ တနဂၤေႏြကို မႏၱေလးသြားမယ္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မယ္။
ပင့္ဂိုလ္း ညည္းခ်င္း ျပီးပါျပီ။
မတ္လ (၅) ရက္ေန႔.. မီတင္စလုပ္တယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ေျပာျပတယ္။ Advertising and Promotion Planning ပိုင္းကိုလုပ္ပါတဲ့။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့သူေတြဆီက အလုပ္ေတြ အကုန္လႊဲယူတယ္။ ေလ့လာဆည္းပူးရတာေပါ့ေလ။
မတ္လ (၆) ရက္ေန႔.. ရံုးေရာက္ေတာ့ ခံုေပၚမွာ GM ရဲ့ စာကိုေတြ႔တယ္။ Planet Thingyan အစီအစဥ္ကို Advertising and Promotion ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားျပီး အမကို Plan တင္ျပပါတဲ့။ အဲဒီေန႔ကေန စေတာ့တာပါပဲ။ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားျပီး Advertising Time Line ေတြ၊ Promotion Plan ေတြ၊ Sponsor Package ေတြ၊ Website မွာေၾကာ္ျငာရင္ရလာမယ့္ အားသာခ်က္ေတြ၊ တစ္ျခားလို အပ္တဲ့ data ေတြ စုရင္းနဲ႔ တစ္ပတ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကုန္မွန္း မသိကုန္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့. ေနာက္ေတာ့ ရက္ေတြ၊ ေန႔ေတြ၊ အခ်ိန္ေတြကို ေသခ်ာလည္း မသိေတာ့ဘူး၊ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုတာလည္း ပံုမွန္ မရွိခဲ့ဘူး။ ICT Exhibition ဆိုတာေတြ၊ Monthly Advertising Plan ကိုဆြဲေပးေနရတာေတြ၊ Costing တြက္ေပးရတာေတြ၊ Planning ျပီးေတာ့ Implementation ဆိုတာေတြကို ဆက္လုပ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ပံုမွန္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ဟာ ည (၈) နာရီ ျဖစ္မွန္း မသိျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ေမလ (၃၁) ရက္.. မတင္ျမတ္ထက္ လာစာလာထုတ္လို႔ရပါျပီ ဆိုတဲ့ အသံေလးကို ၾကားလိုက္တယ္။ ဘုရားေရ.. လကုန္ျပီ ဟုတ္လား။ ေနပါအံုး ငါအလုပ္၀င္တာ မေန႔တစ္ေန႔ကေလ.. ဘယ္လိုလုပ္ လ က အဲေလာက္အကုန္ျမန္ရတာပါလိမ့္။ ေၾသာ္ ငါဟာ အလုပ္ေတြဆီမွာပဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထား ခဲ့ပါလား။
ဒီၾကားထဲမွာ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ခုခုသြားဖို႔ ခ်ိန္းတိုင္း အခ်ိန္ေတြ ျပန္ညွိရတာ ကၽြန္မ၊ ေနာက္က်လို႔ ေတာင္းပန္ရတာ ကၽြန္မ၊ ခ်ိန္းထားရက္ သားနဲ႔ မီတင္ေတြ ရွိေနလို႔ အခါခါ ပ်က္ခဲ့တာ၊ သူမ်ားကို စိတ္ခုေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ဧပရယ္ (၁) ရက္ေန႔... ၁၁ ရက္ေန႔ကေန စျပီး ရံုးပိတ္မွာပါလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ရံုးလာခဲ့တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာေတာင္ မဖြင့္ရေသးဘူး မီတင္ မီတင္ တဲ့။ အမေလး သြားတက္လိုက္ေတာ့ MD က ေပးလိုက္တဲ့ တာ၀န္ေတြ တစ္ပံုၾကီး။ ၾကားျဖတ္ ကိစၥေတြေပၚလာတယ္။ Thingyan Greeting Card ပို႔ရမယ္ ဆိုတာေတြ Production Plan and Time Line တစ္ခု ဆြဲတာေတြဟာ ကၽြန္မကို အလုပ္မ်ားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ Design ကိစၥနဲ႔ Designer ကိုေ၀ဖန္ခဲ့မိလို႔ အၾကံေလး တစ္ခုေပးခဲ့မိလို႔.. ငါက နင္ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား မန္ေနဂ်ာ ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ၊ ငါ Designer လား နင္ Designer လား ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိုးႏွက္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲ မေကာင္းလိုက္တာေလ။ ေတာ္ေသးတယ္ GM က ကၽြန္မ ဘက္ကပါေနလို႔။ သူ႔ကိုတာ၀န္ ေပးထားလို႔ သူေျပာသလို မင္းလုပ္ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔ ကုိယ့္ဘက္က ပါခဲ့လို႔ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာရာ ရခဲ့တယ္။
Greeting Card ကိစၥအတြက္နဲ႔ လံုးပန္းေနတုန္း Miss ေရြးပြဲတစ္ခု ၾကားထဲမွာ ၀င္လာတယ္။ အဲဒီမွာလည္း Planner က မမေရႊထက္ပဲေပါ့။ စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ၁၂ ခြဲမွာ မျပန္ခဲ့ရပါဘူး။ Miss ေရြးပြဲအတြက္ ျပင္လို႔မွ မျပီးေသးဘူး သမီးေရ ကိစၥေတြကို အကုန္ အျပတ္ ျဖစ္ခဲ့ပါ အမနဲ႔ မႏၱေလး လိုက္ရမယ္တဲ့။ ဘုရား ဘုရား ငါဘာေတြမ်ား အလုပ္မ်ားရအံုးမွာ ပါလိမ့္။ ခုလည္း အျပတ္ျဖတ္ေနတုန္းပဲ။ စေနေန႔ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္ ရံုးမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ မနက္ျဖန္ ခရီးအတြက္ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။
ထမင္းကို ေန႔လည္း ၂ နာရီေလာက္မွ စားရတာ ေရတြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ရံုးကေန ည ၈ နာရီေလာက္မွ ျပန္ရတာ ရိုးလို႔ေတာင္ ေနခဲ့ျပီ။ ဂ်ီေတာ့မွာ အရင္လို မပြားႏုိင္ေတာ့ဘူး။ Laptop တစ္လံုးနဲ႔ အေသ နပန္းလံုးေနရတယ္။ ေၾသာ္ ေျပာအံုးမယ္ ကၽြန္မကို ေပးထားတဲ့ Laptop က သိပ္မေကာင္းေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာလည္း သိပ္အဆင္မေျပပါဘူးေလ။ စက္အသစ္ကလည္း ေတာင္းထားတာ ၀ယ္မေပးေသးဘူး။ အလုပ္လုပ္ရင္း စိတ္တိုလာလို႔ ဒီညည္းခ်င္းကို ေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။
စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္က သီခ်င္းဆိုတယ္ ႏွစ္ အခ်ိဳး တစ္ ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ အခ်ိဳး ႏွစ္တဲ့....
ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလို ဆိုခ်င္တယ္...
ရံုးဆင္းခ်ိန္ ညေန ၅ နာရီခြဲဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က ၈ နာရီ
စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ေန႔လံုး............
ေၾသာ္ ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္ အလုပ္မ်ားမ်ား အိမ္ျပန္ ဘယ္ေလာက္ ေနာက္က်က် လုပ္ေပးေနလဲ သိလား။ Overtime ေၾကးေတြ ရေနလို႔ေပါ့ရွင္။ တနဂၤေႏြကို မႏၱေလးသြားမယ္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မယ္။
ပင့္ဂိုလ္း ညည္းခ်င္း ျပီးပါျပီ။
Plainative Song of Pinkgold
မတ္လ (၄) ရက္ေန႔မွာ အလုပ္သစ္ကို စ၀င္တယ္... ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဆိုေတာ့ ဘာမွမလုပ္ရဘူး.. အဲဒီက ထုတ္တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ အကုန္ဖတ္ျပီး. ျပန္လာတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ပ်င္းလိုက္တာ ေသပါေရာ...
မတ္လ (၅) ရက္ေန႔.. မီတင္စလုပ္တယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ေျပာျပတယ္။ Advertising and Promotion Planning ပိုင္းကိုလုပ္ပါတဲ့။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့သူေတြဆီက အလုပ္ေတြ အကုန္လႊဲယူတယ္။ ေလ့လာဆည္းပူးရတာေပါ့ေလ။
မတ္လ (၆) ရက္ေန႔.. ရံုးေရာက္ေတာ့ ခံုေပၚမွာ GM ရဲ့ စာကိုေတြ႔တယ္။ Planet Thingyan အစီအစဥ္ကို Advertising and Promotion ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားျပီး အမကို Plan တင္ျပပါတဲ့။ အဲဒီေန႔ကေန စေတာ့တာပါပဲ။ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားျပီး Advertising Time Line ေတြ၊ Promotion Plan ေတြ၊ Sponsor Package ေတြ၊ Website မွာေၾကာ္ျငာရင္ရလာမယ့္ အားသာခ်က္ေတြ၊ တစ္ျခားလို အပ္တဲ့ data ေတြ စုရင္းနဲ႔ တစ္ပတ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကုန္မွန္း မသိကုန္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့. ေနာက္ေတာ့ ရက္ေတြ၊ ေန႔ေတြ၊ အခ်ိန္ေတြကို ေသခ်ာလည္း မသိေတာ့ဘူး၊ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုတာလည္း ပံုမွန္ မရွိခဲ့ဘူး။ ICT Exhibition ဆိုတာေတြ၊ Monthly Advertising Plan ကိုဆြဲေပးေနရတာေတြ၊ Costing တြက္ေပးရတာေတြ၊ Planning ျပီးေတာ့ Implementation ဆိုတာေတြကို ဆက္လုပ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ပံုမွန္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ဟာ ည (၈) နာရီ ျဖစ္မွန္း မသိျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ေမလ (၃၁) ရက္.. မတင္ျမတ္ထက္ လာစာလာထုတ္လို႔ရပါျပီ ဆိုတဲ့ အသံေလးကို ၾကားလိုက္တယ္။ ဘုရားေရ.. လကုန္ျပီ ဟုတ္လား။ ေနပါအံုး ငါအလုပ္၀င္တာ မေန႔တစ္ေန႔ကေလ.. ဘယ္လိုလုပ္ လ က အဲေလာက္အကုန္ျမန္ရတာပါလိမ့္။ ေၾသာ္ ငါဟာ အလုပ္ေတြဆီမွာပဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထား ခဲ့ပါလား။
ဒီၾကားထဲမွာ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ခုခုသြားဖို႔ ခ်ိန္းတိုင္း အခ်ိန္ေတြ ျပန္ညွိရတာ ကၽြန္မ၊ ေနာက္က်လို႔ ေတာင္းပန္ရတာ ကၽြန္မ၊ ခ်ိန္းထားရက္ သားနဲ႔ မီတင္ေတြ ရွိေနလို႔ အခါခါ ပ်က္ခဲ့တာ၊ သူမ်ားကို စိတ္ခုေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ဧပရယ္ (၁) ရက္ေန႔... ၁၁ ရက္ေန႔ကေန စျပီး ရံုးပိတ္မွာပါလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ရံုးလာခဲ့တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာေတာင္ မဖြင့္ရေသးဘူး မီတင္ မီတင္ တဲ့။ အမေလး သြားတက္လိုက္ေတာ့ MD က ေပးလိုက္တဲ့ တာ၀န္ေတြ တစ္ပံုၾကီး။ ၾကားျဖတ္ ကိစၥေတြေပၚလာတယ္။ Thingyan Greeting Card ပို႔ရမယ္ ဆိုတာေတြ Production Plan and Time Line တစ္ခု ဆြဲတာေတြဟာ ကၽြန္မကို အလုပ္မ်ားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ Design ကိစၥနဲ႔ Designer ကိုေ၀ဖန္ခဲ့မိလို႔ အၾကံေလး တစ္ခုေပးခဲ့မိလို႔.. ငါက နင္ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား မန္ေနဂ်ာ ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ၊ ငါ Designer လား နင္ Designer လား ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိုးႏွက္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲ မေကာင္းလိုက္တာေလ။ ေတာ္ေသးတယ္ GM က ကၽြန္မ ဘက္ကပါေနလို႔။ သူ႔ကိုတာ၀န္ ေပးထားလို႔ သူေျပာသလို မင္းလုပ္ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔ ကုိယ့္ဘက္က ပါခဲ့လို႔ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာရာ ရခဲ့တယ္။
Greeting Card ကိစၥအတြက္နဲ႔ လံုးပန္းေနတုန္း Miss ေရြးပြဲတစ္ခု ၾကားထဲမွာ ၀င္လာတယ္။ အဲဒီမွာလည္း Planner က မမေရႊထက္ပဲေပါ့။ စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ၁၂ ခြဲမွာ မျပန္ခဲ့ရပါဘူး။ Miss ေရြးပြဲအတြက္ ျပင္လို႔မွ မျပီးေသးဘူး သမီးေရ ကိစၥေတြကို အကုန္ အျပတ္ ျဖစ္ခဲ့ပါ အမနဲ႔ မႏၱေလး လိုက္ရမယ္တဲ့။ ဘုရား ဘုရား ငါဘာေတြမ်ား အလုပ္မ်ားရအံုးမွာ ပါလိမ့္။ ခုလည္း အျပတ္ျဖတ္ေနတုန္းပဲ။ စေနေန႔ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္ ရံုးမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ မနက္ျဖန္ ခရီးအတြက္ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။
ထမင္းကို ေန႔လည္း ၂ နာရီေလာက္မွ စားရတာ ေရတြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ရံုးကေန ည ၈ နာရီေလာက္မွ ျပန္ရတာ ရိုးလို႔ေတာင္ ေနခဲ့ျပီ။ ဂ်ီေတာ့မွာ အရင္လို မပြားႏုိင္ေတာ့ဘူး။ Laptop တစ္လံုးနဲ႔ အေသ နပန္းလံုးေနရတယ္။ ေၾသာ္ ေျပာအံုးမယ္ ကၽြန္မကို ေပးထားတဲ့ Laptop က သိပ္မေကာင္းေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာလည္း သိပ္အဆင္မေျပပါဘူးေလ။ စက္အသစ္ကလည္း ေတာင္းထားတာ ၀ယ္မေပးေသးဘူး။ အလုပ္လုပ္ရင္း စိတ္တိုလာလို႔ ဒီညည္းခ်င္းကို ေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။
စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္က သီခ်င္းဆိုတယ္ ႏွစ္ အခ်ိဳး တစ္ ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ အခ်ိဳး ႏွစ္တဲ့....
ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလို ဆိုခ်င္တယ္...
ရံုးဆင္းခ်ိန္ ညေန ၅ နာရီခြဲဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က ၈ နာရီ
စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ေန႔လံုး............
ေၾသာ္ ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္ အလုပ္မ်ားမ်ား အိမ္ျပန္ ဘယ္ေလာက္ ေနာက္က်က် လုပ္ေပးေနလဲ သိလား။ Overtime ေၾကးေတြ ရေနလို႔ေပါ့ရွင္။ တနဂၤေႏြကို မႏၱေလးသြားမယ္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မယ္။
ပင့္ဂိုလ္း ညည္းခ်င္း ျပီးပါျပီ။
မတ္လ (၅) ရက္ေန႔.. မီတင္စလုပ္တယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ေျပာျပတယ္။ Advertising and Promotion Planning ပိုင္းကိုလုပ္ပါတဲ့။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့သူေတြဆီက အလုပ္ေတြ အကုန္လႊဲယူတယ္။ ေလ့လာဆည္းပူးရတာေပါ့ေလ။
မတ္လ (၆) ရက္ေန႔.. ရံုးေရာက္ေတာ့ ခံုေပၚမွာ GM ရဲ့ စာကိုေတြ႔တယ္။ Planet Thingyan အစီအစဥ္ကို Advertising and Promotion ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားျပီး အမကို Plan တင္ျပပါတဲ့။ အဲဒီေန႔ကေန စေတာ့တာပါပဲ။ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားျပီး Advertising Time Line ေတြ၊ Promotion Plan ေတြ၊ Sponsor Package ေတြ၊ Website မွာေၾကာ္ျငာရင္ရလာမယ့္ အားသာခ်က္ေတြ၊ တစ္ျခားလို အပ္တဲ့ data ေတြ စုရင္းနဲ႔ တစ္ပတ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကုန္မွန္း မသိကုန္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့. ေနာက္ေတာ့ ရက္ေတြ၊ ေန႔ေတြ၊ အခ်ိန္ေတြကို ေသခ်ာလည္း မသိေတာ့ဘူး၊ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုတာလည္း ပံုမွန္ မရွိခဲ့ဘူး။ ICT Exhibition ဆိုတာေတြ၊ Monthly Advertising Plan ကိုဆြဲေပးေနရတာေတြ၊ Costing တြက္ေပးရတာေတြ၊ Planning ျပီးေတာ့ Implementation ဆိုတာေတြကို ဆက္လုပ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ပံုမွန္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ဟာ ည (၈) နာရီ ျဖစ္မွန္း မသိျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ေမလ (၃၁) ရက္.. မတင္ျမတ္ထက္ လာစာလာထုတ္လို႔ရပါျပီ ဆိုတဲ့ အသံေလးကို ၾကားလိုက္တယ္။ ဘုရားေရ.. လကုန္ျပီ ဟုတ္လား။ ေနပါအံုး ငါအလုပ္၀င္တာ မေန႔တစ္ေန႔ကေလ.. ဘယ္လိုလုပ္ လ က အဲေလာက္အကုန္ျမန္ရတာပါလိမ့္။ ေၾသာ္ ငါဟာ အလုပ္ေတြဆီမွာပဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထား ခဲ့ပါလား။
ဒီၾကားထဲမွာ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ခုခုသြားဖို႔ ခ်ိန္းတိုင္း အခ်ိန္ေတြ ျပန္ညွိရတာ ကၽြန္မ၊ ေနာက္က်လို႔ ေတာင္းပန္ရတာ ကၽြန္မ၊ ခ်ိန္းထားရက္ သားနဲ႔ မီတင္ေတြ ရွိေနလို႔ အခါခါ ပ်က္ခဲ့တာ၊ သူမ်ားကို စိတ္ခုေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ကၽြန္မ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ဧပရယ္ (၁) ရက္ေန႔... ၁၁ ရက္ေန႔ကေန စျပီး ရံုးပိတ္မွာပါလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလး ရံုးလာခဲ့တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာေတာင္ မဖြင့္ရေသးဘူး မီတင္ မီတင္ တဲ့။ အမေလး သြားတက္လိုက္ေတာ့ MD က ေပးလိုက္တဲ့ တာ၀န္ေတြ တစ္ပံုၾကီး။ ၾကားျဖတ္ ကိစၥေတြေပၚလာတယ္။ Thingyan Greeting Card ပို႔ရမယ္ ဆိုတာေတြ Production Plan and Time Line တစ္ခု ဆြဲတာေတြဟာ ကၽြန္မကို အလုပ္မ်ားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ Design ကိစၥနဲ႔ Designer ကိုေ၀ဖန္ခဲ့မိလို႔ အၾကံေလး တစ္ခုေပးခဲ့မိလို႔.. ငါက နင္ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား မန္ေနဂ်ာ ေျပာတာ လုပ္ရမွာလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ၊ ငါ Designer လား နင္ Designer လား ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိုးႏွက္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲ မေကာင္းလိုက္တာေလ။ ေတာ္ေသးတယ္ GM က ကၽြန္မ ဘက္ကပါေနလို႔။ သူ႔ကိုတာ၀န္ ေပးထားလို႔ သူေျပာသလို မင္းလုပ္ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔ ကုိယ့္ဘက္က ပါခဲ့လို႔ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာရာ ရခဲ့တယ္။
Greeting Card ကိစၥအတြက္နဲ႔ လံုးပန္းေနတုန္း Miss ေရြးပြဲတစ္ခု ၾကားထဲမွာ ၀င္လာတယ္။ အဲဒီမွာလည္း Planner က မမေရႊထက္ပဲေပါ့။ စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ၁၂ ခြဲမွာ မျပန္ခဲ့ရပါဘူး။ Miss ေရြးပြဲအတြက္ ျပင္လို႔မွ မျပီးေသးဘူး သမီးေရ ကိစၥေတြကို အကုန္ အျပတ္ ျဖစ္ခဲ့ပါ အမနဲ႔ မႏၱေလး လိုက္ရမယ္တဲ့။ ဘုရား ဘုရား ငါဘာေတြမ်ား အလုပ္မ်ားရအံုးမွာ ပါလိမ့္။ ခုလည္း အျပတ္ျဖတ္ေနတုန္းပဲ။ စေနေန႔ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မယ္ ရံုးမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ မနက္ျဖန္ ခရီးအတြက္ ဘာမွ မလုပ္ရေသးဘူး။
ထမင္းကို ေန႔လည္း ၂ နာရီေလာက္မွ စားရတာ ေရတြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ရံုးကေန ည ၈ နာရီေလာက္မွ ျပန္ရတာ ရိုးလို႔ေတာင္ ေနခဲ့ျပီ။ ဂ်ီေတာ့မွာ အရင္လို မပြားႏုိင္ေတာ့ဘူး။ Laptop တစ္လံုးနဲ႔ အေသ နပန္းလံုးေနရတယ္။ ေၾသာ္ ေျပာအံုးမယ္ ကၽြန္မကို ေပးထားတဲ့ Laptop က သိပ္မေကာင္းေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာလည္း သိပ္အဆင္မေျပပါဘူးေလ။ စက္အသစ္ကလည္း ေတာင္းထားတာ ၀ယ္မေပးေသးဘူး။ အလုပ္လုပ္ရင္း စိတ္တိုလာလို႔ ဒီညည္းခ်င္းကို ေရးလိုက္ရေၾကာင္းပါ။
စိုင္းစိုင္းခမ္းလိႈင္က သီခ်င္းဆိုတယ္ ႏွစ္ အခ်ိဳး တစ္ ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ အခ်ိဳး ႏွစ္တဲ့....
ကၽြန္မကေတာ့ ဒီလို ဆိုခ်င္တယ္...
ရံုးဆင္းခ်ိန္ ညေန ၅ နာရီခြဲဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က ၈ နာရီ
စေန ေန႔တစ္၀က္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး ညာတာ တစ္ကယ္က တစ္ေန႔လံုး............
ေၾသာ္ ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ အဲေလာက္ အလုပ္မ်ားမ်ား အိမ္ျပန္ ဘယ္ေလာက္ ေနာက္က်က် လုပ္ေပးေနလဲ သိလား။ Overtime ေၾကးေတြ ရေနလို႔ေပါ့ရွင္။ တနဂၤေႏြကို မႏၱေလးသြားမယ္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မယ္။
ပင့္ဂိုလ္း ညည္းခ်င္း ျပီးပါျပီ။
Tuesday, April 1, 2008
Lessons in Logic
If your father is a poor man,
it is your fate but,
if your father-in-law is a poor man,
it's your stupidity.
........................................................................
I was born intelligent -
education ruined me.
........................................................................
Practice makes perfect.....
But nobody's perfect......
so why practice?
........................................................................
If it's true that we are here to help others,
then what exactly are the others here for?
........................................................................
Since light travels faster than sound,
people appear bright until you hear them speak.
........................................................................
How come "abbreviated" is such a long word?
........................................................................
Money is not everything.
There's Mastercard & Visa.
........................................................................
Behind every successful man, there is a woman
And behind every unsuccessful man, there are two.
........................................................................
Every man should marry.
After all, happiness is not the only thing in
life.
........................................................................
The wise never marry.
and when they marry they become otherwise.
........................................................................
Never put off the work till tomorrow
what you can put off today.
........................................................................
"Your future depends on your dreams"
So go to sleep
........................................................................
"Hard work never killed anybody"
But why take the risk
........................................................................
"Work fascinates me"
I can look at it for hours
........................................................................
God made relatives;
Thank God we can choose our friends.
........................................................................
The more you learn, the more you know,
The more you know, the more you forget
The more you forget, the less you know
So.. why learn.
........................................................................
A bus station is where a bus stops.
A train station is where a train stops.
On my desk, I have a work station....
what more can I say........
it is your fate but,
if your father-in-law is a poor man,
it's your stupidity.
........................................................................
I was born intelligent -
education ruined me.
........................................................................
Practice makes perfect.....
But nobody's perfect......
so why practice?
........................................................................
If it's true that we are here to help others,
then what exactly are the others here for?
........................................................................
Since light travels faster than sound,
people appear bright until you hear them speak.
........................................................................
How come "abbreviated" is such a long word?
........................................................................
Money is not everything.
There's Mastercard & Visa.
........................................................................
Behind every successful man, there is a woman
And behind every unsuccessful man, there are two.
........................................................................
Every man should marry.
After all, happiness is not the only thing in
life.
........................................................................
The wise never marry.
and when they marry they become otherwise.
........................................................................
Never put off the work till tomorrow
what you can put off today.
........................................................................
"Your future depends on your dreams"
So go to sleep
........................................................................
"Hard work never killed anybody"
But why take the risk
........................................................................
"Work fascinates me"
I can look at it for hours
........................................................................
God made relatives;
Thank God we can choose our friends.
........................................................................
The more you learn, the more you know,
The more you know, the more you forget
The more you forget, the less you know
So.. why learn.
........................................................................
A bus station is where a bus stops.
A train station is where a train stops.
On my desk, I have a work station....
what more can I say........
Lessons in Logic
If your father is a poor man,
it is your fate but,
if your father-in-law is a poor man,
it's your stupidity.
........................................................................
I was born intelligent -
education ruined me.
........................................................................
Practice makes perfect.....
But nobody's perfect......
so why practice?
........................................................................
If it's true that we are here to help others,
then what exactly are the others here for?
........................................................................
Since light travels faster than sound,
people appear bright until you hear them speak.
........................................................................
How come "abbreviated" is such a long word?
........................................................................
Money is not everything.
There's Mastercard & Visa.
........................................................................
Behind every successful man, there is a woman
And behind every unsuccessful man, there are two.
........................................................................
Every man should marry.
After all, happiness is not the only thing in
life.
........................................................................
The wise never marry.
and when they marry they become otherwise.
........................................................................
Never put off the work till tomorrow
what you can put off today.
........................................................................
"Your future depends on your dreams"
So go to sleep
........................................................................
"Hard work never killed anybody"
But why take the risk
........................................................................
"Work fascinates me"
I can look at it for hours
........................................................................
God made relatives;
Thank God we can choose our friends.
........................................................................
The more you learn, the more you know,
The more you know, the more you forget
The more you forget, the less you know
So.. why learn.
........................................................................
A bus station is where a bus stops.
A train station is where a train stops.
On my desk, I have a work station....
what more can I say........
it is your fate but,
if your father-in-law is a poor man,
it's your stupidity.
........................................................................
I was born intelligent -
education ruined me.
........................................................................
Practice makes perfect.....
But nobody's perfect......
so why practice?
........................................................................
If it's true that we are here to help others,
then what exactly are the others here for?
........................................................................
Since light travels faster than sound,
people appear bright until you hear them speak.
........................................................................
How come "abbreviated" is such a long word?
........................................................................
Money is not everything.
There's Mastercard & Visa.
........................................................................
Behind every successful man, there is a woman
And behind every unsuccessful man, there are two.
........................................................................
Every man should marry.
After all, happiness is not the only thing in
life.
........................................................................
The wise never marry.
and when they marry they become otherwise.
........................................................................
Never put off the work till tomorrow
what you can put off today.
........................................................................
"Your future depends on your dreams"
So go to sleep
........................................................................
"Hard work never killed anybody"
But why take the risk
........................................................................
"Work fascinates me"
I can look at it for hours
........................................................................
God made relatives;
Thank God we can choose our friends.
........................................................................
The more you learn, the more you know,
The more you know, the more you forget
The more you forget, the less you know
So.. why learn.
........................................................................
A bus station is where a bus stops.
A train station is where a train stops.
On my desk, I have a work station....
what more can I say........
How can we know "2008" ?
၂၀၀၈ ေရာက္ေနတာ ဘယ္လိုသိႏိုင္လဲ
၁။ သင္ဟာ မိုက္ခရိုေ၀႔ဖ္မီးဖိုမွာ ေယာင္ျပီး password ရိုက္ထည္႔မိေနမယ္။
၂။ ဖဲကို တကယ္႔ဖဲခ်ပ္နဲ႔ မေဆာ႔တာ ႏွစ္အေတာ္ႀကာသြားျပီ။
၃။ မိသားစုသံုးေယာက္ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းနံပါတယ္၁၅ခုရွိေနမယ္။
၄။ ခံုခ်င္းကပ္ရက္ အလုပ္လုပ္တဲ႔လူကို ေျပာစရာရွိရင္ အီးေမးလ္ပို႔တယ္။
၅။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားရျခင္းက သူတို႔မွာ အီးေမးလ္လိပ္စာမရွိလို႔။
၆။ ကားကို ဂိုေဒါင္ထဲထိုးရပ္ျပီး အိမ္ကလူေတြကို ၀ယ္လာတဲ႔ပစၥည္းေတြ လာကူသယ္ေပးဖို႔ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔လွမ္းေခၚမယ္။
၇။ တီဗီမွာ လာသမွ်ေႀကာ္ျငာေတြေအာက္မွာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္လိပ္စာပါေနတယ္။
၈။ သင္႔ဘ၀ရဲ႔ ပထမ၁၀ႏွစ္ သို႔ ႏွစ္၂၀ေလာက္မွာ သင္နဲ႔အတူတူမရွိခဲ႔တဲ႔ hand phone အိမ္ကအထြက္မွာ ပါမလာတာနဲ႔ သင္ဟာ ထိတ္လန္႔သြားျပီး ေနာက္ျပန္လွည္႔ျပီး အျမန္ျပန္ယူေတာ႔တာပဲ။
၁၀။ အိပ္ရာက ႏိုးလာတာနဲ႔ ေကာ္ဖီမေသာက္ခင္ အင္တာနက္ေပၚတက္တယ္။
၁၁။ တဖက္လွည္႔ျပီး စျပံဳးေတာ႔မယ္။
၁၂။ ဒါကိုဖတ္ျပီး ေခါင္းျငိမ္႔ျပီးျပံဳးေနျပီ။
၁၃။ ပိုဆိုးတာက သင္ဒီမဲေဆ႔ခ်္ကို ဘယ္သူ႔ကို forward လုပ္မလဲစဥ္းစားေနျပီ။
၁၄။ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ ဒီစာမွာ နံပါတ္ ၉ မပါတာေတာင္ မသိဘူး။
၁၅။ အမယ္... နံပါတ္၉ တကယ္မပါဘူးလားဆိုျပီး အေပၚကစာေႀကာင္းကို ျပန္ဖတ္ေနတယ္။
...................................... ေျပာပါတယ္။ ၂၀၀၈
ေရာက္ေနတယ္လို႔။......................................။
၁။ သင္ဟာ မိုက္ခရိုေ၀႔ဖ္မီးဖိုမွာ ေယာင္ျပီး password ရိုက္ထည္႔မိေနမယ္။
၂။ ဖဲကို တကယ္႔ဖဲခ်ပ္နဲ႔ မေဆာ႔တာ ႏွစ္အေတာ္ႀကာသြားျပီ။
၃။ မိသားစုသံုးေယာက္ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းနံပါတယ္၁၅ခုရွိေနမယ္။
၄။ ခံုခ်င္းကပ္ရက္ အလုပ္လုပ္တဲ႔လူကို ေျပာစရာရွိရင္ အီးေမးလ္ပို႔တယ္။
၅။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားရျခင္းက သူတို႔မွာ အီးေမးလ္လိပ္စာမရွိလို႔။
၆။ ကားကို ဂိုေဒါင္ထဲထိုးရပ္ျပီး အိမ္ကလူေတြကို ၀ယ္လာတဲ႔ပစၥည္းေတြ လာကူသယ္ေပးဖို႔ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔လွမ္းေခၚမယ္။
၇။ တီဗီမွာ လာသမွ်ေႀကာ္ျငာေတြေအာက္မွာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္လိပ္စာပါေနတယ္။
၈။ သင္႔ဘ၀ရဲ႔ ပထမ၁၀ႏွစ္ သို႔ ႏွစ္၂၀ေလာက္မွာ သင္နဲ႔အတူတူမရွိခဲ႔တဲ႔ hand phone အိမ္ကအထြက္မွာ ပါမလာတာနဲ႔ သင္ဟာ ထိတ္လန္႔သြားျပီး ေနာက္ျပန္လွည္႔ျပီး အျမန္ျပန္ယူေတာ႔တာပဲ။
၁၀။ အိပ္ရာက ႏိုးလာတာနဲ႔ ေကာ္ဖီမေသာက္ခင္ အင္တာနက္ေပၚတက္တယ္။
၁၁။ တဖက္လွည္႔ျပီး စျပံဳးေတာ႔မယ္။
၁၂။ ဒါကိုဖတ္ျပီး ေခါင္းျငိမ္႔ျပီးျပံဳးေနျပီ။
၁၃။ ပိုဆိုးတာက သင္ဒီမဲေဆ႔ခ်္ကို ဘယ္သူ႔ကို forward လုပ္မလဲစဥ္းစားေနျပီ။
၁၄။ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ ဒီစာမွာ နံပါတ္ ၉ မပါတာေတာင္ မသိဘူး။
၁၅။ အမယ္... နံပါတ္၉ တကယ္မပါဘူးလားဆိုျပီး အေပၚကစာေႀကာင္းကို ျပန္ဖတ္ေနတယ္။
...................................... ေျပာပါတယ္။ ၂၀၀၈
ေရာက္ေနတယ္လို႔။......................................။
How can we know "2008" ?
၂၀၀၈ ေရာက္ေနတာ ဘယ္လိုသိႏိုင္လဲ
၁။ သင္ဟာ မိုက္ခရိုေ၀႔ဖ္မီးဖိုမွာ ေယာင္ျပီး password ရိုက္ထည္႔မိေနမယ္။
၂။ ဖဲကို တကယ္႔ဖဲခ်ပ္နဲ႔ မေဆာ႔တာ ႏွစ္အေတာ္ႀကာသြားျပီ။
၃။ မိသားစုသံုးေယာက္ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းနံပါတယ္၁၅ခုရွိေနမယ္။
၄။ ခံုခ်င္းကပ္ရက္ အလုပ္လုပ္တဲ႔လူကို ေျပာစရာရွိရင္ အီးေမးလ္ပို႔တယ္။
၅။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားရျခင္းက သူတို႔မွာ အီးေမးလ္လိပ္စာမရွိလို႔။
၆။ ကားကို ဂိုေဒါင္ထဲထိုးရပ္ျပီး အိမ္ကလူေတြကို ၀ယ္လာတဲ႔ပစၥည္းေတြ လာကူသယ္ေပးဖို႔ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔လွမ္းေခၚမယ္။
၇။ တီဗီမွာ လာသမွ်ေႀကာ္ျငာေတြေအာက္မွာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္လိပ္စာပါေနတယ္။
၈။ သင္႔ဘ၀ရဲ႔ ပထမ၁၀ႏွစ္ သို႔ ႏွစ္၂၀ေလာက္မွာ သင္နဲ႔အတူတူမရွိခဲ႔တဲ႔ hand phone အိမ္ကအထြက္မွာ ပါမလာတာနဲ႔ သင္ဟာ ထိတ္လန္႔သြားျပီး ေနာက္ျပန္လွည္႔ျပီး အျမန္ျပန္ယူေတာ႔တာပဲ။
၁၀။ အိပ္ရာက ႏိုးလာတာနဲ႔ ေကာ္ဖီမေသာက္ခင္ အင္တာနက္ေပၚတက္တယ္။
၁၁။ တဖက္လွည္႔ျပီး စျပံဳးေတာ႔မယ္။
၁၂။ ဒါကိုဖတ္ျပီး ေခါင္းျငိမ္႔ျပီးျပံဳးေနျပီ။
၁၃။ ပိုဆိုးတာက သင္ဒီမဲေဆ႔ခ်္ကို ဘယ္သူ႔ကို forward လုပ္မလဲစဥ္းစားေနျပီ။
၁၄။ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ ဒီစာမွာ နံပါတ္ ၉ မပါတာေတာင္ မသိဘူး။
၁၅။ အမယ္... နံပါတ္၉ တကယ္မပါဘူးလားဆိုျပီး အေပၚကစာေႀကာင္းကို ျပန္ဖတ္ေနတယ္။
...................................... ေျပာပါတယ္။ ၂၀၀၈
ေရာက္ေနတယ္လို႔။......................................။
၁။ သင္ဟာ မိုက္ခရိုေ၀႔ဖ္မီးဖိုမွာ ေယာင္ျပီး password ရိုက္ထည္႔မိေနမယ္။
၂။ ဖဲကို တကယ္႔ဖဲခ်ပ္နဲ႔ မေဆာ႔တာ ႏွစ္အေတာ္ႀကာသြားျပီ။
၃။ မိသားစုသံုးေယာက္ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းနံပါတယ္၁၅ခုရွိေနမယ္။
၄။ ခံုခ်င္းကပ္ရက္ အလုပ္လုပ္တဲ႔လူကို ေျပာစရာရွိရင္ အီးေမးလ္ပို႔တယ္။
၅။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႔ အမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားရျခင္းက သူတို႔မွာ အီးေမးလ္လိပ္စာမရွိလို႔။
၆။ ကားကို ဂိုေဒါင္ထဲထိုးရပ္ျပီး အိမ္ကလူေတြကို ၀ယ္လာတဲ႔ပစၥည္းေတြ လာကူသယ္ေပးဖို႔ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔လွမ္းေခၚမယ္။
၇။ တီဗီမွာ လာသမွ်ေႀကာ္ျငာေတြေအာက္မွာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္လိပ္စာပါေနတယ္။
၈။ သင္႔ဘ၀ရဲ႔ ပထမ၁၀ႏွစ္ သို႔ ႏွစ္၂၀ေလာက္မွာ သင္နဲ႔အတူတူမရွိခဲ႔တဲ႔ hand phone အိမ္ကအထြက္မွာ ပါမလာတာနဲ႔ သင္ဟာ ထိတ္လန္႔သြားျပီး ေနာက္ျပန္လွည္႔ျပီး အျမန္ျပန္ယူေတာ႔တာပဲ။
၁၀။ အိပ္ရာက ႏိုးလာတာနဲ႔ ေကာ္ဖီမေသာက္ခင္ အင္တာနက္ေပၚတက္တယ္။
၁၁။ တဖက္လွည္႔ျပီး စျပံဳးေတာ႔မယ္။
၁၂။ ဒါကိုဖတ္ျပီး ေခါင္းျငိမ္႔ျပီးျပံဳးေနျပီ။
၁၃။ ပိုဆိုးတာက သင္ဒီမဲေဆ႔ခ်္ကို ဘယ္သူ႔ကို forward လုပ္မလဲစဥ္းစားေနျပီ။
၁၄။ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ ဒီစာမွာ နံပါတ္ ၉ မပါတာေတာင္ မသိဘူး။
၁၅။ အမယ္... နံပါတ္၉ တကယ္မပါဘူးလားဆိုျပီး အေပၚကစာေႀကာင္းကို ျပန္ဖတ္ေနတယ္။
...................................... ေျပာပါတယ္။ ၂၀၀၈
ေရာက္ေနတယ္လို႔။......................................။
Subscribe to:
Posts (Atom)