ျပီးေတာ့ က်ံဳးတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း သၾကၤန္မွာ ေရပက္ဖို႔ မ႑ပ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ေဆာက္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးမွာ သၾကၤန္က်ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားေသးတယ္။ မ႑ပ္ေတြမွ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ က်ံဳးေရေတြကလည္း ၾကည္လင္ေနေတာ့ ေရေလာင္းခံရမယ့္ သူေတြေရာ၊ ေရေလာင္းမယ့္ သူေတြ အတြက္ပါ ေအးျမေစမွာ အမွန္အကန္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပူေလာင္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာကို ေလပူေတြ တိုက္တာမ်ားေလ မီစနဲ႔ လာဟပ္သလိုပါပဲ။ ကၽြန္မ အရင္တုန္းက သြားဖူးတာက ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္၊ မိုးရာသီ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မႏၱေလး ဒီေလာက္ပူမယ္မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး။ ခုမွ တစ္ကယ္ လက္ေတြ႔ႀကံဳရတာပါ။ လူေတြကလည္း ေနပူက်ဲတဲမွာ ဘာမွ မေဆာင္းပဲ ဆိုင္ကယ္ တစ္၀ီ၀ီနဲ႔ သြားလာေနၾကတာ သူတို႔မွ အသား မမဲရင္ ဘယ္သူေတြ အသားမဲအံုးမလဲေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ေအးေဆးရွင့္။ သနပ္ခါးေတြ ေပါတယ္ မဟုတ္လား။ ေရႊဘို သနပ္ခါးတံုးမ်ား ရန္ကုန္လိမ္းဖို႔ယူ၊ ဘယ္သူအသား မဲမဲ ၀ါ၀ါညက္ညက္ျဖဴဆိုတာ အလကား စပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းမွ မဟုတ္တာပဲ။ ကၽြန္မေတာင္ မႏၱေလးကေန သနပ္ခါးေတြ ၀ယ္လာေသးတယ္။ နာမည္ႀကီး ေဒၚသီ သနပ္ခါးေပါ့။
မႏၱေလးေတာင္ကို ကားနဲ႔တက္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက ေျခလ်င္တက္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ကို ေခၽြတာေသာ အားျဖင့္ ကားနဲ႔ပဲ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန မႏၱေလးျမိဳ႕ကို ျမင္ရတာ ျမဴေတြဆိုင္းျပီး လြမ္းစရာပါပဲ။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ ျမဴေတြ ဆိုင္းေနတာဟာ ေလထုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
ကားနဲ႔ ေတာင္ကို တက္ျပီးေတာ့ တစ္ခါ ေတာင္ထိပ္ကို စက္ေလွခါးနဲ႔တက္တယ္။ စက္ေလွခါးနဲ႔ ေလးဆင့္ တက္ရပါတယ္။
မႏၱေလးေတာင္ရဲ့ အထင္ကရ ေျမြႀကီး ႏွစ္ေကာင္ရယ္၊ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားရယ္ကလည္း မႏၱေလးေတာင္ ေရာက္ရင္ မလြဲမေသြ ဖူးရ ေတြ႔ရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဘက္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပိဋကတ္ သံုးပံုကို ေက်ာက္စာမ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဒီဘုရားၾကီးဟာ အေတာ္ေလးကို ထူးျခားျပီး ဘုရား ပရ၀ုဏ္ဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းလွပါတယ္။ ဘုရား၀င္းထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ငံုျပီး တည္ထားတဲ့ ေစတီ ျဖဴျဖဴေလးေတြကလည္း မ်ားျပားလြန္းျပီး သပၸာယ္ လွပါတယ္ရွင္။
ဒါကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း 250 ေက်ာ္ျပီ ျဖစ္တဲ့ ခေရပင္ႀကီးေပါ့
ခေရပင္ေအာက္က ပိေတာက္ ခ်စ္သူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ခေရပင္ေအာက္က ပင့္ဂိုလ္းပါရွင့္
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးကိုလည္း သြားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဘုရားၾကီးကေတာ့ မႏၱေလးေရာက္တဲ့ အေခါက္တိုင္းလိုလို သြားျဖစ္ေတာ့ သိပ္ျပီး အထူး အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘုရားၾကီးမွာ အရင္ကထက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ပိုေနခဲ့ပါတယ္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ဟိုသြား ဒီသြားနဲ႔ေပါ့။
အေလးခ်ိန္ ပိသာ 2000 ေက်ာ္ေလးတဲ့ ေၾကးေမာင္းၾကီး ျဖစ္ပါတယ္
ဒါကေတာ့ ငါးကန္
အျပန္မွာ ကားပ်က္လို႔ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ လမ္းမွာ ရပ္ေနခဲ့ရေသးတယ္
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင့္ဂိုလ္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ခရီးပန္းျပီး ဖ်ားေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အေကာင္း မေနရပါဘူး။ အလုပ္ေတာ့ သြားလုပ္ရတာပါပဲ။ ဒီတစ္ေခါက္နဲ႔ဆို ကၽြန္မ မႏၱေလးသြားတာ ေျခာက္ေခါက္ေတာင္ ရွိသြားျပီရွင့္။ မႏၱေလးသူေတာင္ လုပ္လို႔ရေနေလာက္ျပီ။
5 comments:
ေကာင္းတယ္ ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္ လည္း မႏၱေလး ကို လြမ္းေနလို႕ အေတာ္ပဲ ... ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ ေနခဲ့ တာ ... ေဆးေက်ာင္းသား ဘ၀ ;)
သၾကၤန္ေရလာပက္တာ ကုသိုလ္ေတြျပန္ရတယ္
ၾကည္သာေအးမွ်ရွိပါေစ
ဟိတ္ ေရျပန္လာေလာင္းတာ ဗြမ္းးးဗြမ္းးးးးးးးဗြမ္း
ျပီးေတာ႕ မန္းသူေတာင္ လုပ္လို႕ရပီဟုတ္ နာရွာေပးမယ္ေယ..အဟိဟိ :P
ဟက္ပီးသၾကၤန္ေနာ္ စစ္
ခရီးသြားေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ဓါတ္ပံုေတြလည္း တစ္၀ႀကီး ၾကည့္သြားတယ္ ညီမေရ။ ျမန္မာ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။
ပင့္ဂိုးလ္ေရ ဗြမ္းးးးးးးးး
Post a Comment