My Wonderful January!

ဇန္န၀ါရီလ…..

 

ခ်မ္းသည္၊ စိမ့္သည္၊ ေဆာင္းေႏွာင္းကာလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းၾကြင္း ေဆာင္းက်န္မ်ားကို အစြမ္းကုန္ ခါခ်ေသာ အိပ္ရာထဲမယ္ ေကြးစရာ ေကာင္းလွသည့္ ရာသီလည္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္ကင္းစင္သည္။ ရာသီဥတု ၾကည္လင္သည္။ ၾကယ္တာရာမ်ား စံုလင္သည္။ ညိဳျပာညက္ေရာင္ ခြာညိဳပန္းပြင့္သည္။ ေရွးျမန္မာေခတ္က  ျမင္းခင္းသဘင္ပြဲ က်င္းပရာလလည္း ျဖစ္သည္။ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ၏ အသာယာဆံုး လတစ္လထဲတြင္ တစ္လအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။

 

လြန္ခဲ့ေသာ (25) ႏွစ္ခန္႔က ထိုကဲ့ေသာ သာယာေသာ၊ ခ်မ္းေအးေသာ၊ ၾကယ္ေတြစံုေသာ ဇန္န၀ါရီလ၏ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ကၽြန္မ လူ႔ေလာကကို စတင္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ မိန္းမ ျပာသို၊ ေယာက်ၤား၀ါဆိုလုိ႔ အဆိုရွိတဲ့အတိုင္း ျပာသိုလမွာ ေမြးတဲ့ မကာရ ရာသီဖြား ကၽြန္မဟာ နည္းနည္းေတာ့ ထူးသလိုလို ရူးသလိုလို ရွိခဲ့သားရွင္။ ကၽြန္မ ေနာက္သလိုလို၊ အတည္လိုလိုေျပာေနက် စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ 19 ရက္ေန႔ဖြားေတြဟာ ထူးျခားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ (1) ဂဏန္းသမားေတြ မို႔လို႔ေလ။ (ဆိုင္လည္း မဆိုင္ဘူး)။ ေၾသာ္ ကၽြန္မက ဇန္န၀ါရီလ (19) ရက္ေန႔မွာ ေမြးတာကိုးရွင့္… ကိုယ္ေမြးတဲ့ရက္ကိုမွ ကိုယ္မထူးျခားဘူးေျပာရင္ ဘယ္ေန႔ကို ထူးျခားတယ္လို႔ ေျပာမလဲေနာ္။ ထားပါေတာ့.. ထိုကဲ့သို႔ ဇန္န၀ါရီ (ျပာသို) လတြင္ေမြးေသာ၊ မကာရ ရာသီဖြား ၾကာသပေတးသမီး ျဖစ္ေသာ၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ နားလည္ရခက္ေသာ၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ေသာ၊ အရြဲ႕တိုက္ျခင္းကို ၀ါသနာပါေသာ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲတတ္ေသာ၊ ဘေလာဂ့္တစ္ကို ပိုင္ဆိုင္ေသာ ကၽြန္မဟာ ဒီေန႔ ဇန္န၀ါရီလ 19 ရက္ေန႔မွာေတာ့ 25 ႏွစ္တင္းတင္းကို ျပည့္သြားေလၿပီ။ ကိုသင္ကာ ေျပာသလို အပ်ိဳႀကီးစာရင္း ၀င္ၿပီေပါ့ေနာ္။ ဖိုးသူေတာ္ ေျပာသလို အပ်ိဳႀကီး ဖားဖားျဖစ္ၿပီ (ဖားဖားဆိုတာ ဘာလဲေတာ့ ကၽြန္မလည္း မေျပာတတ္) မဂ်စ္တို႔ မမီတို႔ ေျခရာနင္းရေတာ့မယ္ ထင္တယ္ရွင့္္….. :P

 

25 ႏွစ္မွာ အလုပ္နည္းနည္းပိုမ်ား လာတာကလြဲလို႔ ဘာမွ မထူးျခားပါဘူး။ 24 နဲ႔ 25 ၾကားဘယ္လို ျဖတ္သန္းခဲ့လဲ ဆိုတာကေတာ့ ဒီပိုစ့္ကို ဖတ္ရင္လည္း သိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ႏွစ္အစမွာ ေမြးတာကိုးရွင့္။ ေၾသာ………. ထူးျခားတာေတာ့ တစ္ခုရွိတယ္….ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မခ်စ္တတ္ဘူးလို႔ထင္ခဲ့တာ.. ခုမွ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ခ်စ္တတ္သြားမွန္း သိေတာ့တယ္။ (ေမးခြန္းေတြ လာမေမးနဲ႔ မေျပာဘူး)။

 

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတာ့ ပိုေ၀းသြားတယ္… အြန္လိုင္းမွာခ်ည္းပဲ အခ်ိန္ကုန္ျဖစ္လို႔ ထင္တယ္။ မီဒီယာမွာသာ လုပ္ေနတာ… ဂ်ာနယ္ေလး၊ မဂၢဇင္းေလးေတာင္ ေကာက္မကိုင္ျဖစ္ဘူး…. ဒါလည္း အြန္လိုင္းေၾကာင့္ပဲ။ စာေတြ လိုက္ဖတ္ေနရတာထက္စာရင္.. အရင္ကထက္ Google ကိုပိုသံုးျဖစ္လာတယ္..။ ဒါေပမယ့္ စာအုပ္ေတြေတာ့ ပိုပို၀ယ္ျဖစ္တယ္… ဖတ္ၿပီးသားေတြေကာ၊ မဖတ္ရေသးတာေတြေကာ၊ ညီမေတြကို ေပးဖတ္ခ်င္လို႔။ ေသျခင္းတရားကို ဆင္ျခင္မိတယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဟုိေန႔ကလည္း ေရေ၀း ေရာက္လိုက္ေသးတာကိုး။ နာေရးတစ္ခုကို လိုက္ပို႔တာေလ။ ကၽြန္မ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရေ၀းကို ေရာက္ဖူးတာပဲ။ အေလာင္းေတြလည္း ဆက္တိုက္ကို မီးသၿဂိဳဟ္ဖို႔ လာေနၾကတာပဲ။ ကိုယ့္အလွည့္လည္း တစ္ေန႔ေရာက္လာမွာေပါ့။

 

ေမြးေန႔မေရာက္ခင္ကတည္းက 3 ရက္ေလာက္ အလိုကတည္းက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္တယ္။ အေစာဆံုး Wish လုပ္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္လို႔တဲ့။ ေနာက္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က Birthday Card ပို႔တယ္.. ငါ အေစာဆံုး မဟုတ္လားတဲ့။ ေနာက္က်သြားၿပီကြယ္ လို႔။ မေန႔ကတည္းက ႀကိဳဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ မေန႔ကဆို အိမ္ကလူေတြ ည 12 နာရီေက်ာ္တဲ့အထိ မအိပ္ပဲေစာင့္ၿပီး Happy Birthday လုပ္ၾကတယ္။ ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ဖိုးသူေတာ္နဲ႔ ကိုမ်က္စိက ေမြးေန႔အႀကိဳဆိုၿပီး စားေသာက္၀ိုင္းေလး လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ရီရေသးတယ္။ ဖိုးသူေတာ္က သူတို႔ေသာက္ေနက် ေျမနီကုန္းက ဆိုင္ကို သိတယ္မဟုတ္လားတဲ့။ အဲဒီကိုပဲ လာခဲ့လိုက္ေျပာေတာ့ ကၽြန္မကလည္း အိုေကဆိုၿပီး ကိုညီလင္းဆက္နဲ႔ တူတူသြားၾကတယ္။ သူကလည္း ရံုးကိုေရာက္ေနေတာ့ အေဖာ္ရသြားတာေပါ့။ ေျမနီကုန္းလည္းေရာက္ေရာ ဆိုင္ကုိ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီဆိုင္လားမသိဘူး ဆိုၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၀င္ထိုင္ၾကပါေရာ။ အဲလိုနဲ႔ ကၽြန္မ Star Cola ေသာက္တယ္၊ သူက ပါ၀ါ ေသာက္ၿပီး စကားမ်ားရင္း ထိုင္ေစာင့္ၾကတာေပါ့။ အရက္ဆိုင္မွာေနာ္.. အေအးေတြ ထိုင္ေသာက္ေနၾကတာ။ အဲလိုနဲ႔ 15 မိနစ္ေလာက္ ၾကတဲ့အထိ ဘယ္သူမွ ေပၚမလာဘူး။ ညည္းကို ခ်ိန္းထားတာ ေသေကာ ေသခ်ာရဲ႕လားဟာ၊ ဆိုင္မ်ားမွားေနလား ဆိုၿပီး ေျပာေနတုန္းမွာပဲ ဖိုးသူေတာ္ကို လွမ္းေတြ႔လိုက္တယ္။ ဟာ.. ဘာလို႔ဒီမွာထိုင္ေနၾကတာတုန္း.. ထိုင္ေနက်ဆိုင္ပါဆို မသိဘူးလားတဲ့။ ထိုင္ေနက်က ဒီဆိုင္ေလး မဟုတ္ဘူးလားလို႔လည္း ေျပာေရာ ေနအံုးဆိုၿပီး ဖိုးသူေတာ္က ဟိုဘက္ခဏ ထြက္သြားလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ ျပန္လာၿပီး ကိုမ်က္စိေတာင္ မွာထားႏွင့္ၿပီး ေရာက္ၿပီးေနလို႔တဲ့ ကၽြန္မတို႔ကို ျပန္လာေခၚတာ။ အဲလိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ရွက္ ရွက္နဲ႔ အရက္ဆိုင္မွာ အေအးေသာက္ၿပီး ဖိုးသူေတာ္ေနာက္ကို လိုက္ၾကေလသတည္းေပါ့။ ရီလိုက္ၾကတာ.. အရက္ဆိုင္မွာ အေအးမွာေသာက္တာကို။ ဆိုင္ေလး တစ္ခါပဲ မွားမိပါတယ္.. ေျပာလို႔ကို မၿပီးေတာ့ဘူး။ ကိုညီလင္းဆက္၊ ကိုမ်က္စိ၊ ဖိုးသူေတာ္၊ ေအာင္မ်ိဳးဟန္ တို႔လာၾကတယ္။ သူတို႔က ထိုင္ေသာက္.. ကၽြန္မကေတာ့ ထိုင္စားေပါ့။ ကိုေဂါက္ကလည္း ခါးနာေနတယ္၊ တိုလီကလည္း မအားဘူးတဲ့။ စိုးေဇယ်ကိုလည္း ခ်ိတ္လို႔ မရေတာ့ 5 ေယာက္ထဲနဲ႔ပဲ ပြဲစည္လိုက္ၾကတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ေမြးေန႔မေရာက္ခင္ကတည္းက ေမြးေန႔အေငြ႔ အသက္ေတြလႊမ္းၿခံဳလို႔….။ ကိုေနဘုန္းလတ္ကို သတိရတယ္။ မမီကိုလည္း လြမ္းမိတယ္။ ဘာညာကလည္း ေပၚမလာဘူး။ မႏွစ္တုန္းကဆို ဖိုးခ်မ္းတို႔၊ မ်ိဳးေက်ာ္ထြန္းတို႔လည္း ပါၾကေသးတယ္။

 

အစတုန္းကေတာ့ ေမြးေန႔ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ Feeling 25 ဆိုၿပီး ေတြးမိသမွ်ေလး ခ်ေရးမလို႔ပဲ။ ေတြးမိတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားေတာ့ မွတ္တမ္းတင္လို႔ မလိုက္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာရယ္ ညာရယ္ မဟုတ္တဲ့ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ ဒီလိုဟာေလးပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ.. ေမြးေန႔ေရာက္လာေတာ့လည္း အသက္တစ္ႏွစ္ပိုႀကီးသြားတာေပါ့။ ဘ၀အတြက္ေတာ့ ပ်င္းတာေလးကိုေလွ်ာ့ၿပီး ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရအံုးမယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္.. ပိုက္ဆံေတြ၊ အခ်စ္ေတြ၊ အလိုရမၼက္ေတြ ဆိုတာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ေလာက္ အေရးမႀကီးဘူး။ စိတ္ဆိုတာ ထားတတ္ရင္လည္း ခ်မ္းသာေနတာပဲ။